Pomost górny

Pomost górny, przeznaczony na podparcie żurawia, składa się z bali 7,5 x 22,5 cm, do których zamocowane są 2 bale 6,5 x 18,5 cm i dwa dwuteowniki 160. Na dwuteownikach i balach 6,5 x 18,5 cm opiera się żuraw, przy czym jego przednia część spoczywa na dwuteownikach, a tylna - na balach (program uprawnienia budowlane na komputer). Dodatkowo w celu zabezpieczenia drugiego końca pomostu przed unoszeniem spowodowanym przez mimośrodowe obciążenie założono poprzecznicę rurową umieszczoną nad górną powierzchnią bali. Połączenia wzdłużne stojaków muszą przenieść siły rozciągające. Jeśli złącza wzdłużne nie mogą pracować na rozciąganie, wówczas miejsce połączenia powinno być wzmocnione dodatkową rurą połączoną ze stojakiem złączami obrotowymi po obu stronach złącza wzdłużnego, zgodnie z układem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeśli siły, którym jest poddane rusztowanie wymagają zastosowania podwójnych stojaków w narożnikach, można nie wzmacniać złączy wzdłużnych pod warunkiem, że złącza wzdłużne na rurach jednego stojaka nie będą założone na tej samej kondygnacji rusztowania.

Do obliczeń przyjmujemy, że ciśnienie wiatru wynosi 90 kG/m² dla rusztowania kolumnowego nie obciążonego i 65 kG/m² dla obciążonego. Dodatkowo zakładamy, że w skład rusztowania wchodzi 240 m rur o ciężarze 5 kG/m oraz że ciężar żurawia i pomostu podpierającego wynosi 500 kG (uprawnienia budowlane).

W przypadku, gdy rusztowanie kolumnowe jest poddane znacznym siłom bocznym, może zajść konieczność umocowania jego stojaków w podłożu za pomocą bloków betonowych. Przykładowy sposób zakotwienia stojaków w podłożu. W skład rusztowania wchodzą cztery stojaki, z których każdy jest złożony z dwu rur (program egzamin ustny). Fundamenty każdego stojaka spoczywają na odpowiednim gruncie, uprzednio zniwelowanym i składają się z:

• bloku betonu o wymiarach 40x40x20 cm, zawierającego pręty zbrojeniowe wystające na zewnątrz z każdej ściany. Zbrojenie to służy do zamocowania rur stojaka za pośrednictwem podstawek zwykłych.
• warstwy betonu wylanego po ustawieniu rur stojaka,
• strzemion ze stali 0 14 mm wiążących beton z poprzecznicami umieszczonymi u podstawy rusztowania,
• warstwy przykrywającej warstwę betonu (opinie o programie).

Głębokość fundamentów

Głębokość fundamentów, grubość i wymiary warstwy betonu, zbrojenie, strzemiona muszą być obliczone na wyrywanie, któremu może być poddany stojak. W obliczeniach należy uwzględniać moment wywracający równy 5/3 momentu utrzymującego (segregator aktów prawnych).

Sztywność i stateczność bardzo wysokich rusztowań kolumnowych zapewnia się za pomocą lin stalowych zwanych odciągami. Schemat rusztowania kolumnowego o wysokości 45 m, o rzucie poziomym w kształcie kwadratu o boku 2,0 m, utrzymywanego przez odciągi. Odciągi powinny być usytuowane w trzech lub czterech kierunkach przeciwstawnych w celu zapewnienia stateczności rusztowania bez względu na kierunek wiatru. Liny powinny być połączone z rusztowaniem według schematów prawidłowych. Należy unikać schematu, gdyż w tym przypadku rusztowanie kolumnowe może zwichrzyć (obrócić) się w kierunku strzałki i tym samym napięcie kabli może ulec zmniejszeniu. Stężenie przeciw- wiatrowe poziome należy umieszczać na poziomie zaczepienia odciągów. Do montażu rusztowania kolumnowego przystępuje się po wykonaniu fundamentów i bloków kotwiących (promocja 3 w 1).

Rusztowanie kolumnowe w czasie montażu powinno być zabezpieczone odciągami co 9-10 m, tj. co pięć kondygnacji rusztowania. Jeśli punkty ostatecznego zamocowania przewidziano w większych odległościach, należy zakładać między odciągami stałymi odciągi montażowe, które demontuje się po zakończeniu montażu rusztowania.