Obciążenie wiatrem

Obciążenie wiatrem powinno być przejęte przez rusztowanie, ale może się zdarzyć - szczególnie przy wysokich rusztowaniach - że odkształcenie poziome rusztowania jest większe od odkształcenia konstrukcji mostu. W mostach o zwykłej konstrukcji żelbetowej obciążenie wiatrem przejmuje konstrukcja żelbetowa (program uprawnienia budowlane na komputer).

W mostach o konstrukcji sprężonej, odkształcenie poziome rusztowania może spowodować przed sprężeniem rysy w betonie. Aby ich uniknąć, konstrukcję można uzbroić zbrojeniem zwykłym na obciążenie parciem wiatru. Wskazane też jest, jeśli to możliwe, jak najszybciej po zabetonowaniu konstrukcji wykonać częściowe jej sprężenie.
Skurcz betonu. Skurcz betonu, w okresie od zabetonowania konstrukcji do jej sprężenia, może wywołać w niej rysy. Chcąc temu zapobiec należy rusztowanie możliwie jak najwcześniej uczynić podatnym na odkształcenie podłużne, usuwając jego sztywne połączenia z przyczółkami i filarami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Odcinki zamykające wskazane jest zabetonować, gdy w betonie odcinków poprzednio zabetonowanych proces skurczu w znacznej części już się odbył. Sprężanie poprzeczne.

Sprężanie poprzeczne płyty pomostu i poprzecznie powoduje ich odkształcenia, przy których środek szerokości pomostu unosi się najbardziej ku górze. Wówczas środkowe belki podłużne rusztowania zostają odciążone, a skrajne przeciążone ciężarem konstrukcji mostu. Wielkość przeciążenia zależna jest od wielkości strzałki ugięcia U sprężonych poprzecznie lub płyty pomostu obciążonych ciężarem własnym, od strzałki f2 odprężających się odciążonych belek środkowych rusztowania i od strzałki ugięcia U dociążonych belek skrajnych rusztowania (uprawnienia budowlane).

Sprężenie poprzecznie znajdujących się nad łożyskami mostu powinno być wykonane przed sprężeniem podłużnym głównych belek mostowych. Chodzi o to, aby łożyska jeszcze przed obciążeniem, co następuje po sprężeniu belek głównych, mogły dać się łatwo przesunąć poprzecznie przy sprężeniu poprzecznicy. Wpływ sprężenia podłużnego. Przy sprężeniu podłużnym belek ciągłych kolejno w poszczególnych przęsłach należy mieć na uwadze, że na przykład sprężenie przęsła środkowego powoduje przemieszczenie się przęseł bocznych, co powoduje dodatkowy docisk tych przęseł do rusztowania w przęsłach bocznych (program egzamin ustny).

Odwrotna strzałka rusztowania

Podobny wpływ na rusztowanie wywierają wsporniki belek głównych przy sprężaniu przęsła, którego są przedłużeniem. Aby uniknąć przeciążenia rusztowania pod wspornikami i niekorzystnego ich obciążenia oddziaływaniem rusztowania, rusztowanie opuszcza się za pomocą dźwigników lub innych przyrządów do opuszczania.
Przy sprężaniu podłużnym należy uwzględnić wpływ sprężystego odkształcenia rusztowania (opinie o programie).

Przewidziana siła sprężająca sumująca się z oddziaływaniem sprężystym rusztowania na sprężone przęsło może wywołać naprężenia rozciągające w strefie ściskanej belki mostowej, jeśli ciężar własny konstrukcji mostowej nie zrównoważy tych naprężeń. Aby uniknąć niepożądanych rys w belkach, należy je sprężyć najpierw częściowo i następnie opuścić rusztowanie a dopiero potem dokonać dalszego sprężenia. Uwaga powyższa dotyczy również sprężania poprzecznego (segregator aktów prawnych).
Odwrotna strzałka rusztowania (wzniesienie rusztowania ku górze). Po sprężeniu belek, zwłaszcza gdy ciężar własny mostu jest niewielki w stosunku do obciążenia ruchowego, następuje ugięcie belek do góry. Jeśli to ugięcie jest większe od przewidywanego osiadania i ugięcia rusztowania, to rusztowaniu można nie nadawać odwrotnej strzałki wygięcia konstrukcyjnego.

Jeśli obliczenie osiadania rusztowania nie jest dokładne, to bezpieczniej jest jednak nadać rusztowaniu strzałkę odwrotną (wzniesienie ku górze). Wzniesienie takie może okazać się też celowe, jeśli przewiduje się występowanie z biegiem czasu pełzania betonu i stali, powodującego dodatkowe ugięcie belek mostowych (promocja 3 w 1).