Nasycenie cienkiej taśmy papierowej

Dla uzyskania wytrzymałej spoiny należy powierzchnie dociskać za pomocą klamer lub śrub (nacisk powyżej 2 kG/cm2). Metodę tę stosuje się przeważnie w wypadku klejenia dużych elementów (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obok klejów płynnych stosuje się kleje fenolowo-formaldehydowe w postaci błony otrzymywanej przez nasycenie cienkiej taśmy papierowej roztworem żywicy. Folie takie zakłada się między sklejane powierzchnie i poddaje sprasowaniu (powyżej 6 kG/cm2).

Klejenie tą metodą jest najłatwiejsze i daje najlepsze efekty, wymaga jednak dokładnego wygładzenia klejonych warstw. Złącza odznaczają się dużą odpornością na działanie wody i wytrzymałością przekraczającą wytrzymałość drewna; zabarwienie spoiny jest jasnożółte do ciemnoróżowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wprowadzenie klejów fenolowych otwiera szerokie perspektywy dla produkcji elementów konstrukcyjnych z drewna dzięki łatwości ich łączenia. Na klejach tych oparta jest produkcja sklejek, płyt spilśnionych, płyt trocinowych, wiórkowych, żeber, belek i innych elementów konstrukcyjnych o kształtach prostych i wygiętych (uprawnienia budowlane).

Wprowadzenie klejów fenolowo-formaldehydowych ma duże znaczenie dla budownictwa mieszkaniowego, okrętowego i samolotowego.
Kleje mocznikowe. W budownictwie stosuje się je najczęściej do klejenia drewna. Są one bezbarwne, tańsze niż kleje fenolowe, dorównują im wytrzymałością, natomiast odznaczają się niższą odpornością na działanie wody, zwłaszcza gorącej. Kleje mocznikowe stosuje się w postaci płynnej lub sproszkowanej; przy klejeniu na gorąco wymagana jest niższa temperatura niż przy użyciu klejów fenolowych. Metoda klejenia na zimno wymaga wprowadzenia utwardzacza (np. chlorku amonowego) (program egzamin ustny).

Kleje mocznikowe stosowane są do podobnych celów jak kleje fenolowe, jednak ich skala stosowania jest daleko szersza (budowa standartowych domków drewnianych).
Kleje melamino-formaldehydowe. Kleje te dają spoinę, której wytrzymałość i wodoodporność jest taka sama jak przy użyciu klejów fenolowych. Mają tę przewagę nad klejami fenolowymi, że są bezbarwne i przeświecające. Wysoka cena klejów melaminowych ogranicza ich stosowanie jedynie do wyrobów wysokiej jakości (górna warstwa płyt podłogowych z odpadów drzewnych, meble, części samolotów itp.).

Pytania testowe na uprawnienia budowlane

Kleje epoksydowe. Zagadnienie łączenia licznych materiałów budowlanych, jak szkło, ceramika, metale, zostało ostatnio pomyślnie rozwiązane dzięki wprowadzeniu żywic epoksydowych. Kleje te stosuje się na gorąco i na zimno, przy czym spoiny wykazują bardzo niewielki skurcz, dobrą przyczepność do większości materiałów, dobrą wytrzymałość na wpływy atmosferyczne i znaczną odporność chemiczną. Przede wszystkim poleca się je stosować przy łączeniu materiałów o różnej rozszerzalności cieplnej (opinie o programie).

Kleje na żywicach termoplastycznych. Kleje te stosuje się w postaci roztworów żywic w rozpuszczalnikach. Najlepszy efekt łączenia uzyskuje się przez nałożenie kleju na powierzchnie, wysuszenie w celu odparowania rozpuszczalnika, następnie zwilżenie powierzchni rozpuszczalnikiem, złożenie i sprasowanie. Czas prasowania powinien wynosić ok. 5 minut.
Łączone elementy muszą posiadać starannie wygładzone i oczyszczone powierzchnie; wszelkie zanieczyszczenia (głównie tłuszcz) wpływają niekorzystnie na wytrzymałość złącza (segregator aktów prawnych).

Tego rodzaju kleje stosuje się głównie do łączenia twardych wyrobów z tych samych żywic, a więc np. kleje z chlorowanego polichlorku winylu do klejenia winiduru i igielitu (kleje akrylowe do łączenia płyt metakrylanowych, „Perspex”). Ponadto niektóre z tej grupy klejów stosowane są do klejenia włókien i płyt szklanych, jak np. kleje akrylowe i celulozowe.

W warunkach wymagających elastycznej warstwy klejącej stosuje się kleje z kauczuków syntetycznych, ponieważ przy zmianach objętości materiału nie zmniejsza się przyczepność kleju.
Kleje syntetyczne nie tylko zastępują z powodzeniem kleje roślinne i zwierzęce, lecz wykazują wyższe od nich własności adhezyjne oraz większą odporność na działanie czynników atmosferycznych i korodujących (promocja 3 w 1).