Powierzchnia zbiornika

Powierzchnia zbiornika jest bardzo mała w stosunku do jego objętości. Składa się on z dolnej części poziomej - o średnicy 12,96 m, następnie z odcinka czaszy kulistej o średnicy zewnętrznej 40,56 m oraz z odcinka powierzchni stożkowej o średnicy zewnętrznej 44,28 m, dosyć stromej, podpartej żebrami i usztywnionej górą pierścieniem (program uprawnienia budowlane na komputer). Wysokość słupa wody w środku wynosi 6,39 m. Przekrycie składa się z kopuły kulistej (w środku) o średnicy 17,80 m i grubości 6 cm, opartej na poziomym pierścieniu, oraz z 14 łupin o grubości 6 cm (usztywnionych żebrami), rozmieszczonych wokół kopuły i opartych z jednej strony na wymienionym pierścieniu poziomym, z drugiej strony na ławie fundamentowej biegnącej wokół zbiornika.

Poziomy pierścień kopuły oparty jest na 14 słupkach posadowionych niezależnie od dna zbiornika.
Przy budowie zbiornika zabetonowano najpierw przekrycie, przy czym w pierwszym okresie pozostawiono w nim 14 przerw konstrukcyjnych. Wykonanie właściwego zbiornika pod gotowym przekryciem przebiegało w bardzo korzystnych warunkach. Przez dobranie odpowiedniego składu betonu, cementu o małym skurczu oraz specjalnego dodatku przeciwdziałającego powstawaniu szkliwa cementowego na powierzchni, uzyskano bardzo szczelną konstrukcję części dolnej zbiornika (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ściany i dno zbiorników żelbetowych i sprężonych wskutek stykania się z cieczami agresywnymi narażone są na szkodliwe ich działanie. Często grunt, na którym zbiornik spoczywa względnie który zbiornik otacza, zawiera wodę agresywną. Woda opadowa może również zawierać szkodliwe składniki, zdarza się także, że wskutek nieszczelności zbiorników zawierających ciecze agresywne woda gruntowa zostaje zanieczyszczona. Z tego powodu skuteczna izolacja i ochrona zewnętrzna jest w takich przypadkach nieodzowna.

Izolacja powinna znajdować się pod ciśnieniem cieczy, a izolacja zewnętrzna powinna być chroniona przed ewentualnym uszkodzeniem mechanicznym.
Jako izolację zewnętrzną można stosować powłokę złożoną z kilku warstw papy, warstwy bitumu lub asfaltu, chronioną od zewnątrz ścianką z betonu, z cegły lub z klinkieru na zaprawie kwasoodpornej (uprawnienia budowlane).

Wykładziny ochronne z tworzyw sztucznych

W celu zmniejszenia procesu korozji zbrojenia wskazane jest wykonywać elementy konstrukcji zbiorników z betonu na cemencie hutniczym lub glinowym.
Zbiorniki zawierające cenne, lecz bardzo agresywne ciecze powinny mieć wokół siebie specjalną wannę, do której w razie awarii spłynie zawartość zbiornika (program egzamin ustny). Wanny te muszą być zabezpieczone przed działaniem przeciekającej cieczy.

Produkty naftowe nie wykazują na ogół agresywności, jeżeli tylko zapewniona jest szczelność betonu, natomiast ciecze zawierające siarkę niszczą beton, podobnie jak zawierające kwasy tłuszczowe oleje roślinne (opinie o programie). Dobre wyniki uzyskano przez stosowanie szkła wodnego i fluatów. Doświadczenia włoskie wykazały, że najlepiej zachowują się pod tym względem cementy z małą ilością wapna.
Dobrą izolację stanowią blachy metalowe: stalowe galwanizowane, ze stopu miedzi lub aluminium.
Wykładziny ochronne z tworzyw sztucznych są często stosowane do ochrony ścian zbiorników, gdyż odznaczają się wysoką odpornością chemiczną, elastycznością i nieprzepuszczalnością płynów i gazów (segregator aktów prawnych).

Praktyczne zastosowanie tych tworzyw umożliwiają różnego rodzaju kleje syntetyczne, oparte na bazie tworzyw sztucznych o właściwościach podobnych do tworzywa wykładzin. na należyte klejenie ze sobą dwu warstw tworzywa sztucznego, ale również połączenie tworzywa z betonem konstrukcyjnym.

Powierzchnie przeznaczone do nakładania wykładzin muszą być należycie oczyszczone z rdzy, tłuszczów, resztek chemikaliów itp., najczęściej przez piaskowanie. Powierzchnie powinny być odkurzone i osuszone, bez zagłębień i dziur, które mogłyby tworzyć puste przestrzenie pod wykładziną (promocja 3 w 1). Najczęściej stosowane izolacje ochronne organiczne i nieorganiczne omówiono poniżej.