Pękanie ziaren

W miarę wzrostu naprężenia, początkowo następuje zawalenie się luźnych szeregów, a następnie bardziej zagęszczonych. Każde takie przesunięcie powoduje coraz większe zagęszczenie, tworząc coraz sztywniejszy układ cząstek i ziaren. W końcu następuje stadium, w którym już zagęszczone szeregi są ściskane coraz mocniej, następuje kruszenie w miejscach styków, co z kolei wywołuje nieco większe poślizgi ziaren (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poczynając od około 140 kG/cm² krzywa naprężenie-odkształcenie zaczyna zmieniać krzywiznę na przeciwną i staje się wklęsła od strony osi odkształceń. Ten efekt jest wynikiem pękania ziaren piasku, wskutek czego pojawiają się stosunkowo duże przesunięcia między ziarnami. W tej fazie obciążania można usłyszeć wyraźne trzaski w próbce. Analiza pod mikroskopem i analiza uziarnienia przed i po wykonaniu badania wykazuje, iż w znacznym stopniu następuje wyraźne zmniejszenie wymiarów uziarnienia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pękanie ziaren powoduje jeszcze większe zagęszczenie nowo powstałych i pozostałych ziaren. Ponieważ liczba ziaren zwiększyła się, przeciętna wartość siły na styk zmniejszyła się. Dlatego też piasek staje się coraz sztywniejszy w miarę dalszego wzrostu naprężenia (uprawnienia budowlane).

Ogólnie rzecz biorąc, takie same zjawiska zachodzą podczas ściskania wszystkich rodzajów gruntów ziarnistych, jednakże rzadko w tak wyraźnych stadiach. Wyniki badań kilku typowych piasków naturalnych. Poślizgi między ziarnami zazwyczaj występują przy wszystkich wartościach naprężeń. Kruszenie i pękanie ziaren zaczyna się w mniejszym stopniu już podczas działania bardzo małych naprężeń, lecz stają się one coraz istotniejsze z chwilą osiągnięcia pewnego naprężenia krytycznego. Takie naprężenie krytyczne jest najmniejsze przy ziarnach dużych, kanciastych, przy małej wytrzymałości poszczególnych ziaren mineralnych w gruntach luźnych o równomiernym uziarnieniu (program egzamin ustny).

Krzywe kilku cyklów naprężeń

W większości zagadnień inżynierskich wartości naprężeń są zazwyczaj tak małe, że kruszenie ziaren jest nieistotne. W takich zagadnieniach krzywe naprężenie odkształcenie przy ściskaniu z uniemożliwioną rozszerzalnością boczną zazwyczaj przedstawiają zagęszczenie ziaren. Zwykle pękanie ziaren staje się istotne wówczas, gdy wartość naprężenia przekroczy 35 kG/cm² (opinie o programie). Naprężenia większe niż 35 kG/cm² występują w bardzo wysokich zaporach ziemnych oraz na obszarach rozległych osiadań wywołanych wydobyciem ropy naftowej lub wody z głębokich warstw gruntu. W przypadku narzutów z kamieni o dużych i równomiernych wymiarach, złamania mogą być istotne nawet przy naprężeniach rzędu 7 kG/cm².

Jedynie część odkształcenia powstałego podczas obciążenia próbki daje się zarejestrować podczas odciążenia. Odkształcenia powstałe w wyniku poślizgu ziaren lub ich pękania są w większości nieodwracalne. Odprężenie ziaren z chwilą odciążenia jest wywołane energią sprężystą nagromadzoną w poszczególnych ziarnach podczas obciążenia gruntu. Jednakże daje się również zauważyć zjawisko odwrotnego poślizgu między ziaranami podczas odciążenia (segregator aktów prawnych).

Zachowanie się piasku podczas powtórnego obciążenia (piasek był obciążony, odciążony i ponownie obciążony). Dla naprężeń mniejszych niż największe naprężenie podczas pierwszego obciążenia, piasek jest sztywniejszy podczas ponownego obciążenia, ponieważ znaczna ilość poślizgów między ziarnami nastąpiła już podczas pierwszego obciążenia. Natomiast jeśli ponowne obciążenia wywoła w piasku naprężenia większe niż największe naprężenie pierwszego obciążenia, to krzywa naprężenie-odkształcenie jest zasadniczo taka, jak gdyby nic nastąpiło odciążenie gruntu(promocja 3 w 1).

Krzywe kilku cyklów naprężeń zawartych między dwiema ustalonymi wartościami granicznymi. Podczas pierwszych 10-1-50 cyklów dało się zarejestrować małą wartość stałego odkształcenia wywołaną każdym cyklem. W końcu otrzymujemy stałą pętlę histerezy obejmującą bardzo małe lub w ogóle nie obejmującą żadnych odkształceń przy dalszych cyklach obciążeń.