Posadowienie studzien

Należyte posadowienie studzien wymagało zagłębienia ich w skale na głębokość 3H-4,5 m. W tym celu konieczne było wywiercenie w skale dla każdej kolumny otworu odpowiedniej głębokości o średnicy l,8-1,9 m, czego dokonano wspomnianym wiertłem turbinowym, przede wszystkim usuwając znad przewidzianych miejsc nadścielającą glinę. Otwory wykonane w skale oczyszczono z gliny i zapełniono betonem metodą Contractor, po czym w świeżo ułożony beton pogrążono studnie za pomocą wibromłota (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do zapewnienia prawidłowego położenia kolumn służył specjalnie skonstruowany pływający szablon („konduktor”) w postaci pontonu z kierownicami przyspawanymi do burt. W szablonie tym studnie musiały pozostawać do czasu stwardnienia betonu w skale (co wymagało nie mniej niż 16 godzin).
Należy wspomnieć o jeszcze jednym rodzaju wąskich studni (do 3 m średnicy), nie wymienionym poprzednio, których płaszcze (pierścienie) składają się z prefabrykowanych odcinków łukowych. Każdy odcinek wykonany jest ze szkieletu, w postaci metalowej ramy i rozpiętej w niej siatki uzbrojenia. Wypełnienie szkieletu betonem tworzy ściankę żelbetową o grubości 12 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ramę stanowią z boków elementy połączeń w kierunku poziomym w postaci przeciętej wzdłuż rury o średnicy 10 mm z jednej strony, a szyny „staroużytecznej” z drugiej oraz z 2 kątówek. Od góry i dołu pręty ramy stanowią metalowe kołnierze z otworami na śruby do łączenia ze sobą odcinków w kierunku osi studni. Jeśli chodzi o uszczelnienie studni dla wypompowania wody, to, po opróżnieniu wnętrza studni z gruntu, przyspawaną taśmą stalową zakrywa się od wewnątrz zamki i powstałe przestrzenie przy nich wypełnia betonem pod ciśnieniem. Każdy odcinek zagłębia się w grunt osobno wibromłotem (uprawnienia budowlane). Po zagłębieniu wszystkich 4 odcinków pierwszej sekcji zagłębia się następne odcinki znów pojedynczo, łącząc z poprzednio wprowadzonymi w grunt na śruby. Tak wykonane studnie, według doświadczeń radzieckich, można zagłębiać na kilkanaście metrów, a koszt ich wynosi 60% kosztu studni o płaszczach monolitycznych.

Należy zauważyć, że kolumny wykonywane bywają nie tylko z wąskich studni. Bardzo często nazwę kolumny nadaje się studni wykonanej w zwykły, opisany w poprzednim rozdziale sposób, jeżeli jej smukłość, tzn. stosunek całkowitej wysokości (od dolnego końca w gruncie do dolnej krawyędzi nadbudowy) do średnicy jest większy niż 8 (do 10) (program egzamin ustny).

Pale drewniane

Słupy są to elementy zasadniczo nie wpuszczane w grunt, lecz zajmujące jedynie przestrzeń pomiędzy dnem akwatorium a podstawą nadbudowy.
Rozróżnia się trojakiego rodzaju słupy:
- stanowiące przedłużenie wiązki pali,
- których wnętrze tworzy wiązka pali obetonowana i osłonięta płaszczem żelbetowym lub betonowym,
- wsparte na prefabrykowanych podstawach (opinie o programie)..

Należy zauważyć, że rozwiązanie pierwsze jest gorsze od drugiego: słabym jego miejscem jest połączenie wiązki pali ze słupem. Słup powinien być dobrze zakotwiony w wiązce, tak aby mógł przenosić działające nań siły poziome, w przeciwnym bowiem razie będzie słupem wahadłowym, a cały układ stanie się chwiejny. Z tych względów górne końce pali należy rozkuwać, a ogołocone z betonu wkładki wpuszczać głęboko w beton wypełniający słup. Jeżeli są to pale drewniane, głowy ich należy w stosowny sposób zakończyć (rozdz. 5), tak aby mogły przenosić siły rozciągające (segregator aktów prawnych). Słupy stoją tu na żelbetowej prefabrykowanej podstawie w postaci platformy, która może być rozwiązana w dwu wariantach: z komorami powietrznymi lub z komorami zespalającymi.

Platformy w obu wariantach są prefabrykowane na lądzie lub pomoście i spławiane na wodę (promocja 3 w 1). Tak jeden, jak i drugi typ, powinien być tak zwymiarowany, aby platforma mogła unosić się na wodzie (w pierwszym typie dzięki komorom powietrznym, w drugim dzięki poduszkom powietrza zgromadzonego pod płytą między ścianami komory zespalającej).