Proces korozji

Jeśli woda i tlen dostaną się do otoczenia rur wykonanych ze słali węglowej, to następuje ich szybka korozja. Proces korozji ulega przyspieszeniu w podwyższonej temperaturze, a więc przy ogrzewaniu powierzchniowym i pod działaniem agresywnych składników zaprawy. Z możliwością okresowego zawilgocenia otoczenia rur grzewczych należy się liczyć nie tylko w pomieszczeniach wilgotnych, jak łazienki czy pomieszczenia gospodarcze, ale także i w pomieszczeniach suchych. Przyczyną zawilgocenia mogą być np. nieszczelności rur układu grzejnego lub woda używana do czyszczenia powierzchni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Środkiem ochronnym przeciw zawilgoceniu konstrukcji podłogi mokrych pomieszczeń są np. izolacje wodoszczelne. Podłogi pływające w pomieszczeniach wilgotnych i mokrych). Stosowanie rur stalowych z dostateczną ochroną antykorozyjną ze wszystkich stron zmniejsza ryzyko korozji także w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Elementy grzewcze ogrzewania podłogowego powinny być ułożone we własnej warstwie konstrukcyjnej, tworzącej podłoże jastrychu. Musi to być podłoże płaskie i o równomiernej wytrzymałości. Nadają się do tego celu np. warstwy izolacji cieplnej z odpowiednio głębokimi wycięciami, a także dostatecznie grube warstwy jastrychu (uprawnienia budowlane).

Ciągła powierzchnia jastrychu leżącego nad ogrzewaniem podłogowym nie powinna być większa niż 20 m², a nieprzerwana długość płyty jastrychu nie powinna przekraczać 5 m. Wzdłuż wszystkich krawędzi podłogi, przy słupach i załamaniach w planie należy wykonać odpowiednio zwymiarowane szczeliny dylatacyjne. Pod polami utworzonymi przez dylatacje należy wykonywać oddzielne obwody ogrzewania. Opór cieplny warstwy izolacji poniżej ogrzewania podłogowego powinien wynosić co najmniej 1,25 m² • K/W (program egzamin ustny).

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe wolno uruchomić dopiero po całkowitym stwardnieniu i wyschnięciu zarówno jastrychu (podkładu betonowego), jak i warstw zaprawy czy kleju, na którym ułożono wykładzinę. Dla podkładów betonowych okres ten wynosi co najmniej 28 dni. Później temperaturę należy podnosić w sposób ciągły, o ok. 10 K dziennie. Materiał rur podłogowego ogrzewania wodnego powinien być odporny na korozję, przy czym rury powinny mieć powłokę antykorozyjną odporną na działanie temperatury (opinie o programie).

W przypadku podłóg na stropach nad pomieszczeniami nie ogrzewanymi lub stykających się z powietrzem zewnętrznym, a nie wyposażonych w izolację cieplną lub zaopatrzonych najwyżej w izolację tłumiącą dźwięki uderzeniowe, obserwowano niżej podane szkody i braki (rys. 120). Przy dłuższym pobycie w pomieszczeniu marzły stopy, ponieważ podłoga była zimna. Również ogrzanie powietrza wymagało większego nakładu energii grzewczej. W niektórych przypadkach wykładzina podłogi była zawilgocona. Jeśli temperatura powietrza w pomieszczeniu nie była regulowana lub do jej regulacji służył jedynie dopływ powietrza z cieplejszych pomieszczeń sąsiednich, to czuć było zapach zgnilizny, występowały plamy pleśni i skraplanie się wody. Przy podłogach na stropach stykających się z powietrzem zewnętrznym dochodziło do kondensacji pary wewnątrz konstrukcji podłogi, np. na powierzchni płyty żelbetowej pod podłogą na legarach (segregator aktów prawnych).

Podobne szkody występowały w przypadku podłóg na stropach stykających się z gruntem. Płyty podłogowe stykające się z gruntem. Stropy graniczące z powietrzem zewnętrznym, np. nad bramami, krużgankami, loggiami, są zewnętrznymi elementami budynku. Doznają one szczególnie w zimie krańcowych zmian temperatury, podobnie jak ściany zewnętrzne. Należy je więc wymiarować z uwzględnieniem wymagań w zakresie izolacyjności cieplnej. Również stropy nad nie ogrzewanymi pomieszczeniami wewnętrznymi, np. piwnicami, spełniają funkcję izolacji cieplnej, aczkolwiek wobec mniejszych różnic temperatur wymagania są tu odpowiednio niższe (promocja 3 w 1).