Osady siarczanowe

Spośród siarczanów wymienić należy: anhydryt, jako skałę osadową pochodzenia chemicznego, złożoną z kryształów anhydrytu (CaSO-i) różnie zabarwioną. Pospolitym barwnikiem jest glina lub substancje bitumiczne. W wilgotnym powietrzu anhydryt przechodzi w gips, powiększając swoją objętość. Odmianą silnie sfałdowaną jest tzw. kamień trzewiowy (jelitowiec); gips składa się z drobnoziarnistego lub zbitego białego, szarego, żółtego, różowego lub niebieskawo zabarwionego minerału gipsu (CaS0.t2H-.>0).

Tworzy pokłady lub masy w postaci pni w najrozmaitszych formacjach. Najczęstsze domieszki: substancje gliniaste, margiel, substancje bitumiczne (program uprawnienia budowlane na komputer). Odmiany krystaliczne czyste, przeświecające nazywają się alabastrem. Siarczany zastosowania w budownictwie drogowym nie znajdują. Brekcje i konglomeraty są łatwe do rozpoznawania makroskopowo. Należy przy badaniach makroskopowych ustalić rodzaj okruchów (bazalt, kwarc itp.) oraz rodzaj lepiszcza (wapienne, krzemionkowe, gliniaste).

Piaskowce rozpoznaje się po charakterystycznym szorstkim, niekiedy błyszczącym wyglądzie powierzchni. Piaskowce kwarcytowe odznaczają się zawartością masy skalnej i znaczną wytrzymałością. Należy ustalić wielkość ziarn, czyli budowę skały; gruboziarnista (ziarna 1,25 - 2,00), średnioziarnista (0,75 - 1,25 mm), drobnoziarnista (0,25 - 0,75 mm). Ważny jest również rodzaj lepiszcza: - wapienne - burzy się pod wpływem działania kwasu solnego, gliniaste ma zapach gliny po chuchnięciu, krzemionkowe, gdy nie stwierdzono poprzednich rodzajów lepiszcza (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W stanie suchym iły i gliny ziemiste mają różne barwy. Po chuchnięciu wydzielają charakterystyczny zapach gliny. Pod wpływem wody stają . się plastyczne (uprawnienia budowlane).

Wapienie są różnego koloru i wyglądu. Charakterystyczną cechą rozpoznawczą wapieni zbitych jest gładki wygląd powierzchni przełamu z wgłębieniami, wapieni muszlowych - ślady skorupek i muszli, wapieni krystalicznych - kryształki kalcytu. Należy sprawdzać twardość (3-3,5), łatwo bowiem rysują się ostrzem stalowym. Pod wpływem rozcieńczonego kwasu solnego wydzielają intensywnie dwutlenek węgla (program egzamin ustny).

Skały metamorficzne

Dolomity są przeważnie koloru szarego lub brązowego; twardsze od wapieni. Podobnie jak wapienie dolomity mają charakterystyczną gładką powierzchnię przełamu. Pod wpływem działania rozcieńczonego kwasu solnego nie wydzielają na zimno dwutlenku węgla. Po podgrzaniu reakcja przebiega intensywnie (opinie o programie). Anhydryty są najczęściej niebieskawe podobne do marmuru. Nie wydzielają dwutlenku węgla pod wpływem działania kwasu solnego i nie można ich rysować.

Skały metamorficzne dzielą się na następujące rodzaje.

• Skały metamorficzne o wyraźnej budowie (teksturze) warstwowej (łupkowej):
• gnejsy o składzie: kwarc, ortoklaz plagioklaz tworzące nieraz jednorodną jasną masę, miki (biotyt, muskowit), hornblenda, augit;
• łupki o składzie: kwarc, biotyt, muskowit, serycyt, hornblenda, talk, chloryt;
• fility o składzie: kwarc, biotyt, muskowit, serycyt, hornblenda, talk, chloryt.
• Skały metamorficzne, w których budowa warstwowa nie zawsze jest wyraźna:
• kwarcyty zawierające kwarc,
• granulity zawierające kwarc, skalenie, granat,
• amfibolity zawierające plagioklaz kwaśny, hornblende,
• marmury zawierające kalcyt (CaCO_;!),
• eklogity zawierające omfacyt (jasnozielony augit) i czerwony granat,
• serpentynity zawierające granat (segregator aktów prawnych).

Gnejsy są skałami metamorficznymi złożonymi z kwarcu, skaleni oraz takich składników, jak mika, hornblenda, augit, czasami chloryt i talk. Dodatkowo mogą występować granat i grafit. Rozróżniamy gnejsy mikowe, hornblendowe i augilowe. Gnejsy są najbardziej rozpowszechnione, występują zarówno w najstarszych formacjach, jak również i w młodszych jako produkt metamorfozy skał wybuchowych i osadowych Własności i skład gnejsów są różne. Gnejs powstały z granitu ma inne własności i inny skład chemiczny aniżeli gnejs powstały z piaskowca czy konglomeratu (promocja 3 w 1).