Poziomy ciśnienia akustycznego

W przypadku niedysponowania miernikiem poziomu dźwięku, pozwalającym zmierzyć bardzo małe poziomy ciśnienia akustycznego, przydatność pomieszczenia do pomiarów ze względu na dźwięki zakłócające należy sprawdzić, wyznaczając dwuuszne progi słyszalności trzech słuchaczy zdrowych otologicznie, w swobodnym polu akustycznym. Próg słyszalności należy wyznaczyć za pomocą dźwięków podanych testujących, przy poziomie ciśnienia akustycznego wzrastającym od wartości podprogowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

W omawianych pomiarach grupa odsłuchowa powinna składać się ze słuchaczy zdrowych otologicznie, których ubytki słuchu wyznaczone dla każdego ucha oddzielnie nie mogą przekraczać 10 dB w stosunku do zera audiometrycznego dla wszystkich częstotliwości testowych. Asymetria progów słyszalności obydwu uszu nie może przekraczać 10 dB. Liczebność grupy odsłuchowej przy badaniu typu ochronników słuchu powinna wynosić nie mniej niż 10 osób, a przy badaniu wyrobu nie mniej niż 5 osób (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wynikiem pomiarów jest średnia skuteczność akustyczna ochronników, którą oblicza się jako średnią arytmetyczną wyznaczonych różnic progów testowych i progów odniesienia dla każdej częstotliwości testowej (uprawnienia budowlane).

Zasadniczą cechą przyrządu pomiarowego powinna być powtarzalność wyników jego wskazań w podobnych warunkach pomiarowych. Z tych też względów wymagania dotyczące budowy, jak również badania takich przyrządów powinny być znormalizowane.

Spośród przyrządów i układów pomiarowych elektroakustycznych należy wymienić grupę przyrządów przeznaczonych do pomiarów własności pola akustycznego. Należą do nich między innymi: miernik poziomu dźwięku (przyrząd do mierzenia poziomu dźwięku), analizator akustyczny (przyrząd do określania częstotliwości i amplitud składowych widma akustycznego) oraz miernik czasu pogłosu (urządzenie służące do mierzenia czasu pogłosu pomieszczenia) (program egzamin ustny).

Audiometr

Inną grupę stanowią przyrządy przeznaczone do badań słuchu ludzkiego, a więc przede wszystkim audiometr, który służy do mierzenia własności akustycznych ucha, w szczególności do określania dolnej granicy słyszalności, a u osób o słuchu upośledzonym do pomiarów ubytku słuchu w funkcji częstotliwości. Spośród przyrządów związanych z własnościami słuchu oraz mowy ludzkiej można wymienić m.in. aparat dla osób słabo słyszących oraz sztuczne ucho, które służy do cechowania słuchawek lub aparatów dla słabo słyszących, sztuczne usta urządzenie stosowane do cechowania mikrofonów i aparatów telefonicznych, sztuczny głos urządzenie wytwarzające dźwięki, których widmo odpowiada przeciętnemu widmu mowy człowieka (opinie o programie).

Większość przyrządów elektroakustycznych jest wyposażona w urządzenia przeznaczone do zamiany jednej postaci energii w drugą, nazywane przetwornikami. Do typowych przetworników elektroakustycznych należą m.in. mikrofony, słuchawki oraz głośniki (segregator aktów prawnych).

Większość aparatów pomiarowych akustycznych wymaga okresowego cechowania i weryfikacji wyników. Upoważnieni do wykonywania tego rodzaju czynności są przede wszystkim producenci danego przyrządu. W skali krajowej instytucją, która powinna czuwać nad prawidłowością działania aparatury pomiarowej akustycznej, w szczególności mikrofonów, czujników drgań, mierników poziomu dźwięku oraz audio- metrów, jest Polski Komitet Normalizacji i Miar, który upoważnia instytucje specjalizujące się w pomiarach akustycznych do atestacji przyrządów stosowanych do takich pomiarów.

PKNiM powołał w 1973 r. Laboratorium Pomiarów Elektroakustycznych powierzając mu zadanie legalizacji wymienionych przyrządów i urządzeń (promocja 3 w 1). Z instytucji, które otrzymały uprawnieńia legalizacyjne w tej dziedzinie, należy wymienić Główny Instytut Górnictwa w Katowicach Zakład d/s Ochrony Zdrowia, Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie Instytut Mechaniki i Wibroakustyki, Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie Zakład Akustyki oraz Politechnika Warszawska Instytut Radioelektroniki.