Pielęgnacja powietrzno-sucha

Również pielęgnacja powietrzno-sucha w pomieszczeniu laboratoryjnym (cyrkulacja powietrza) dała do 2 miesięcy tężenia wyższe wytrzymałości niż pielęgnacja wodna, co świadczy o ujemnym wpływie nadmiaru wody zarobowej na wzrost energii sieciowej kamienia cementowego i związany z nim przyrost wytrzymałości betonu chudego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Natomiast A. Hummel w próbach przeprowadzonych po 56 dniach na zaprawach normowych 1 : 3 o VV/C = 0,45 stwierdził, że dla 6 cementów na 11 pielęgnacja wodna dała lepsze wyniki dla RR niż pielęgnacja wodno-po- wietrzna, zaś w 4 przypadkach wynik był odwrotny.
Ciekawie przedstawia się zagadnienie zmian wytrzymałości na rozciąganie przy nagłych zmianach środowiska (program uprawnienia budowlane na ANDROID). A. Klcinlogel wykazał, że po wyjęciu próbek z wody i pozostawieniu ich na powietrzu obserwuje się okresowo dość nagły spadek Rr (zjawisko odwrotne niż Rc).

Podobne zjawisko stwierdził O. Graf przy badaniu wytrzymałości na zginanie betonu przechowywanego do 28 dnia pod wilgotnymi płachtami, a następnie na powietrzu. Spadek wytrzymałości po 3 dniach od momentu wyjęcia spod wilgotnych płacht wyniósł 22,1-^32,8°/o w zależności od rodzaju cementu, z biegiem czasu nastąpiło jednak wyrównanie wytrzymałości (dla niektórych cementów bardzo powolne), aby po 28 dniach przechowywania na powietrzu przekroczyć znacznie wartości uzyskane w dniu wyjęcia spod wilgotnych płacht (uprawnienia budowlane).

Ciekawe badania, dotyczące wpływu nagłego wysuszenia czy też nasycenia próbek betonowych wodą, przeprowadził G. D. Ciskreli. Próbki z betonu zwykłego wykonano w 4 seriach; pierwszą i drugą przechowywano w wodzie, trzecią i czwartą serię - na powietrzu. Okres przechowywania próbek wynosił 1 miesiąc, po czym poddano je w różnych stanach wilgotności badaniom wytrzymałościowym.

Wpływ wielokrotnych zmian wilgotności

Badania powyższe potwierdzają poprzednio podane fakty. Nagłe wysuszenie wilgotnego betonu spowodowało wzrost (24,0%) jego wytrzymałości na ściskanie przy równoczesnym spadku (17,2%) wytrzymałości na rozciąganie (program egzamin ustny). Podobnie nagłe nasycenie wodą suchego betonu spowodowało obniżenie (11,8%) wytrzymałości na ściskanie i równoczesny (22,1%) wzrost wytrzymałości na rozciąganie. G. D. Ciskreli zbadał dodatkowo próbki betonowe 10X10X70 cm na zginanie, uzyskując po miesięcznym przechowywaniu.

Wpływ wielokrotnych zmian wilgotności na wytrzymałość betonu na ściskanie (opinie o programie).
Wpływ wielokrotnych zmian wilgotności próbek zaprawy cementowej na ich wytrzymałość na ściskanie był przedmiotem badań W. Nowary, Uzyskane wyniki w przypadkach krańcowych, tj. na próbkach całkowicie wysuszonych i całkowicie nasyconych wodą. Podano tam wytrzymałości na ściskanie w obu tych stanach oraz współczynnik rozmiękczenia, będący stosunkiem wytrzymałości próbek w stanie nasyconym W do wytrzymałości próbek S, wysuszonych w temperaturze 130°C (segregator aktów prawnych).

Z powyższej tablicy wynika, że wielokrotne zmiany wilgotności nie wywołują w sposób wyraźny zmiany krańcowych charakterystyk wytrzymałościowych zapraw, jakkolwiek powodują pewne zaniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do próbek poddanych jednokrotnej zmianie wilgotności. 

Współczynnik rozmiękczenia W/S wahał się przy tym w dość wąskich granicach, dla zaprawy tłustej od 0,61 do 0,73 (średnio 0,67), a dla zaprawy chudej od 0,69 do 0,618 (średnio 0,655). Współczynnik ten ze wzrostem ilości cykli posiadał dla zaprawy tłustej tendencję rosnącą, dla chudej - malejącą. Największy wpływ wielokrotnych zmian wilgotności na wytrzymałość zapraw na ściskanie przejawił się dla zapraw o wilgotności ok. 2% (promocja 3 w 1).

W tym przypadku stwierdził W. Nowara spadek wytrzymałości w porównaniu z 1-cykliczną zmianą wilgotności o 25,8% dla zaprawy tłustej i 27,4% dla zaprawy chudej.