Pomieszczenia na mleko

W pomieszczeniach na mleko gładź z zaprawy cementowej 1:3 do 1:4 zabezpiecza się przed przedwczesnym zniszczeniem przez powleczenie jej krzemianem sodowym. W oborach z krótkimi stanowiskami boksowymi wykonuje się ostatnio dość często posadzkę rusztową w części gnojowej z prefabrykowanych elementów żelbetowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Należy przy tym zwracać uwagę, że szczeliny między szczeblinami żelbetowymi nie powinny być większe od 5 cm, aby zwierzęta nie kaleczyły sobie nóg. W Polsce stosuje się ruszty z kątowników stalowych, gdyż są one łatwiejsze do utrzymania w czystości, lżejsze i z tych względów praktyczniejsze od żelbetowych.
Kanaliki ściekowe służą do odprowadzania ścieków - przede wszystkim moczu z niewielką zawartością kału zwierzęcego - do zbiorników na gnojówkę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przekroje kanalików ściekowych wylewanych na mokro zależą od rodzaju budynków inwentarskich, w których są stosowane.

Spadki w kanalikach ściekowych w kierunku studzienki przepływowej powinny wynosić 1,5H-2% a dla zabezpieczenia przed przedostawaniem się do studzienki obornika powinny mieć przed wlotem do studzienki kratki metalowe. W stajniach oraz w chlewniach zarodowych stosuje się kanaliki ściekowe nakrywane. Poza tym nakrywy należy stosować nad kanalikami ściekowymi, gdy ich głębokość jest większa od 12 cm. Szerokość kanalików zwykle waha się od 15 do 20 cm. Pomiędzy nakryciem a wrębem kanalika należy pozostawiać luzy 1-M,5 cm, aby mocz mógł przez nie spływać do kanalików.
Kanalik ściekowy w chlewniach biegnie wzdłuż koryta od strony korytarza paszowego, a mocz z legowisk spływa przez szczeliny pod korytem (uprawnienia budowlane).

Kanaliki ściekowe w budynkach wolnostanowiskowych o konstrukcji żelbetowej wykonuje się z betonu marki R„. = 140 przy użyciu cementu hutniczego z dodatkiem środka wodoszczelnego. Szerokość kanalików przyjmuje się 450 mm, a wysokość jest zmienna w zależności od potrzeby i podłużnego spadku, który wynosi co najmniej l,5°/o. Kanalik przykrywa się kratą pomostową Wema typ IV 50 X 120 X 4 mm ocynkowaną, opartą na krawędziach ścianek kanalika. Kanaliki te mogą być stosowane również w takich budynkach inwentarskich, gdzie usuwanie obornika odbywa się przy pomocy spychacza (program egzamin ustny).

Podstawowe prefabrykaty konstrukcyjne

W Rosji stosuje się prefabrykowane kanaliki ściekowe w oborach. Mają one przekrój 27 X 18,5 cm i wykonywane są z betonu marki 200. Z uprzemysłowieniem budownictwa wiejskiego zachodzi potrzeba stosowania w jego obiektach największej ilości prefabrykowanych typowych elementów konstrukcyjnych, wyposażenia wewnętrznego itd.
Przede wszystkim omówione zostaną prefabrykaty z „Katalogu Budownictwa”, a następnie inne. Do przekrywania otworów w ścianach stosuje się belki nadprożowe L) [104], Przekrój belek L jest stały. W zależności od przenoszonego przez nie momentu zginającego i długości produkuje się 7 odmian tych belek, a mianowicie od 99 do 289 cm, przy ciężarze od 33 do 96 kG. Belki L odmiany 1-3 wykonuje się z betonu marki Ru. = 170, a odmiany 4-P7 z betonu Rw = 200. Stal zbrojeniową w belkach w zależności od odmiany stosuje się StO lub 34GS. Minimalna długość oparcia na murze powinna wynosić 9 cm. Oprócz nadproży L stosuje się w budownictwie nadproża typu L, zwane też „deskowymi” oraz nadproża z elementów zbrojonych z betonu belitowego typu Spx 160, Spx 130 oraz Spx 110 (opinie o programie). Długość uparcia dla nadproży typu Spx nie może być mniejsza niż 20 cm.

Elementy gzymsowe kątowe produkowane są dwóch typów o szerokości 40 lub 50 cm i długości 598 cm; nadają się one do budynków o rozstawne słupów 6,0 m. Elementy te o ciężarze 900 lub 1000 kG mocuje się z płytami dachowymi za pośrednictwem prętów stalowych. Inną odmianę elementów’ gzymsowych stanowią prefabrykaty korytkowe [103] produkowane w dwóch typach o szerokości i długości jak elementy kątowe. Ciężar korytek wynosi 1000 i 1100 kG; mocuje się je do płyt dachowych przy pomocy prętów zbrojeniowych umieszczonych w spoinach (segregator aktów prawnych).

Należy zwrócić uwagę na niewłaściwie zaprojektowaną wysokość przedniej krawędzi, wyższej od tylnej o 5 cm. W przypadku zapchania się rury spustowej woda przy wypełnionym korytku może w przypadku niewłaściwego lub uszkodzonego pokrycia przedostać się przez styk między płytą dachową a korytkiem do ścian i będzie je zawilgacać. Z tego punktu widzenia byłoby właściwsze gdyby przednia krawędź prefabrykatu była wykonana przynajmniej o 1 cm niżej od tylnej (promocja 3 w 1).