Paski środkowe

Przez zastosowanie żeber krzyżujących się otrzymujemy stropy kasetowe. Pod względem statycznym stropy tego typu traktować można rozmaicie. Najprymitywniejszy sposób obliczenia polega na tern, że wyznacza się wymiary dla jednego kierunku żeber, a żebra prostopadłe daje się tylko dla uzyskania stosownego podziału na pola kwadratowe lub prostokątne (program uprawnienia budowlane na komputer). Korzystniejszy ustrój jest wtedy, gdy oba układy żeber uważa się za współdziałające.

Prosty, przybliżony sposób obliczenia da się uzyskać wtedy, gdy strop kasetowy, założony na rzucie prostokątnym, uważa się za płytę, opartą wzdłuż czterech krawędzi, obciążoną, zależnie od przyjęcia rozpiętości, ciężarem jednostajnie rozłożonym. Weźmy na uwagę paski środkowe, o szerokościach 1 m, odpowiadające obu kierunkom rozpiętości; paski te przenoszą obciążenia jednostkowe.

W przypadkach, w których chodzi o przepuszczenie światła przez stropy żelbetowe, bywają w użyciu rozmaitego typu elementy ze szkła, które układa się w polach między belkami na deskowaniu plaskiem. W powstałych w ten sposób wgłębieniach umieszcza się wkładki, a wgłębienia wypełnia tłustym betonem, przez co tworzą się małe żeberka żelbetowe, dźwigające elementy ze szkła i obciążenie użytkowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy sprawdzaniu natężeń przyjmuje się w przybliżeniu, że w strefie ciśnionej tak beton jak i szkło działają jednako ’). W przykładzie, otrzymamy, dla tego założenia, jako przekrój strefy ciśnionej prostokąt, o szerokości 6 = 14,5 cm, a wysokości, równej odstępowi osi obojętnej od krawędzi ciśnionej x = 2,59 cm; ciągnienie przenosi jedna wkładka (f) 12 mm (uprawnienia budowlane).

Maty trzcinowe

Przedstawione dotychczas typy stropów żebrowych charakteryzują się znaczniejszymi wymiarami i odstępami żeber. Nadają się one znakomicie do budynków przemysłowych i utylitarnych, w których żebra mogą być widoczne (program egzamin ustny).

Gdy chodzi o zastosowanie stropów żebrowych do budynków mieszkalnych lub budynków użyteczności publicznej, gdzie żebra nie mogą być widoczne, a gdy nadto pożądane jest zmniejszenie przewodnictwa głosu między piętrami, to, przy zachowaniu zasadniczego typu żebrowego, stosuje się taki sposób wykonania, aby można było uzyskać w stropie pewną wysokość izolacyjną, przy- czem żebra, rozmieszczone w odstępach niewielkich, są zakryte.

Często stosowanym ustrojem tego typu jest strop, znany pod nazwą stropu Wayssa (opinie o programie). W celu wykonania takiego stropu układa się na rusztowaniu poziomemskrzynki, utworzone z ramek, otoczonych matami trzcinowemi. Ramki, o szerokości 0,30 do 1,00 m, wysokości 0,15 do 0,30 m, rozmieszczone są co od 25 cm; maty trzcinowe, o długości 1,0 m, przyciska się do ramek zapomocą wstęg żelaznych lub grubszego drutu. Przy większych odstępach żeber ramki muszą być stężone listewką pośrednią. Po zdjęciu deskowania narzuca się na trzcinowanie i spód żeber wyprawę i widoczną powierzchnię stropu ostatecznie wygładza. Przy takiem wykonaniu podłoże wyprawy nie jest jednolite, bo między żebrami jest trzcina a na żebrach beton. Mogą też wtedy wystąpić rozmaite odcienie wyprawy.

Zamiast mat trzcinowych użyć można do wykonywania podobnych stropów skrzynek, utworzonych z cienkich prętów drewnianych lub lichych desek (np. klepek z beczek cementowych); po wytrzcinowaniu spodu mamy idealne podłoże pod wyprawę. Niekiedy skrzynki te bywają u spodu otwarte, a jednolite zamknięcie uzyskuje się zapomocą naprzód (tj. przed założeniem skrzynek) wykonanej cienkiej (oo 3 cm gr.) płyty żelbetowej, którą zawiesza się przy pomocy osobnych strzemion, wpuszczonych w żebra (segregator aktów prawnych). Płyta stropu Wayssa ma grubość 5 do 6 cm, jakkolwiek ze względów teoretycznych wystarczyłaby często nawet płyta 3 cm grubości. Z tego też powodu przy zastosowaniu grubości 5 do 6 cm można w wielu przypadkach nie stosować wkładek odginanych nad żebrami, ale wystarczy dać tylko wkładki dolne proste 6 mm w odstępach 15 do 20 cm. Żebra przyścienne mogą być słabsze od żeber normalnych.