Blog

Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 2
27.01.2020

Nawierzchnie z płyt betonowych

W artykule znajdziesz:

Nawierzchnie z płyt betonowych

Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 3
Nawierzchnie z płyt betonowych

Nawierzchnie z płyt betonowych lub klinkieru drogowego - jako gładkie - stosuje się dla ruchu kołowego lub jako chodniki dla pieszych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elementami betonowymi nawierzchni bywają kostki betonowe o wymiarach zbliżonych do dużej kostki kamiennej. Należą tu również - będące w powszechnym użyciu - kostki sześciokątne tzw. trylinki. Sposoby układania bruku z kostek betonowych oraz przygotowanie podłoża są takie, jak przy układaniu nawierzchni z naturalnych kostek kamiennych. Nawierzchnia z elementów betonowych jest słabsza pod względem wytrzymałościowym od nawierzchni z kamieni naturalnych, lecz jako nawierzchnia w obrębie zabudowań mieszkalnych jest wystarczająco trwała.

Klinkier drogowy na nawierzchnię różni się od klinkieru budowlanego doborem składników i sposobem wypalania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Klinkier drogowy powinien być wytrzymały na uderzenia, ściskanie, ścieranie i na wpływy atmosferyczne.

Sposób układania nawierzchni z klinkieru nie różni się od sposobu układania nawierzchni z kostek kamiennych. Podłoże również przygotowuje się jak dla nawierzchni kamiennej.

Nawierzchnie monolityczne betonowe wykonywane są na miejscu budowy, na podłożu utrwalonym, a więc na warstwie filtracyjnej piasku lub żwirku należycie ubitej lub uwałowanej (uprawnienia budowlane). Nawierzchnia może być wykonana z betonu gruzowego lub żwirowego o grubości warstwy od 15 do 20 cm, układana niewielkimi płaszczyznami oddzielonymi między sobą szczelinami dylatacyjnymi w odstępach około 5 m, a to z uwagi na duży współczynnik skurczu betonu. Nawierzchnia jest zazwyczaj gładko zatarta, a szwy dylatacyjne do wysokości 2/a płyty zapełnione piaskiem; pozostała część 1/s wysokości zalana jest asfaltem lub wypełniona paskami papy smołowej bądź asfaltowej. Warunki techniczne wykonania podłoża są takie same jak przy innego rodzaju nawierzchniach (program egzamin ustny).

Beton do nawierzchni powinien mieć odpowiednią jakość, ponadto nie powinien być zbyt tłusty, aby nie pękał łatwo i nie wykruszał się w czasie eksploatacji. Nawierzchnie betonowe są dosyć często stosowane w obrębie zabudowy mieszkaniowej jako nawierzchnie dla małego ruchu kołowego lub jako chodniki dla pieszych.

Kruszywo naturalne nawierzchni

Nawierzchnie asfaltowe układane są na podłożu twardym (bruk z kamienia naturalnego lub z kostek betonowych, beton gruzowy lub żwirowy itp.) (opinie o programie). Nawierzchnia składa się z kruszywa naturalnego jako szkieletu i lepiszcza wiążącego ziarna kruszywa. Lepiszczem jest asfalt lub smoła drogowa - (otrzymywana z węgla kamiennego).

Nawierzchnia asfaltowa jest nowoczesnym typem nawierzchni dla ruchu kołowego (przeważnie samochodowego). Jako zalety tej nawierzchni wymienia się jej gładkość, elastyczność, wodoszczelność oraz szybkość wykonania i łatwość naprawy. Wady nawierzchni to - szybkie zużywanie się przy ciężkim ruchu konnym oraz łatwa topliwość (np. latem przy dużej operacji słońca). Kruszywem naturalnym nawierzchni jest piasek, żwir, tłuczeń i grysy kamienne o dużej twardości. Najczęściej stosowane jest kruszywo ze skał bazaltowych, granitowych i kwarcytowych (segregator aktów prawnych).

Krawężniki służą do rozgraniczania jezdni, chodników lub innych jeszcze powierzchni użytkowych, spełniając jednocześnie rolę elementów konstrukcyjnych, ponieważ stanowią opory dla tych nawierzchni. Przy krawężnikach urządza się często ściek wody opadowej. Zazwyczaj na ulicach stosowane są krawężniki kamienne lub betonowe. W osiedlach mieszkaniowych, ze względów ekonomicznych i estetycznych, stosowane są krawężniki betonowe. Krawężniki uliczne kamienne są znormalizowane.

Krawężniki np. typu A mają wysokość 25 i 35 cm, szerokość 20 cm i długość 50 cm. Krawężniki betonowe wykonywane są w kształcie podobnym do krawężników kamiennych typu A. Długość krawężników betonowych wynosi zwykle 75 do 80 cm. Oprócz prostych wyrabiane są również i krawężniki łukowe.

Osadzanie krawężników, ze względu na rolę jaką spełniają, powinno być szczególnie staranne i mocne. Ustawia się je na żwirze, piasku lub nawet na ławie betonowej (promocja 3 w 1).

Najnowsze wpisy

30.10.2025
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 4
Postępowanie w PINB po zakończeniu budowy domu – co czeka inwestora po zakończeniu budowy

Budowa domu to długi i wymagający proces, który kończy się dopiero wtedy, gdy inwestor uzyska formalne potwierdzenie możliwości użytkowania budynku.…

30.10.2025
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 5
Kiedy można zalegalizować samowolę budowlaną i ile to kosztuje?

Samowola budowlana to jedno z najczęstszych naruszeń prawa budowlanego w Polsce. Wbrew pozorom nie dotyczy tylko dużych inwestycji czy deweloperów,…

Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 8 Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 9 Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 10
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 11
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 12 Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 13 Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 14
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 15

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 16

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
Zasady klasyfikacji materiałów zdjęcie nr 17

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
certyfikat na uprawnienia budowlane 2024
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
użytkownik

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
OK

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
zegar

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami