Moment podporowy

Przy sprawdzaniu nośności mamy natomiast do czynienia z odpowiednio większym obciążeniem obliczeniowym i mniejszą efektywnością zakotwienia, w konsekwencji czego warunki wytrzymałościowe, dostateczne dla uwzględnienia zamocowania stropu w ścianie, przy sprawdzaniu wielkości ugięć mogą okazać się niewystarczające dla stanu granicznego nośności (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku gdy zamocowanie stropu uwzględniane jest przy sprawdzaniu nośności stropu, dla przeniesienia występujących tu sił niezbędne jest odpowiednie zbrojenie podporowe. Jeżeli zamocowanie stropu uwzględniane jest tylko w warunkach użytkowych, moment podporowy może być przejęty przez przekrój niezbrojony (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Bezpośrednio po ułożeniu na podporach stropy prefabrykowane pracują w warunkach swobodnego podparcia pod obciążeniem ciężarem własnym g_v Moment podporowy pojawia się dopiero w dalszej fazie pracy stropu pod obciążeniem g₂ ponad ciężar własny, w wyniku połączenia na podporze płyt sąsiednich przęseł za pomocą zbrojenia względnie zamocowania płyt na podporze przez ustawienie ścian wyższej kondygnacji. W związku z tym, przy projektowaniu płyt z uwzględnieniem momentu podporowego, konieczne jest rozróżnienie dwóch faz pracy płyt: bezpośrednio po ułożeniu i po wystąpieniu warunków zamocowania (uprawnienia budowlane).

Stropy monolityczne projektuje się z reguły jako zamocowane względnie ciągłe w stanie granicznym nośności. Specyfiką konstrukcji jest stosunkowo wczesne rozformowanie, co należy uwzględnić przy obliczaniu ugięć.

Rozpiętość obliczeniową stropu określają teoretyczne punkty podparcia przyjmowane:

1. dla schematu belki względnie płyty wolno podpartej, a także przy uwzględnianiu zamocowania stropu w ścianie w połowie głębokości oparcia prefabrykatu,
2. dla schematu belki wieloprzęsłowej w połowie szerokości podpory (program egzamin ustny).

Jak wspomniano poprzednio, wartości momentów zginających w stropie oblicza się dla nominalnych wymiarów, z pominięciem odchyłek wymiarów, wynikających z niedokładności wykonania.

Odpowiednie wskazówki

Przy sprawdzaniu nośności, a także w obliczeniach ugięć stropów rozpiętych jednokierunkowo, uwzględnia się współpracę płyt sąsiednich w kierunku poprzecznym przy przenoszeniu różnicy obciążeń sąsiednich płyt. Warunkiem konstrukcyjnym w stropach prefabrykowanych jest należyte ukształtowanie i wypełnienie betonem spoiny podłużnej między płytami, wymagane zresztą zawsze z uwagi na pracę stropu jako tarczy poziomej (opinie o programie).

W stropach monolitycznych współpracę w kierunku poprzecznym zapewnia zbrojenie rozdzielcze. W przenoszeniu obciążenia skupionego pasmo stropu obciążone bezpośrednio współpracuje z pasmami sąsiednimi (segregator aktów prawnych). Przy ściślejszym podejściu do określenia zakresu tej współpracy można się posłużyć: dla stropów monolitycznych schematem statycznym płyty o ciągłości w kierunku poprzecznym, podpartej na dwóch krawędziach, a dla stropów prefabrykowanych schematem zespołu płyt o szerokości równej szerokości prefabrykatów, połączonych przegubowo wzdłuż spoin sztywności prętów, tj. ścian i stropów, w sztywności węzła odpowiednio maleje, a szczególnie mały staje się udział stropu sąsiedniego przęsła.

Znając wartości K_w łatwo obliczyć ze wzoru względnie wielkości jako funkcję stosunku sztywności węzła K_w do sztywności stropu BJl_h. Sprawdzenie nośności stropów sprowadza się do wyznaczenia potrzebnego przekroju zbrojenia na podporze i w przęśle oraz zbrojenia podporowego na ścinanie. Odpowiednie wskazówki na temat wymiarowania zbrojenia i sprawdzania przekroju na ścinanie podano w PN-76/B-03264.

Wielkości momentów podporowych i przęsłowych, dla których wyznacza się przekrój zbrojenia, są funkcją zamocowania stropu na podporze (promocja 3 w 1). W praktyce trudno byłoby zmieniać przekrój zbrojenia na górnych i dolnych kondygnacjach odpowiednio do różnych wartości M_z. Nie byłoby to zresztą i celowe, z uwagi na dość znaczny przedział wartości M_;, w którym może następować ich wyrównywanie na skutek odkształceń plastycznych zbrojenia. Istotne jest jednak, że moment przyjmowany do obliczeń, nie może być większy, niż wynika to z warunków zamocowania.