Montaż nawisowy

Po zmontowaniu w całości pierwszego pola przęsła żuraw przesuwany jest na następne stanowisko. Usytuowanie żurawia oraz wciągarek na konstrukcji montowanego przęsła.

Montaż sposobem nawisowym przebiega w sposób podobny do montażu półnawisowego, lecz bez użycia prowizorycznych podpór pośrednich. Jest on stosowany w przypadkach montażu mostów leżących na znacznej wysokości nad korytem rzeki lub gdy występują inne przeszkody uniemożliwiające zastosowania rusztowań ciągłych lub podpór prowizorycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Montaż w pełni nawisowy (tzn. utworzenie wspornika na całej długości przęsła) jest bardzo trudny; wymaga dokładnej pracy montażystów, starannej kontroli położenia elementów, obliczania stateczności konstrukcji dla poszczególnych faz montażu oraz całkowitego zakańczania (połączenia trwałego) styków montażowych zaraz po ustawieniu każdego elementu w projektowanym położeniu (podobnie zresztą jak przy montażu półnawisowym).

Jednakże mimo to efekty osiągane przy montażu sposobem nawisowym są znaczne. Opisane wyżej metody montażu mostów są stosowane zależnie od warunków, w jakich znajdują się poszczególne przęsła mostu. łatwo dostępnym, przęsła pośrednie na większej, zaś przęsła środkowe na znacznej wysokości (co często w praktyce ma miejsce) - można by dla przęseł skrajnych przyjąć metodę montażu na rusztowaniach, dla przęseł pośrednich - sposób półnawisowy, zaś dla przęsła środkowego - sposób nawisowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wówczas montaż przęsła środkowego prowadzić można z dwóch stron - od filarów ku środkowi przęsła stosując w tym celu dwa urządzenia montażowe. W ten sposób, jak wynika z rysunku, każde z tych urządzeń wykona montaż jednej tylko połowy przęsła w warunkach podobnych jak przy montażu półnawisowym, lecz bez potrzeby ustawiania prowizorycznej podpory pośredniej (uprawnienia budowlane).

Metoda montażu konstrukcji mostów

Metoda montażu konstrukcji mostów i wiaduktów przez nasuwanie polega na uprzednim scaleniu poszczególnych przęseł w jedną całość w miejscu najbardziej dla tego celu dogodnym (na brzegu lub w przęśle leżącym na niedużej wysokości nad terenem) na rusztowaniach lub na klatkach z podkładów, a następnie przesunięciu w ten sposób zmontowanej konstrukcji w całości na projektowane miejsce (program egzamin ustny).

Przęsła scalone na przyczółku mostowym nasuwane są za pomocą wciągarek i wielokrążków linowych; opierają się one w poszczególnych fazach przesuwania na podporach pośrednich, którymi są klatki z podkładów kolejowych ustawione na filarach mostu. W przypadku mostów o większej liczbie przęseł może okazać się celowe nasuwanie przęseł z obydwu przyczółków (jeśli pozwolą na to warunki dostawy konstrukcji). Metoda ta stosowana jest z zasady w przypadku wymiany konstrukcji mostowej znajdującej się w eksploatacji (opinie o programie).

W tym przypadku nowe przęsło scalone może być na rusztowaniach w położeniu równoległym do osi wzdłużnej mostu w bezpośrednim sąsiedztwie wymienianego przęsła, a następnie przesunięte w kierunku prostopadłym do osi wzdłużnej mostu (przesunięcie poprzeczne). Metoda ta umożliwia użytkowanie mostu przez cały czas scalania przęseł zamiennych; most wyłączany jest z ruchu tylko na czas niezbędny dla dokonania samego przesunięcia starego przęsła i nasunięcia nowego. Metoda montażu z pontonów stosowana jest w przypadku mostów o niezbyt dużej rozpiętości przęseł (segregator aktów prawnych).

Przęsło lub przęsła mostu montowane są w całości nad brzegiem rzeki, następnie umieszczane na pontonach i holowane na miejsce ustawiania mostu. Montaż konstrukcji nośnych wiaduktów odbywa się obecnie coraz częściej przy zastosowaniu kilku współpracujących ze sobą żurawi kołowych ciężkiego typu, przenoszących całe przęsła na gotowe przyczółki tych wiaduktów.

Ustawianie stalowych przęseł wiaduktu w postaci blachownie o ciężarze 125 T każda, długości 43 m, wysokości 9,9 m za pomocą czterech żurawi kołowych o udźwigu 35 T każdy, zsynchronizowanych parami (promocja 3 w 1).