Podciągi kratowe z pasem teowym

Obecnie nie można jeszcze przesądzić, czy tego rodzaju połączenie znajdzie szersze zastosowanie. Jakkolwiek teoretycznie połączenie to jest prawidłowe, to jednak wielu konstruktorów będzie niewątpliwie zwolennikami zastosowania innych sposobów ustalenia położenia
podciągów względem siebie i słupów (program uprawnienia budowlane na komputer).

W rozwidleniu słupów zastosowano tu przeponę. Po ustawieniu podciągów na słupach przez poziome otwory w skrajnych słupkach podciągów i w przeponie przekłada się śrubę odpowiedniej średnicy, zalewa przestrzenie między słupkami i przeponą zaprawą cementową i po jej stwardnieniu dociąga się śrubę.
Podciągi kratowe z pasem teowym należy wykonywać podobnie jak i wyżej omówione dźwigary szedowe w matrycach betonowych lub formach drewnianych na szablonie z krawędziaków. Gotowe zbrojenie podciągu wykonywanego w pozycji poziomej w formach drewnianych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W okresie realizacji tej konstrukcji produkcja stali żebrowanej nie została jeszcze u nas wznowiona i podciąg został uzbrojony stalą X. Spowodowało to nadmierne zagęszczenie zbrojenia w pasie dolnym, co wykazuje również i powyższy rysunek.

Jest to hala trójnawowa o długości 12 X 6 = 72 m. Do montażu konstrukcji użyto dźwigu typu Marion 17 T. Dźwig ten kursując po torach ułożonych w nawie środkowej zmontował całą halę w przeciągu dwóch tygodni (uprawnienia budowlane).
Przy skierowaniu płaszczyzn świetlnych na północ i kierunku ciągów produkcyjnych wschód-zachód odprowadzenie wód opadowych ze środkowego koryta dachu ma te same ujemne strony, co i w dźwigarze typu EK-2.
W przypadku hali trójnawowej wysokość ustrojowa podłużna hali wynosi 110 cm, poprzeczna - 260 cm. Tak wielka różnica wysokości ustrojowych obydwóch kierunków jest dużą ujemną stroną tej konstrukcji. Przy technologii i kierunku produkcji zastosowanych w tej hali wysokość ustrojowa poprzeczna nie odgrywa roli, lecz przy kierunku produkcji północ-południe wysokość ustrojowa podłużna wynosiłaby 260 cm, a więc byłaby bardzo niekorzystna, zwłaszcza w porównaniu z dalej podanymi typami hal szedowych (program egzamin ustny).

Wszystkie konstrukcje dwuszedowe

Wszystkie konstrukcje dwuszedowe mają tę ujemną cechę, że jeden z prętów pasa górnego dźwigara znajduje się zawsze zewnątrz przekrycia dachowego hali i jest poddany bezpośredniemu ujemnie działającemu wpływowi zmian atmosferycznych. Pręty te komplikują też konstrukcję przekryć dachowych w pobliżu górnych węzłów dźwigara, w których schodzą się te pręty (opinie o programie).

Odmienny typ konstrukcji dwuszedowej dla tejże co i w poprzednim przypadku siatki słupów 12 X 12 m. Konstrukcja ta składa się ze słupów zamocowanych w stopach, podciągów połączonych ze sobą i ze słupami w ustrój ramowy, dźwigarów dwuszedowych z dachem łukowym, płyt przekrycia staloceramicznego oraz belek parapetowych i gzymsowych.
Kształt dźwigara szedowego oraz jego przekroje z podaniem ilości i średnie zbrojenia. Przy założeniu przegubów w węzłach dźwigar stanowi układ statycznie wyznaczalny. Grubość betonu wszystkich bez wyjątku prętów kraty jest jednakowa i wynosi 15 cm. Pręty 1-2, 2-7, 3-4 oraz 4-9, na których opierają się prefabrykowane płyty staloceramiczne DS lub dowolnego innego typu, są ukształtowane łukowo, pozostałe pręty kraty są proste. Dźwigary wykonywane są z betonu o marce 200 i są zbrojone stalą okrągłą znaku X (segregator aktów prawnych).
Zakotwienie prętów pasa dolnego dokonane jest przez przepuszczenie ich przez otwory pionowo ustawionych płytek oporowych z blachy grubości 8 mm i przyspawanie ich z obydwóch stron tych płytek. Płytki oporowe umieszczone są poza przecięciem osi teoretycznych pasa dolnego i pręta ściskanego 5-2, a więc są dobrze zakotwione w betonie ściskanym węzła. W węzłach podporowych zabetonowane są rury stalowe średnicy 25 mm, przez które po zmontowaniu dźwigarów przepuszczane są śruby o średnicy 20 mm służące do połączenia ze sobą sąsiednich dźwigarów szedowych (promocja 3 w 1).