Niski stopień wykorzystania maszyn

Stwierdzenie przyczyn powstania przestojów i ustalenie innych powodów, które wpłynęły na obniżenie wydajności maszyn, umożliwia podjęcie kroków w celu usunięcia niedociągnięć. Zazwyczaj uzyskujemy zwiększenie wydajności maszyn przez:

1. lepsze aule sprzętu pracującego i zatrudnienie nieczynnych maszyn i urządzeń;
2. prowadzenie pracy na 2 lub 3 zmiany;
3. udoskonalenie technologii pracy sprzętu;
4. podniesienie kwalifikacji operatorów sprzętu i stosowanie metod racjonalizatorskich;
5. podniesienie poziomu organizacji robót na budowie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przeprowadzając analizę pracy sprzętu na budowie celowe jest, niezależnie od ustalenia osiągniętego wskaźnika zmianowości, sprawdzenie stopnia wykorzystania maszyn na poszczególnych zmianach. W tym celu zestawia się ilości faktycznie przepracowanych maszynogodzin , przez oddzielne maszyny i ustala (w procentach) wykorzystanie maszyn na drugiej i trzeciej zmianie, przyjmując liczbę maszynogodzin przepracowanych na pierwszej zmianie za 100% (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Koszty sprzętu

Niski stopień wykorzystania maszyn na drugiej i trzeciej zmianie (np. wykorzystanie żurawia wieżowego na trzeciej zmianie w 22%) wymaga zbadania istniejącego stanu rzeczy i przeanalizowania efektywności i celowości prowadzenia robót na 2 lub 3 zmiany w przypadku, gdy zwiększenie stopnia wykorzystania żurawia w porze nocnej napotyka przeszkody trudne do pokonania (pora jesienno-zimowa). Osiągnięcie wymaganego rocznego wskaźnika zmianowości maszyn powinno być uzyskane przede wszystkim przez prowadzenie robót na 3 zmiany w okresie letnim (uprawnienia budowlane).

Celowe jest również analizowanie raz na miesiąc lub kwartał przebiegu pracy podstawowych maszyn budowlanych i ustalenie ilości faktycznie przepracowanych godzin w stosunku do ilości godzin normatywnych oraz przyczyny przestojów maszyn na budowie. Analizę tę można ująć wg wzoru w tablicy 18-8. Ujęcie w procentach przyczyn poszczególnych przestojów maszyn daje obraz niedociągnięć na budowie i ułatwia podjęcie odpowiednich decyzji w celu zażegnania zakłóceń w przyszłości (program egzamin ustny).

Koszty sprzętu obejmują oprócz kosztów usług maszyn i mechanizmów budowlanych również:

1. przewozy materiałów w ramach samej budowy, z magazynu na plac budowy do miejsca ich wbudowania,
2. wywóz ziemi lub gruzu z terenu budowy (opinie o programie).

Badanie tych kosztów powinno być przeprowadzone przede wszystkim na placu budowy na podstawie księgowych danych sprawozdawczych, względnie też, w przypadku gdy dane te jeszcze nie zostały opracowane w oparciu o dokumenty znajdujące się na budowie oraz o zarejestrowane koszty dokumentów jeszcze nie wystawiono.

Główne czynniki wpływające na obniżenie kosztów własnych tych pozycji nakładów stanowią:

1. pełne wykorzystanie środków transportowych zarówno odnośnie do czasu pracy, jak i ich ładowności,
2. dostawa materiałów możliwie bezpośrednio do miejsca ich wbudowania bez potrzeby dodatkowych przewozów (w oparciu o projekt zagospodarowania placu budowy) (segregator aktów prawnych).

Analizując koszty transportu należy szczegółowo zbadać, jak omówione zagadnienia zostały organizacyjnie rozwiązane na budowie, jakie istnieją niedociągnięcia i co należy przedsięwziąć, aby koszty tej pozycji nakładów obniżyć.

Koszty ogólne budowy obejmują koszty stałe niezależnie od wielkości produkcji (płace pracowników technicznych, administracyjnych i gospodarczych budowy i narzuty na te płace, koszty zużycia i konserwacji tymczasowych budynków i urządzeń budowy, koszty biurowe itp.) i koszty zmienne, których wysokość uzależniona jest od poziomu produkcji. Biorąc pod uwagę fakt, że w skali przedsiębiorstwa około 50°/o rocznych kosztów ogólnych budowy stanowią koszty stałe, zwiększenie wielkości produkcji (przerobu) na budowie wpływa poważnie na obniżenie udziału kosztów ogólnych budowy (promocja 3 w 1).