Opuszczenie rusztowania

Dodatkowo można przy tym zastosować pomocnicze rusztowanie wieżowe, na którym montuje się środkowy odcinek wiązara łukowego. Tym sposobem zostało zmontowane rusztowanie mostu w Brnie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rusztowanie o konstrukcji łuku trójprzegubowego wykonywano w szczególnych przypadkach w ten sposób, że każdą z połówek rusztowania wykonywano przy przyczółku lub filarze w pozycji pionowej, dzięki czemu można je było montować podobnie jak wieże, a następnie obracano wokół łożyska wezgłowiowego przegubowego, aż do wzajemnego oparcia się obu połówek w przegubie w kluczu. Połówki obracano za pomocą wciągarek, przy czym końce lin były umocowane w pobliżu górnych końców połówek (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Szczególnie skomplikowany sposób montażu rusztowania łukowego dla mostów łukowych w Caracas o rozpiętości 138.00 146,00 i 152,00 m zastosował Freyssinet. Montaż rusztowania i betonowania konstrukcji przeprowadzono etapami. Rusztowanie do części odcinków mostu przywezgłowioych wykonywano etapami sposobem nawisowym przy zastosowaniu odpowiedniego systemu lin. Również etapami wykonywano betonowanie tych odcinków mostu.

Rusztowanie łukowe do środkowych części konstrukcji łukowej mostu wykonano na pomocniczych rusztowaniach wieżowych na dnie wąwozu.
Rusztowanie to, po uwiązaniu do jego końców lin przechodzących przez bloki zawieszone na końcach uprzednio wykonanych odcinków przywezglowiowych mostu, podciągnięto do góry do właściwego położenia (uprawnienia budowlane).
Najprostszym typem konstrukcji wiązara rusztowaniuwego przy małych rozpiętościach przęseł jest konstrukcja rozporowa trójkątna.

Przy większych nieco rozpiętościach stosuje się konstrukcję rozporową trapezową, a przy dużych rozpiętościach konstrukcje kratowe łukowe lub nawet pełne łuki.
Najczęściej spotykanym tu typem jest kratownica trójprzegubowa. Do przeniesienia siły rozporu poziomego stosuje się ściągi lub siła ta jest przekazywana bezpośrednio na filary. Dla uzyskania sztywnych połączeń w węzłach, przy zastosowaniu konstrukcji drewnianych, stosuje się łączniki zapewniające możliwie jak najmniejsze odkształcenie w węzłach, a używane w konstrukcjach drewnianych stałych (program egzamin ustny).

Przęsło mostu

Mogą tu znaleźć zastosowanie jako łączniki - gwoździe, wówczas gdy wiązar składa się z desek. Używane są niekiedy konstrukcje stalowe. Odzysk drewna z wiązarów drewnianych jest minimalny.
W obliczeniach statycznych należy uwzględnić obciążenie całkowite ciężarem własnym, jak również całkowite obciążenie świeżym betonem sklepienia oraz obciążenie wiatrem i ewentualnie żurawiem itp.

W konstrukcjach kratowych zaleca się konstruować pręty ściskane i rozciągane tak, aby mogły one pracować zarówno na rozciąganie, jak i na ściskanie, z uwzględnieniem możliwości wyboczenia, a to z uwagi na możliwość występowania w nich przypadkowo sił o innych znakach niż wypadły z obliczeń (opinie o programie).
Opuszczenie rusztowania dokonuje się najprościej przez zwolnienie dźwigników hydraulicznych umieszczonych na wezgłowiach lub w kluczu rusztowania (przy przekazywaniu rozporu na filary). Jeśli ściąg przenosi rozpór, to do opuszczenia rusztowania wystarczą bardziej prymitywne urządzenia (kliny lub cylindry z piaskiem).
Wiązar jako łuk kratowy trójprzegubowy składający się z dwóch tarcz, z których każda jest konstrukcją rozporową trójkątną.

Zastosowanie rusztowania tego typu, poza oszczędnością drewna, dawało tylko nieznaczne zabudowanie przeszkody (segregator aktów prawnych).
Każda połówka łuku jest kratownicą. Konstrukcja ta była zastosowana przy budowie mostu na dworcu w Gremberg pod Kolonią.
Bardziej skomplikowaną konstrukcję rusztowania w postaci łuku trój przegubowego kratowego.

Jest to rusztowanie zastosowane przy budowie wiaduktu. Przedstawione rusztowanie było w tym samym przęśle mostowym wykorzystane dwukrotnie. Każde przęsło mostu składało się z dwóch równoległych identycznych konstrukcji, pod względem konstrukcyjnym niezależnych od siebie (promocja 3 w 1).