Nowoczesne zasady projektowania dróg

Nowoczesne zasady projektowania dróg wymagają bardzo łagodnego pochylenia skarp. W związku z tym objętość robót ziemnych rośnie niepomiernie w miarę zwiększania się wysokości nasypu. Wymiary szerokości stopy nasypu w zależności od jego wysokości. Projektowanie przecinających się dróg i ramp dojazdowych na nasypach zajmuje zatem dużą powierzchnię terenu, a nieraz wręcz uniemożliwia stosowanie niektórych typów węzłów, jak np. „spłaszczona koniczyna" lub „podwójny krzyż" (program uprawnienia budowlane na komputer).

W warunkach miejskich najczęściej zastępujemy nasyp drogowy przez estakadę lub nasyp ograniczony obustronnymi ściankami oporowymi. Z uwagi na dużą wartość i brak terenów w śródmieściu należy przy projektowaniu nasypu o wysokości H ^ 3,50 m przeprowadzić każdorazowo analizę ekonomiczną wariantu zastąpienia nasypu przez estakadę umożliwiającą wykorzystanie przestrzeni pod nią na cele gospodarki komunalnej, a zwłaszcza na zaplecze techniczne komunikacji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W zależności od warunków lokalnych i w miarę będącego do dyspozycji terenu można projektować ściany oporowe o wysokości mniejszej od wysokości nasypu. Bardzo często stosujemy takie murki o wysokości około 1,00 m dla ograniczenia skarp stożków nasypowych (uprawnienia budowlane).

W żelbetowych ścianach oporowych wykorzystujemy ciężar nadsypki gruntu nad tylną płytą dla zrównoważenia momentu wywracającego od parcia gruntu. Uzyskujemy przez to mniejszy wysięg wspornika płyty fundamentowej przed powierzchnię licową konstrukcji, co jest bardzo korzystne w warunkach miejskich, przy licznych przewodach uzbrojenia podziemnego terenu (program egzamin ustny).

Dla mniejszych wysokości ściany stosujemy zazwyczaj przekroje kątowe z poprzecznymi żebrami wzmacniającymi. Przy większych wysokościach stosujemy dodatkowo w połowie mniej więcej wysokości ściany dodatkową półkę odciążającą zmniejsza ona poważnie parcie gruntu na ścianę (opinie o programie).

Otwór przepustu

W trudnych warunkach budowlanych, np. w warunkach miejskich, mogą być stosowane ściany oporowe z pali o dużych średnicach 0,80-1-1,00 m zapuszczanych w bezpośrednim sąsiedztwie jeden obok drugiego. Należyte odwodnienie węzłów drogowych zarówno jednopoziomowych, jak i wielopoziomowych wymaga zaprojektowania znacznej nieraz liczby przepustów w węźle i na dojazdach (segregator aktów prawnych).

Otwór przepustu wymiarujemy zgodnie z ogólnymi zasadami budownictwa drogowego na podstawie powierzchni zlewni i maksymalnego przepływu wielkiej wody. Przepusty w obrębie węzła zazwyczaj jednak odprowadzają wodę z nieznacznej tylko powierzchni terenu, więc ich wymiary poprzeczne przyjmujemy takie, aby zapobiec zamuleniu lub zatkaniu otworu przepustu płynącymi przedmiotami oraz aby umożliwić łatwe oczyszczenie przepustu.

Obowiązujące przepisy ustalają następujące minimalne wymiary światła przepustu:

1) na drogach I i II klasy technicznej:

0 1,00 m - przy długości przepustu mniejszej niż 10,0 m,

0 1,50 m - przy długości przepustu większej od 10,0 m,

• na drogach III i IV klasy technicznej:

0 0,80 m - niezależnie od długości przepustu,

• na drogach V klasy technicznej:

0 0,60 m - przy długości przepustu ^ 10,0 m,

0 0,80 m - przy długości przepustu > 10,0 m.

W razie trudnych warunków projektowania oraz przy małej wysokości nasypu można zamiast przepustów rurowych stosować przepusty prostokątne o szerokości równej średnicy otworu rurowego w świetle (promocja 3 w 1).

Konstrukcja przepustu z reguły wykonana jest z żelbetowych elementów prefabrykowanych o wymiarach znormalizowanych. W wyjątkowych przypadkach można projektować przepusty żelbetowe o wymiarach nietypowych, betonowane na miejscu. Pod zjazdami z dróg publicznych na drogi polne i do gospodarstw rolnych można stosować przepusty z rur betonowych o średnicy 0 0,40 m.