Programowanie sprężania

Programowanie sprężania na podstawie pomiarów tensometrycznych. Metoda ta jest metodą opartą na wynikach doświadczeń przy pomiarze wydłużenia drutu na określonej długości, na obliczeniu odkształcenia jednostkowego e i na wykorzystaniu wykresu o = f(e) uzyskanego z badania stali kablowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metoda ta nadaje się do stosowania przy konstrukcjach, w których kable są dostępne w czasie naciągu, a więc prowadzone są na powierzchni elementów lub w kanałach odkrytych, w których możliwe jest założenie tensometrów mechanicznych na pojedynczych drutach kabla. Ma to miejsce np. w konstrukcjach rozporowych o ściągach wykonanych z kabli, w kablach powierzchniowych zbiorników walcowych itp.

Programowanie sprężania tą metodą obejmuje doświadczalne określenie wielkości ciśnienia montażowego w prasie oraz pomiar całkowitego wydłużenia, z których to wartości oblicza się niezbędne naprężenia w przekroju obliczeniowym kabla (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Badania przeprowadza się na kilku pierwszych kablach tego samego typu, wykonując normalny naciąg z jednoczesnym pomiarem odkształceń kabla w przekroju obliczeniowym.

Naprężenia w stali kabla doprowadza się aż do osiągnięcia wartości określonej projektem, zwiększonej o ewentualne straty od sprężystego odkształcenia konstrukcji. W czasie naciągu notuje się faktycznie osiągane ciśnienie oleju w prasach naciągowych oraz wydłużenie całkowite kabla (uprawnienia budowlane).

Warunkiem przystąpienia do sprężania jest spełnienie szeregu wymagań w zakresie przygotowania naciągu pod względem technicznym i organizacyjnym (program egzamin ustny).

a) Wyposażenie brygady sprężającej. W skład wyposażenia technicznego brygady powinny wchodzić co najmniej następujące urządzenia mechaniczne:
- prasy naciągowe z instalacją i przewodami olejowymi,
- agregat zasilający z rozdzielaczem,
- urządzenia pomiarowe ciśnienia (manometry),
- siłomierz roboczy do badań kontrolnych (opinie o programie).

b) Stan techniczny urządzeń naciągowych. Stan techniczny zespołu naciągowego powinien zapewniać pełną sprawność działania. Sprawność działania sprawdza się w sposób następujący:
- dokonuje się pełnego wysuwu prasy przy jej pionowym ustawieniu,
- kontroluje się szczelność całego zespołu przy ciśnieniu o 10% wyższy: niż przewidziane maksymalne ciśnienie w programie sprężania, przy czyi potrzebne ciśnienie powinno być utrzymane przez najmniej 5 minut,
- przeprowadza się kontrolę działania układu kotwiącego,
- kontroluje się głębokość wciągnięcia klinów w urządzeniach uchwytowych prasy; kliny przy pełnym obciążeniu powinny wystawać przynajmniej 1 cm poza zewnętrzną krawędź korony prasy.

Badania kontrolne z użyciem siłomierza

Badania kontrolne z użyciem siłomierza, cechowanie itp. należy przeprowadzać przy takim wysuwie prasy, jaki będzie miał miejsce przy sprężaniu, kotwieniu i takim samym położeniu prasy.

c) Uprawnienia i kwalifikacje brygady sprężającej. Brygada sprężająca po winna mieć specjalne uprawnienia do sprężania, wydane przez powołaną d tego instytucję oraz powinna być przeszkolona w zakresie eksploatacji posiadanych urządzeń naciągowych i techniki sprężania. Brygadę obowiązuje przestrzeganie szczegółowej instrukcji obsługi urządzeń naciągowych (segregator aktów prawnych).

d) Program sprężania. Przed przystąpieniem do sprężania należy opracować program sprężania na podstawie wyników cechowania użytkowanych pras naciągowych, badań strat siły sprężającej od tarcia wzdłuż kabla badań stali sprężanych kabli. W przypadku jakichkolwiek zmian (zespoli naciągowego, techniki sprężania, warunków zewnętrznych itp.) program sprężania powinien być zaktualizowany lub naciąg powinien być przeprowadzony pod bezpośrednim kierunkiem technologa lub wykwalifikowanego pracownika, który na miejscu wprowadza zmiany w technologii sprężania.

e) Oznakowanie kabli. Poszczególne kable muszą być zaopatrzone w tabliczki podające oznakowanie wg programu sprężania oraz numery kręgów stali, z których wykonano kable.

f) Jakość zakotwień. Wszystkie zakotwienia muszą mieć świadectwo jakości Kierownik brygady sprężającej powinien ponadto otrzymać protokół odbioru zakotwień zgodnie z zasadami „Instrukcji wykonania, odbioru i stosowani, stalowych zakotwień kabli sprężających odcinkowych”.

g) Wytrzymałość betonu. Wytrzymałość betonu w dniu sprężania powinni wynosić najmniej 80% wytrzymałości 28-dniowej. Wytrzymałość zaprawy w stykach konstrukcji złożonej z segmentów musi wynosić 60%, a w przypadku betonu - 70% wytrzymałości 28-dniowej.

h) Stan powierzchni drutów kabli. Końce drutów wystające z kanałów po winny być oczyszczone z rdzy i zanieczyszczeń (promocja 3 w 1).

i) Stan powierzchni stykowych. Beton w miejscu styku elementów kotwiących musi mieć gładką i równą powierzchnię, usytuowaną prostopadle do kabli. Elementy i konstrukcje sprężane nie mogą mieć żadnych wad, np uszkodzeń i raków, zwłaszcza w strefie zakotwień oraz w stykach konstrukcji segmentowych.

j) Swoboda przesuwu kabli. Przed przystąpieniem do naciągu należy sprawdzić swobodę przesuwu kabla w kanale kablowym. Sprawdzenie to polega na zamontowaniu prasy na jednym końcu kabla i uruchomieniu jej przez włączenie pompy olejowej. Gdy po uruchomieniu prasy następuje przesuw kabla oznacza to, że kanał kablowy jest drożny. Brak przesuwu wskazuje na niedrożność kanału, należy wtedy dokonać próby zerwania przyczepności między kablem a konstrukcją elementu przez kolejny naciąg kabla raz z jednej i raz z drugiej strony aż do osiągnięcia maksymalnej siły określonej z naprężeń dopuszczalnych dla stali.