Ostatnie warstwy powłok lakierowych

Ostatnie warstwy powłok lakierowych powinny być wykonywane po ukończeniu robót klejowych lub emulsyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Roboty malarskie wewnętrzne powinny być wykonywane w temperaturze umiarkowanej. Zaleca się prowadzenie robót malarskich w temperaturach:
1) + I5°C - farbami wodorozcieńczalnymi (wapiennymi, klejowymi, kazeinowymi i emulsyjnymi itp.),
2) + 20°C - wyrobami lakierowymi.
W temperaturze poniżej +5°C nie należy malować.
Roboty malarskie zewnętrzne należy wykonywać przy ustalonej suchej pogodzie. Należy zwracać szczególną uwagę na stan suchości podłoża. Podłoża metalowe mogą być pokryte rosą w okresie pogody, w rannych godzinach.

W tych przypadkach nakładanie powłok może odbywać się dopiero po wyschnięciu rosy.
Przygotowanie do malowania
Przed przystąpieniem do robót malarskich pomieszczenia powinny być sprzątnięte z resztek materiałów, sprzętu itp.
Wykonane elementy, jak podłogi, balustrady, urządzenia wodociągowe itp. powinny być osłonięte przed zachlapaniem farbami. Powierzchnie nowych tynków należy przetrzeć drewnianym klockiem w celu usunięta grudek zaprawy, zachlapań i innych drobnych defektów.

Po starciu należy powierzchnię tynku odkurzyć. Drobne uszkodzenia należy wypełnić najlepiej zaprawą lego samego rodzaju co zaprawa użyta do wykonania tynku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W zależności od przewidywanej techniki malarskiej powierzchnia tynku powinna być zagruntowana:
- przy technice wapiennej - rozrzedzonym mlekiem wapiennym,
- przy technice klejowej - 1+2,5-proc. roztworem szarego mydła (100-250 g na 10 I gorącej wody),
- przy technice krzemianowej - roztworem szkła wodnego potasowego (1 część szkła wodnego na 3-5 części wody),
- przy technice emulsyjnej - rozrzedzoną farbą emulsyjną (z 5-H 10-proc. dodatkiem wody) lub roztworem spoiwa dyspersyjnego (np. 1 część dyspersji Winacet na 5 części wody),
- przy technice olejnej - gruntownikiem pokostowym (1 część rozcieńczalnika na 1 część pokostu).

Gruntownik pokostowy

Gruntownik pokostowy stosuje się ponadto do gruntowania bardzo nasiąkliwych podłoży (np. tynków gipsowych) pod malowanie klejowe (uprawnienia budowlane).
Tynki świeże wymagają przed malowaniem emulsyjnym lub olejnym zneutralizowania. Stosuje się w tym celu fluatowanie, tj. powleczenie powierzchni tynku 10-procentowym roztworem fluorokrzemianu magnezu, cynku lub innym podobnym preparatem.
Przy wymaganiu gładkiego podłoża pod malowanie techniką emulsyjną, olejną lub lakierniczą należy powierzchnię tynku wyszpachlować jedno- lub wielokrotnie (program egzamin ustny). Do tego celu stosuje się szpachlówkę klejową o składzie (orientacyjnie):

- 5 części kredy pławionej, 1 część 20-proc. roztworu kleju kostnego, 0.1 - 0,2 części pokostu.

Przy kilkakrotnym szpachlowaniu każda warstwa po wyschnięciu powinna być szlifowana. Po wykonaniu - ostatniej warstwy, wyschnięciu jej i oszlifowaniu należy wykonać ponowne gruntowanie.
Jeżeli stara powłoka farby klejowej jest stosunkowo cienka i dobrze trzyma się tynku, wystarcza odkurzenie jej i zagruntowanie roztworem szarego mydlą.
Powłoki grube, spękane i odstające od podkładu należy całkowicie usunąć przez zeskrobanie po uprzednim zmoczeniu ich wodą (opinie o programie).
Rysy i uszkodzenia wypełnia się zaprawą wapienną lub gipsowo-wapienną z piaskiem.

Całą powierzchnię tynku należy przetrzeć rzadką zaprawą wapienną za pomocą packi. Po wyschnięciu tynku dalszy tok postępowania przy przygotowaniu podłoża jest taki sam jak dla nowych tynków. Stare powłoki olejne usuwa się za pomocą ługowania lub odpalania płomieniem lampy lutowniczej. Przy wykonywaniu powłok emulsyjnych należy w każdym wypadku usunąć stare powłoki klejowe (segregator aktów prawnych).
Przygotowanie powierzchni prefabrykatów wielkowymiarowych.
Elementy wielkowymiarowe ścian i stropów mają z reguły powierzchnie wygładzone masami szpachlowymi w zakładzie prefabrykacji (promocja 3 w 1). Po zmontowaniu budynku z takich elementów pozostają do wygładzenia jedynie miejsca połączeń elementów (np. miejsca po zabetonowaniu węzłów konstrukcyjnych, spoiny między elementami ścian i stropów itp.).