Profilowane deski wykładzin stropodachów

Profilowane deski wykładzin stropodachów o belkowaniu drewnianym i stropów żelbetowych wykazywały szerokie rysy skurczowe i wypaczenia, a między deskami występowały otwarte szpary. Deski były często tak umocowane, że drewno nie mogło pracować bez przeszkód. W przypadku niektórych uszkodzonych wykładzin skurcz w wyniku zbyt dużej wilgotności drewna w chwili układania desek był tak duży, że nawet mimo właściwego umocowania wypusty wysuwały się z wpustów, na skutek czego powstawały szerokie szpary, a deski wyginały się (program uprawnienia budowlane na komputer).

Włókna w ściankach komórek drewna na przemian wydłużają się i skręcają przy pochłanianiu i oddawaniu wilgoci. Wynikiem tego jest pęcznienie i skurcz drewna w granicach od pełnego nasycenia wodą (30% wagowo) do zupełnego wysuszenia. Odkształcenia te występują niemal wyłącznie w kierunku promieniowym i stycznym w stosunku do osi pnia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odkształcenia styczne są np. 30-krotnie większe, a promieniowe 20-krotnie większe niż odkształcenia w kierunku osi pnia. Te różnice odkształceń, jak również różnice między drewnem twardzielowym i bielastym, powoduję nierównomierne odkształcenia, szczególnie desek. Po normalnym wyschnięciu świeżo ściętego drzewa, wilgotność drewna zmienia się wraz z wilgotnością otaczającego powietrza i waha w normalnych pomieszczeniach mieszkalnych w granicach od 7 do 17% wagowo (średnia wilgotność równowagi wynosi ok. 12%) (uprawnienia budowlane).

Ponieważ zgodnie z normami drewno budowlane uchodzi za „suche" przy wilgotności 20% i może być wówczas zastosowane do wykładzin wewnętrznych, należy liczyć się z jego skurczem po ułożeniu, aż do osiągnięcia średniej wilgotności równowagi. Jeżeli natomiast drewno będzie składowane przez dłuższy czas w takich warunkach, w jakich ma się znajdować po wbudowaniu, to jego wilgotność może zbliżyć się do przewidywanego stanu ostatecznego. Można w ten sposób zmniejszyć odkształcenia skurczowe desek po ich ułożeniu (program egzamin ustny).

Drewniane wykładziny

Stropy żelbetowe nowo wybudowanego budynku zawierają zwykle jeszcze dużo wilgoci, która przenika do otaczającego powietrza i do stykających się ze stropem materiałów budowlanych. Może to powodować wzrost wilgotności ułożonej pod stropem wykładziny drewnianej i jej pęcznienie. Następujące po tym odkształcenia skurczowe, trwające aż do osiągnięcia wilgotności równowagi, są szczególnie duże (opinie o programie).

Jeśli sposób przymocowania desek, np. przybicie ich gwoździami ze wszystkich stron, całkowicie uniemożliwia nieuniknione skądinąd ruchy desek w wyniku skurczu i pęcznienia, to nawet przy wystarczająco suchym drewnie dochodzi do jego pękania na skutek skurczu lub do paczenia z częściowym zerwaniem mocowania. Mocowanie drewna powinno hamować ruchy przy skurczu i pęcznieniu tylko w stopniu nie powodującym odkształceń. Przy łączeniu desek na pióro i wpust wymaganie to spełnia np. jednostronne przymocowanie deski do podłoża klamrami wbijanymi we wpusty (segregator aktów prawnych).

Jeżeli sufit ma zostać wyłożony deskami z drewna litego, to powinny one wykazywać średnią wilgotność równowagi. Muszą więc one być suche (mieć wilgotność bezwzględną poniżej 20%). Godne zalecenia jest dłuższe składowanie drewna w warunkach, w jakich ono ma się znaleźć po wbudowaniu. Drewniane wykładziny świeżo wykonanych stropów żelbetowych powinny być montowane możliwie późno.

Mocowanie desek powinno uniemożliwiać ich paczenie się, ale poza tym możliwie mało utrudniać swobodną pracę drewna. Szczególnie korzystne jest mocowanie pośrednie za pomocą specjalnych klamer.

Rysy warstw powierzchniowych stropu (sufitu) występowały najczęściej przy jego brzegach (rys. 95). We wszystkich tych przypadkach połączenie sufitu pokrytego tynkiem lub płytami gipsowo-karto- nowymi z powierzchnią ściany wykonano bez dylatacji, tynkując je lub szpachlując. Szczególnie często spękania występowały przy stropodachach żelbetowych i stropach drewnianych (promocja 3 w 1).