Pomysł uzbrojenia płyt kauczukowych

Pomysł uzbrojenia płyt kauczukowych za pomocą siatek drucianych, układanych przed ich zespoleniem przez sklejanie lub wulkanizowanie między warstwami kauczuku, zawdzięczamy E. Freyssinetowi (program uprawnienia budowlane na komputer). Pomysł ten został opatentowany w 1954 roku pod nazwą „Dispositif de liaison elastique a u.n ou pleusieurs degres de liberte”. Później uzbrojenie siatkami zastąpiono uzbrojeniem blachami.
Znaną więc dawniej koncepcję zastosowania łożysk gumowych do przenoszenia sił uzupełniono dwoma nowymi elementami: zastosowaniem kauczuku syntetycznego - neoprenu oraz wprowadzeniem uzbrojenia tego kauczuku.
Pierwszy most na łożyskach z płyt kauczukowych wykonano we Francji w 1932 roku.

Był to most kolejowy. Łożyska kauczukowe zastosowano dla zmniejszenia wpływu obciążeń dynamicznych na przęsła i podpory (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pierwsze łożyska umożliwiające przesunięcia poziome i pochylenia przęsła względem podpór zastosowano w roku 1945 w budowie wiaduktu w Le Bourget pod Paryżem. W latach 1945-1958 wybudowano we Francji, Algierii i Tunezji około trzydziestu mostów ustawiając przęsła na łożyskach kauczukowych. W Niemczech Zachodnich pierwsze przęsła na łożyskach kauczukowych ustawiono w 1957 roku budując ich kilkadziesiąt do roku 1960 (uprawnienia budowlane). W Polsce Zakład Technologii Kauczuku i Gumy Politechniki Gdańskiej przy współudziale Katedry Budowy Mostów Politechniki Warszawskiej wykonał pierwsze próbne łożyska gumowe uzbrojone blachami stalowymi w 1962 roku, zaś pierwszym mostem, którego przęsła ustawiono na takich łożyskach, był most przez rzekę Strugę w Zielonce zbudowany w 1963 roku.
Łożyska gumowe mają następujące zalety:
- łatwość produkcji i taniość,
- łatwość wbudowywania,
- mniejszą wysokość od innych łożysk (program egzamin ustny),
- zdolność przenoszenia przesunięć i obrotów we wszystkich kierunkach, szczególnie cenną w szerokich mostach,
- zdolność częściowej amortyzacji wpływów dynamicznych taboru na konstrukcję przęseł i podpór,
- dużą nośność,
- zbędność konserwacji i niezawodność działania.

Zalety te obniżają koszt budowy i wpływają na szerokie zastosowanie tych łożysk.

Łożyska gumowe

Łożyska gumowe są wykonywane zwykle w postaci płaskich płyt prostokątnych (opinie o programie).
Dla zwiększenia nośności płyt gumowych i dla zmniejszenia ich odkształceń pod działaniem sił ściskających, zbrojono je początkowo dzieląc wysokość łożyska na warstwy o równej grubości i układając między nimi siatki druciane. Pod wpływem ściskania siatki te wgniatały się w gumę i przeciwdziałały jej odkształceniom w kierunkach prostopadłych do ściskania.
Później dla zwiększenia spójności między siatkami i warstwami gumy zespajano je przez wulkanizację. Tak wykonywano pierwsze łożyska gumowe mostów w okresie od 1954 do 1958. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono jednak, że łożyska te ulegają zniszczeniu wskutek rozcinania gumy przez druty. Z tego względu uzbrojenie siatkami zastąpiono uzbrojeniem blachami.
Łożyska gumowe uzbrojone blachami mogą być wykonywane w dwojaki sposób. Pierwszy z nich polega na sklejaniu lub wulkanizowaniu arkuszy gumy o grubości od 5 do 10 mm z blachami stalowymi grubości od 1 do 3 mm, a następnie na wycinaniu z otrzymanych płyt prostokątów o żądanych wymiarach i na sklejaniu tych prostokątów w prostopadłościany odpowiednich grubości, po czym na powlekaniu ścian tych prostopadłościanów warstwą rozcieńczonej gumy. Ten sposób wykonywania łożysk gumowych jest stosowany we Francji (segregator aktów prawnych).

Drugi sposób wykonywania łożysk gumowych polega na układaniu na przemian arkuszy gumy i blach o wymiarach dostosowanych do wielkości łożyska i na jednoczesnym wulkanizowaniu całości wraz z powłoką gumową otaczającą ściany boczne łożyska. Przy tym sposobie wytwarzania blachy wzmacniające łożysko są zabezpieczone od rdzewienia przez powłokę gumy otaczającą wszystkie ich powierzchnie. Sposób ten był stosowany w Niemczech Zachodnich.
Chociaż wymiary łożysk gumowych nie są znormalizowane, przyjęto jednak wytwarzać je w pewnych określonych wielkościach dla ułatwienia produkcji i zastosowania.

W budowie mostów używane są najczęściej łożyska o wymiarach w rzucie wynoszącym 20 X 30 cm oraz 30 X 40 cm (promocja 3 w 1). Mniejsze wymiary łożysk, jak np. 15 X 20 cm, są stosowane w innych rodzajach budownictwa.
W niektórych przypadkach stosowano łożyska gumowe w postaci płyt zakrzywionych. Płyta gumowa ułożona na powierzchni walca między dwoma ogniwami umożliwia wzajemne ich pochylenie.