Powłoki z asfaltu lanego

Zależnie od użytego preparatu i liczby wykonywanych warstw, powłoka z emulsji asfaltowych może mieć grubość od 1,0 do ok. 1,5 mm, a w przypadku użycia pasty emulsyjnej do 3 mm. Powłoki z mas o konsystencji pasty. Jeśli są wymagane grubsze i odporniejsze warstwy niż te, które można uzyskać przy zastosowaniu rzadkich mas powłokowych, to należy zastosować masy o konsystencji pasty układane na zimno. Powłoki nakłada się za pomocą łopatek lub szpachli w kilku warstwach pasami. Jeżeli w niższej temperaturze masy nie można dobrze ułożyć, należy ją lekko podgrzać (program uprawnienia budowlane na komputer).

Warstwę izolacyjną można nanosić tylko na powierzchnię należycie suchą i czystą. Należy ją osłaniać i chronić od kurzu i wody aż do zupełnego wyschnięcia (ok. 24 godzin przy temperaturze powyżej 10°C). Zużycie materiału w powłoce jednowarstwowej wynosi ok. l,2kg/m². Przy wykonywaniu powłoki kilkuwarstwowej każdą następną warstwę nakłada się po całkowitym wyschnięciu warstwy nałożonej poprzednio (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powłoki z asfaltu lanego i mastyksów. Tego rodzaju powłok izolacyjnych używa się zasadniczo do powierzchni poziomych lub z lekka pochyłych, przeznaczonych do chodzenia, jak posadzki w podziemiu, tarasy, balkony itp., jeżeli nie występuje ciśnienie wody, powodujące odrywanie powłoki od podłoża (uprawnienia budowlane).

Powłoki z asfaltu lanego stosuje się w jednej lub w dwóch warstwach. Grubość jednowarstwowej powłoki wynosi 20 mm, dwuwarstwowej do 30 mm. Do mas asfaltowych używa się twardych, lecz dość ciągliwych asfaltów, najczęściej typu drogowego (program egzamin ustny).

Do powłok układanych na powierzchniach otwartych i nie ogrzewanych stosuje się asfalty o penetracjach 30-40/25°C; w pomieszczeniach zamkniętych asfalty twarde, przy czym w przypadku pomieszczeń słabo ogrzewanych zimą wystarczająca jest nawet penetracja 15 + 20/25°C, oczywiście przy dobrej jakości asfaltu (opinie o programie).

Grysy kamienne

Jako kruszywo mogą być stosowane grysy kamienne, najlepiej bazaltowe, wielkościach ziaren 2-8 mm, a przy grubszych warstwach 2-M2 mm. Zamiast kruszywa łamanego stosuje się często do asfaltu lanego żwiry rzeczne o tych samych wielkościach ziaren. Żwiry te muszą składać się z materiału kamiennego jednorodnego i odpowiadać marce 300 lub 400 według klasyfikacji żwirów do robót betonowych (segregator aktów prawnych).

Piasek powinien mieć ziarno wielkości 0,08 4- 2,0 mm, być czysty, bez gliny zanieczyszczeń. Mączka wapienna powinna być drobna i nie zawierać gliny. Przeciętny skład asfaltu lanego jest następujący: asfaltu 8 4-11%, piasku 15-5-35%, mączki wapiennej 234-30%, kruszywa ponad 2 mm 204-52%. Od dobrania właściwej ilości składników asfaltu zależy jakość i trwałość asfaltu lanego.

Masę przygotowuje się w kotłach ogrzewanych bezpośrednio ogniem. Do większych robót stosuje się kotły o mieszadłach mechanicznych; kotły te zawierają 2-4 ton masy. Przy drobnych robotach i naprawach używa się kotłów o pojemności odpowiadającej 500-700 kg masy, w których masę miesza się ręcznie.

Najpierw wkłada się do kotła asfalt i roztapia się go do konsystencji dość gęstej, ciągliwej masy. Następnie dodaje się porcjami mączkę wapienną, a potem pozostałe składniki w kolejności rosnącej wielkości ziarn (promocja 3 w 1).

Po dodaniu wszystkich składników ogrzewa się dalej zawartość kotła, mieszając ją stale aż do uzyskania masy zupełnie jednorodnej. Gotową masę przenosi się w kubłach lub przewozi taczkami na miejsce jej ułożenia. Po wylaniu gorącej masy asfaltowej na izolowaną powierzchnię, rozprowadza się ją i wygładza drewnianym gładzikiem. Przy układaniu dwuwarstwowym drugą warstwę nanosi się po skrzepnięciu poprzedniej warstwy, która powinna być czysta i sucha. Górną powierzchnię można zatrzeć piaskiem lub cementem. Powstające podczas układania pęcherze należy przekłuć i powierzchnię starannie wyrównać za pomocą gładzików i lampy do lutowania, stosując płomień muskający, a nie skierowany w jedno miejsce, żeby nie przepalić materiałów.