Normy zagraniczne

Mieszalniki obracają się na łożyskach kulkowych lub wałeczkowych. W celu umożliwienia ich dokładnego oczyszczenia po pracy (dla umożliwienia wejścia człowieka do wewnątrz) mieszalniki wyposażone są niekiedy w specjalne otwory hermetycznie zamykane, usytuowane na bocznej powierzchni walca mieszalnika (program uprawnienia budowlane na komputer).
Napełnianie mieszalnika odbywa się niekiedy poprzez lej wsypowy górny, natomiast opróżnianie przez lej wysypowy dolny z wyprowadzoną z niego składaną rynną. Uzyskanie właściwej masy betonowej wymaga ok. 40 obrotów mieszalnika.

Schemat konstrukcyjny oraz ruch składników suchych od momentu wprowadzenia do mieszalnika omówionych powyżej betoniarek samochodowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Normy zagraniczne dopuszczają najdłuższe okresy przejezdne, w zależności od temperatury zewnętrznej, dla samochodów wywrotek 20-F50 minut, dla betoniarek samochodowych z masą betonową i wolnymi obrotami mieszalnika 30-90 minut oraz dla betoniarek samochodowych ze składnikami suchymi (ewentualnie niewielka własna wilgotność) bez dodawania wody 480 minut (norma niemiecka TGL 117-0825) (uprawnienia budowlane).
Układanie i zagęszczanie masy betonowej w deskowaniu czy formie należą do czynności pracochłonnych, a zarazem bardzo ważnych z punktu widzenia wytrzymałości, jednorodności i szczelności betonu, czyli cech decydujących jego przydatności technicznej

Od poprawnej realizacji tej fazy wykonawstwa konstrukcji z betonu zależy stopień jej zmonolityzowania, wyrażający się ciągłością cech fizykomechanicznych w kolejnych przekrojach.
Biorąc te okoliczności pod uwagę należy stwierdzić, że faza układania i zagęszczania masy betonowej powinna być należycie przez wykonawcę przemyślana, włącznie z opracowaniem projektu organizacji robót o dużym zużyciu betonu i skomplikowanym kształcie elementów (program egzamin ustny).

Amplitudy wibratorów

W szczególności należy uwzględnić tu takie parametry, jak czas użycia masy betonowej, sposób i kolejność betonowania, odpowiednie usytuowanie przerw roboczych i zapewnienie właściwego połączenia betonu nowego ze starym, wybór sposobu zagęszczania czy też dobór odpowiedniej mocy, częstotliwości amplitudy wibratorów.

Masa betonowa powinna być ułożona i zagęszczona w deskowaniu przed rozpoczęciem wiązania (opinie o programie). Czas początku wiązania betonu rhp zależy od wielu czynników, z których należy wymienić rodzaj i ilość cementu w 1 m3, współczynnik wodocementowy oraz temperaturę tężenia. Dotychczas brak jest prostej i jednoznacznej metody określania czasu wiązania masy betonowej.
Pewną orientację wpływu rodzaju cementu na omawiane zjawisko można uzyskać na podstawie próby Vicata dla zaczynu o normalnej ilości wody (con). Cementy polskie w temperaturze normalnej ta = 18±2°C wiążą w takim zaczynie nie wcześniej niż po 40 minutach, przy czym praktycznie czasy te są dłuższe, co według badań Z. Kurnika z roku 1964.
W przypadku zaczynów o ilości wody większej niż normalna (co11 = 0,24-f-0,36) czas wiązania cementu znacznie się wydłuża, co według badań K. Eymana dla polskiego cementu „Groszowice”, zaś według badań R. M. Berthiera [1] dla francuskiego cementu portlandzkiego (segregator aktów prawnych).

W betonach mamy wskaźnik wodocementowy co prawie zawsze większy niż w zaczynie normowym (co = 0,3-0,8), toteż należy się tu liczyć z wydłużeniem czasu początku i końca wiązania w stosunku do próby Vicata.
Przy zastosowaniu końcówki cylindrycznej o grubości ścianek 1 mm i powierzchni oporowej 1 cm2, początek wiązania masy betonowej określony jest w tej metodzie oporem penetracji równym 15 kG przy wciskaniu końcówki na głębokość 3 cm z prędkością 3 mm s w zaprawę wysianą z badanego betonu.

Beton, który uległ całkowitemu lub częściowemu związaniu przed ułożeniem i zagęszczeniem, nazywamy zleżałym (promocja 3 w 1). Należy go odróżnić od betonu, który był przetrzymywany przez pewien okres czasu przed ułożeniem, ale jeszcze nie zaczął wiązać. Beton taki wyraźnie gęstnieje, po pierwsze w wyniku odparowania części wody zarobowej, po drugie w wyniku rozpuszczania i rozdrabniania przez wodę minerałów składowych cementów.