Praca złącza
Przedstawione wyżej wyniki badań dotyczą warunków prawidłowego wykonania złączy. Usterki wykonawstwa mogą obniżyć sztywność co należy uwzględnić przy projektowaniu stropów wprowadzając odpowiednie współczynniki redukcyjne do wartości momentów zamocowania stropu w ścianie (program uprawnienia budowlane na komputer).
Praca złącza przy przenoszeniu działających na nic sił zależy od ukształtowania krawędzi prefabrykatów, określającego sposób przekazywania sił w złączu, cech sprężystych i wytrzymałościowych betonu wypełniającego złącze (a w mniejszym stopniu w prefabrykatach) oraz od zbrojenia złącza, tj. liczb), przekrojów’ i sposobu rozmieszenia złącza. Pod wpływem siły ścinającej T złącze ulega odkształceniu postaciowemu, a krawędzie łączonych prefabrykatów przemieszczają się o wielkość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Dopóki w złączu nie pojawiają się rysy wewnątrz betonu wypełniającego lub odspojenia jego od krawędzi prefabrykatów, zależność między siłą Ti przemieszczeniem ó jest liniowa i mówimy o pracy złącza w fazie la. Faza ta utrzymywać się może niekiedy aż do zniszczenia złącza (uprawnienia budowlane).
Znacznie częściej jednak przed wyczerpaniem nośności pojawiają się rysy i odspojenia w złączu na skutek skurczu betonu, odkształceń termicznych względnie samych sił ścinających (program egzamin ustny).
Pojawienie się pierwszych rys odspojeniowych, a następnie wewnątrz złącza, nie powoduje jeszcze znacznych przyrostów odkształceń d i zależność T-d w dalszym ciągu pozostaje prawie liniowa. Ten zakres nazywany jest fazą Ib, tj. liniowo-sprężystej pracy złącza. Z dalszym wzrostem siły T liczba rys i szerokości ich rozwarcia staje się znaczna. Powoduje to wyraźnie nieliniowe przyrosty odkształceń 6 aż do osiągnięcia maksymalnej wartości siły. Wartości tej odpowiada jeden punkt ó(UT) na krzywej opisującej zależność. Poza tym punktem następuje spadek wartości sił T, początkowo powolny, a poza pewną wartością nagły (opinie o programie).
Zakres pracy złącza
Zakres pracy złącza, w którym wartość sił T przed i po przekroczeniu dTmax jest bliska T,raxy nazywany jest fazą II. Zakres pracy, w którym odkształcenia rosną przy ustabilizowanej wartości siły T, nazywany jest fazą III. Zakres fazy II po przekroczeniu odkształceń a także faza III pracy złącza uwarunkowane są w dużej mierze zbrojeniem poziomym złącza.
Wzór (5-55) stosowany jest w nielicznych przypadkach, gdy wytężenia złącza są bardzo małe. Znacznie częściej w złączach występują wytężenia wyższe, a wtedy miarodajnymi fazami dla określenia sztywności są fazy Ib lub II. Zasady ustalania sztywności w tych fazach pracy (segregator aktów prawnych).
Przy sprawdzaniu bezpieczeństwa ściany nośność złącza UT określa się dla obliczeniowych wytrzymałości materiału, uważając, że miarodajna jest tu nośność najsłabszego miejsca. Sztywność złącza wyznacza się natomiast, dla charakterystycznych cech materiału, dla obliczeniowych wartości sił stycznych T = T0, T < UT. W złączach bezdyblowych, zwanych niekiedy złączami gładkimi, siły ścinające przekazywane sa dzięki silom przyczepności do prefabrykatów betonu wypełniającego (faza la), a po powstaniu rys przez siły tarcia i udział zbrojenia.
Kiedy powierzchnie łączonych prefabrykatów są dostatecznie rozwinięte i szorstkie, siły przyczepności pozwalają na uzyskanie stosunkowo dużych nośności. W badaniach laboratoryjnych niezbrojonych odcinków złączy wrębowych [8], wypełnionych zaprawą o wytrzymałości ok. = 10 MPa, uzyskano wytrzymałość do r = 0,9 MPa. Rozrzuty poszczególnych wyników były jednak dość duże. Zbrojenie wypuszczone z prefabrykatów zwiększa nośność złączy w dwojaki sposób: stwarzając pewien rodzaj dybli w złączu oraz umożliwiając powstanie sił tarcia wzdłuż powierzchni odspojenia w złączu (promocja 3 w 1).
