Obniżenie poziomu wód

Przy badaniu gruntów trzeba poznać zarówno ich rodzaj jak i konsystencję, trzeba ustalić, czy pod gruntami o lepszej nośności nie zalegają grunty znacznie słabsze i trzeba dokładnie zbadać stan wód gruntowych (program uprawnienia budowlane na komputer). W sprawie wód gruntowych trzeba wiedzieć, czy nie zawierają one szkodliwych składników, np. niebezpiecznych dla cementu portlandzkiego, czy poziom wód nie ulega wahaniom, które mogłyby źle wpływać na grunt pod fundamentem lub na budowlę, czy można obniżyć poziom tych wód bez szkody dla konstrukcji projektowanej budowli lub sąsiednich itp.

Jak łatwo-zrozumieć, wszystkie te wiadomości potrzebne są do opracowania projektu, a następnie do wykonania budowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dopiero po otrzymaniu wiadomości o zalegających gruntach i wodach gruntowych można rozsądnie podejść do wyboru konstrukcji budowli, a szczególnie do ustalenia rodzaju fundamentów i racjonalnego opracowania projektu ich w szczegółach. Widać z tego, jak starannie należy przeprowadzać badanie warunków terenowych. Najlepsze rezultaty otrzymujemy przy badaniu gruntów w dołach próbnych (uprawnienia budowlane).

Samo badanie wykonuje się przy tym bardzo łatwo. Doły takie w zwykłej praktyce stosowane są jednak tylko w wypadku wznoszenia mniejszych budynków, tj. gdy nie zachodzi potrzeba badania głębszych pokładów. Przy kopaniu bowiem dołów na większą głębokość potrzebne są kłopotliwe umocnienia, a prócz tego na większej głębokości spotykamy się najczęściej z wodą gruntową, która przeszkadza dalszemu zagłębieniu zwłaszcza przy znacznym jej dopływie (program egzamin ustny).

Organizacja wierceń

Można zalecić korzystanie z dołów próbnych kopanych do głębokości 3-h5 m w tych wypadkach, gdy budynek jest lekki i nieduży, a rozpoznawcze dane, zwłaszcza uzyskane na podstawie sąsiednich budynków, wskazują, że podłoże jest dobre. Dół próbny kopie się wówczas właściwie tylko w celu upewnienia się co do jakości gruntu i nieraz dla sprawdzenia, czy na miejscu zaprojektowanych fundamentów nie ma zasypanych starych dołów (opinie o programie).

Przy kopaniu dołów próbnych zaleca się możliwie nadawać im formę wydłużoną ze stopniami z jednej strony i ławami z drugiej. Jeżeli dół ma powyżej 1,5 m głębokości i kopany jest ze stromymi zboczami, to zbocza te należy rozeprzeć ze względu na bezpieczeństwo ludzi pracujących na spodzie dołu. Utworzenie ławy przy kopaniu dołu znakomicie ułatwia pobieranie próbek gruntu w stanie nienaruszonym. Przez wgniecenie w grunt puszki blaszanej bez dna i pokrywy i wypełnienie w ten sposób tej puszki otrzymujemy próbkę gruntu dokładnie w stanie nienaruszonym; od góry puszkę zamykamy pokrywą, a od dołu utrzymujemy chwilowo grunt za pomocą podłożonej blachy lub kielni. Po odwróceniu puszki nakładamy drugą pokrywę, po czym całość zabezpieczamy przed wysychaniem przez pokrycie wszystkich spoin blachy parafiną lub pakiem smołowym. Jeżeli grunt jest tak zwarty, że wtłoczenie puszki od razu sprawia trudność, wówczas stopniowo podbieramy go naokoło puszki, ułatwiając w ten sposób wciśnięcie jej i wypełnienie (promocja 3 w 1).

Najczęściej w celu zbadania gruntów stosowane są wiercenia próbne. Organizacja wierceń na małej głębokości, zazwyczaj 8h- 20 m, jest prosta. Cały sprzęt potrzebny do tych robót jest łatwo przenośny. Tworzą go: trójnóg z 3 okrąglaków dług. 84-10 m, związany na górze za pomocą śruby, z zawieszonym blokiem 1 w miejscu powiązania, przez blok przechodzi lina z hakiem 2, doprowadzona drugim końcem do dźwigarki 3, oraz rury i narzędzia wiertnicze. Tylko w gruntach o większej zwartości można wykonywać otwory bez zabezpieczenia rurami. Z zasady wiercenie otworów w gruncie zabezpiecza się przez wprowadzenie rur wiertniczych. Rury takie bywają o różnej grubości blachy, a więc 7-8 mm i lekkie 4-5 mm; zazwyczaj długość mają od 2 do 5 m, w jednym końcu są zaopatrzone w gwint zewnętrzny, a w drugim w wewnętrzny, aby można było je wydłużać łącząc na gładko zarówno od wewnątrz, jak i od zewnątrz.