Blog

30.01.2023

Obszary surowcowe

W artykule znajdziesz:

Obszary surowcowe

Schemat pierwszy polega na stwierdzonym lub prognozowanym przekroczeniu skali popytu na dobra i usługi pochodzące z obszarów przybrzeżnych wobec zasobów i potencjałów tych obszarów, które ulegają wyczerpaniu i nie są w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb; schemat ten dotyczy przykładowo rybołówstwa bałtyckiego, które nie jest w stanie pokryć popytu krajowego oraz redukuje swoją zdolność absorbcji miejsc pracy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Schemat drugi dotyczy wyczerpywalności przestrzeni fizycznej wobec różnych form zagospodarowania, np. rozbudowy portów i miast przyportowych, obszarów surowcowych (ropa) i tras komunikacyjnych (nawigacja), kwestii dotyczących stosunku obszarów chronionych a obiektów turystycznych. Planowanie i zarządzanie staje się narzędziem sterowania, równoważeniem rozwoju tych funkcji i bilansowaniem chłonności terenowej wobec zgłaszanych potrzeb (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Schemat trzeci odnosi się do stwierdzonego lub przewidywanego zachwiania równowagi ekologicznej lub niepożądanej zmiany stanu środowiska przyrodniczego na skutek zbyt intensywnej eksploatacji.

Schemat czwarty dotyczy pobudzania użyteczności i dostępności zasobów środowiska uznanych za wartościowe, których eksploatacja nie jest jednak obojętna dla równowagi środowiskowej. Przykładem może być tu podjęcie na znaczną skalę eksploatacji złóż mineralnych i borowin oraz pobudzanie funkcji uzdrowiskowej obszarów przybrzeżnych (uprawnienia budowlane).

Przedstawione schematy sytuacyjne mają dwoisty charakter: są wynikiem ujawnienia potrzeby działania pobudzającego (rozwój) bądź ograniczającego (skutki). Potrzeba działania może z kolei wynikać z następujących przesłanek: reakcji instytucjonalnej społeczeństwa, polityki gospodarczej, przestrzennej państwa artykułowanej także politykami sektorowymi, zobowiązań międzynarodowych, inicjatyw lokalnych (samorządowych) (program egzamin ustny).

Zintegrowane planowanie obszarów

Mamy więc do czynienia z problemem metodologicznym planowania o silnym kontekście zarządzania. Polega on na jasno artykułowanej presji społeczeństwa jako siły napędowej zgłaszającej zapotrzebowanie na pożądane dobra i usługi, np.: jakość wód przybrzeżnych, połowy ryb, poziom zabezpieczeń zmniejszających zagrożenie zalaniem i utratą dobytku (opinie o programie).

Rolą planowania i skutecznego zarządzania jest zapewnienie warunków aktywnego lecz nie niszczącego, a więc zrównoważonego wykorzystania obszaru przybrzeżnego. Tak więc na „wejściu" schematu kontekstu zarządzania mamy warunki zarządzania zdeterminowane celami, na „wyjściu" zaś reakcje na ujawnione problemy wewnętrzne obszaru, które „przefiltrowane" przez decyzje i wybory, determinują plany działania.

Powstaje więc sytuacja ścisłego powiązania procesów planowania i zarządzania stanowiących metodologicznie spójny system, gdzie najistotniejsze są dwa problemy: planowanie na różnych poziomach i w różnych sektorach oraz wdrażanie poprzez koordynację między poziomami zarządzania (np. administracją państwową) a podmiotami gospodarczymi w warunkach rynkowych (segregator aktów prawnych).

Istota trudności metodologicznej planowania obszarów przybrzeżnych wynika z niejednorodnych cech przestrzeni i środowiska. Strefę przybrzeżną można podzielić na część „suchą" i „mokrą". Część „sucha" z natury rzeczy (dostępności) była łatwiejsza do opanowania planistycznego, także procesy rozwoju były łatwiej postrzegane.

Zintegrowane planowanie obszarów przybrzeżnych było dotąd głównie reakcją na zagrożenie niszczenia wybrzeża przez żywioł morski i koncentrowało się na planowaniu systemu umocnień i redukowaniu siły niszczącej morza. Rozwój cywilizacji spowodował, że cała strefa przybrzeżna znalazła się w sytuacji zagrożenia, także od strony lądu (zanieczyszczenia, erozje), ze skutkami w części „mokrej" (promocja 3 w 1). Spowodowało to konieczność zintegrowanego ujęcia zasobów i użytkowania zarówno strefy „mokrej", jak i „suchej".

Najnowsze wpisy

18.03.2024
Kiedy nie trzeba odbywać praktyki zawodowej?

Praktyka zawodowa w branży budowlanej odgrywa kluczową rolę w przygotowaniu do zawodu inżyniera, architekta czy innego specjalisty technicznego. Proces zdobywania…

18.03.2024
Weryfikacja i kwalifikacja wymaganego wykształcenia

Zasady weryfikacji i kwalifikacji wymaganego wykształcenia dla uzyskania uprawnień budowlanych, określone w rozporządzeniu w sprawie przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych…

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami