Plac składowy

Po rozformowaniu belki mogą być w lecie przetransportowane bezpośrednio na plac składowy, zaś w zimie do ochładzalni. Przez dalsze 24 godziny wyroby należy polewać wodą, praktycznie więc po 48 godzinach od początku produkcji wyroby są gotowe do transportu na budowę (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jedną z podstawowych zasad prefabrykacji jest dążenie do zwiększania dokładności wymiarów prefabrykatów. Największą dokładność i stałość wymiarów elementów wychodzących z jednej formy uzyskuje się w formach nierozbieralnych, betonowych lub stalowych. W formach rozbieralnych nawet stalowych zawsze istnieje możliwość mniejszego lub większego zniekształcenia wymiarów dzięki luzom, jakie muszą być przewidziane przy połączeniach jednych części formy z drugimi, odkształcaniu się form przy montażu i rozformowaniu, a także dzięki luzom powstającym w połączeniach na śruby lub zawiasy.
Formy nierozbieralne mają poza tym i tę wielką zaletę, że nie ma tu tych kłopotliwych pracochłonnych czynności, jakie wykonuje się przy użyciu form rozbieralnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Z tych względów należy dążyć do nadawania prefabrykatom w miarę możności takich kształtów, aby mogły one być wykonane w formach nierozbieralnych. Jednakże formy całkowicie nierozbieralne mogą być stosowane tylko przy najprostszych przekrojach, np. prostokątnych i trapezowych. Przy przekrojach natomiast bardziej złożonych staje się konieczne uzupełnianie form nierozbieralnych fragmentami rozbieralnymi.
Rozpatrzymy tu koncepcję form nierozbieralnych, która może być zastosowana przy przekrojach dwuteowych typu podanych wyżej płatwi lub belek dwuteowych podanych w normie PN/B-82515 (o wysokościach sięgających 80 cm) (uprawnienia budowlane).

Nierozbieralne formy

Nierozbieralne formy kształtują najważniejsze wymiary elementu, a więc wysokość belki, szerokość górnej i dolnej półki i ogólny zarys belki po jej obwodzie z pominięciem wgłębień. Natomiast wgłębienia formowane są częściami form rozbieralnych, a więc niedokładności wymiarów mogą powstać tylko w usytuowaniu wgłębień w stosunku do całości elementu, co nie odgrywa dużej roli (program egzamin ustny). Fragmenty rozbieralne są w obydwóch przypadkach jednakowe. Składają się one z 2 stalowych boków, które zostają przymocowane do przepon rozdzielczych i razem z nimi wkładane są do ferm nierozbieralnych. Na długości między przeponami boczne formy mogą być czasowo rozparte i dociśnięte do form stałych w dowolnej ilości miejsc.

W tych samych bokach przez odpowiednie usytuowanie przepon rozdzielczych mogą być wykonywane różne, lecz mało od siebie różniące się długości belek. Rozformowania dokonuje się przez podniesienie belki dźwigiem i odjęcie boków formy. Podnoszenia belki można też dokonywać za pomocą wypychaczy hydraulicznych (opinie o programie).
Przyśpieszenie dojrzewania może być osiągnięte przez nagrzewanie wodą lub parą. Możliwe też jest umieszczenie form w kanale z zastosowaniem naparzania betonu bezpośrednio od góry.
Przekroje belek mogą mieć nieraz kształty bardziej skomplikowane. Powinny one jednak być zawsze dobierane w taki sposób, aby podstawowe wymiary elementów odpowiadały wymiarom form nierozbieralnych (segregator aktów prawnych).
W prefabrykatach strunożelbetowych sprężone elementy strunobetonowe występują jako zbrojenie strefy rozciąganej elementów. Wykonywane są one przeważnie w postaci desek o rozmaitych wymiarach. Deski zbrojone są strunami o średnicy 2,5 mm.

Do wykonania pozostałych części prefabrykatów używa się betonu o markach 170 i wyższych oraz zbrojenie ze stali węglowej pospolitej jakości (znak X).
Zastosowanie w budownictwie wkładek strunobetonowych stwarza wielkie możliwości łatwego formowania prefabrykatów o kształtach trudnych lub niemożliwych do uzyskania przy wykonaniu całości elementu z betonu strunowego na torze naciągowym. Kierunki możliwego rozwoju konstrukcji strunożelbetowych są trudne jeszcze do przewidzenia, nie ulega jednak wątpliwości (promocja 3 w 1).