Przechowywanie cementu

Cement jest wrażliwy na wilgoć. W kilka godzin po zawilgoceniu traci on swoje własności wykazując mniejszą wytrzymałość na ściskanie i zginanie. Cement powinien być przechowywany w przewiewnym pomieszczeniu, zabezpieczonym od wilgoci i ułożony na suchej podłodze (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeli w magazynie podłoga nie jest sucha, należy worki układać na deskach lub na podłożu z belek, aby powietrze suche mogło pod spodem krążyć. Cement jest higroskopijny, szybko chłonie wilgoć, nie powinien więc dotykać bocznych ścian magazynu i nie może leżeć na mokrym podłożu. Suche powietrze na cement nie działa. W powietrzu wilgotnym cement absorbuje z powietrza wodę i dwutlenek węgla, tworząc bryłki, co powoduje stopniową utratę właściwości wiążących i obniżenie wytrzymałości cementu.

Poza tym w cemencie po dłuższym leżeniu, nawet w suchym magazynie, tworzą się grudki i bryłki, tak że odnosi się wrażenie jak gdyby cement stwardniał (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wartość cementu nie zmniejsza się, gdy bryłki cementu w palcach rozcierają się łatwo na proszek. Jeżeli zaś kawałki cementu kruszą się przy uderzeniu młotkiem, oznacza to, że cement uległ częściowo zepsuciu. Po przesianiu jednak zbrylonego cementu, oddzieleniu go od skamieniałych kawałków i roztarciu, może on być użyty do robót budowlanych.

Dla określenia wytrzymałości cementu przeprowadza się badania na zginanie i ściskanie na próbkach wykonanych z normalnej zaprawy cementowej (PN/B-04302).
Normalną zaprawą cementową wypełnia się formę posiadającą trzy przegrody o wymiarach 4×4 X 16 cm. W celu wypełnienia jednej formy tj. wykonania 3 beleczek 4 x 4 x 16 cm należy odważyć 450 g cementu, 900 g piasku znormalizowanego grubego. 450 g piasku znormalizowanego drobnego oraz 270 g wody (uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość na zginanie

Najpierw cement miesza się ręcznie w misce metalowej z drobnym piaskiem aż do uzyskania mieszaniny o jednolitej barwie, następnie dodaje się grubego piasku, miesza się całość przez 1 minutę. Potem dolewa się wody i miesza znów przez 1 minutę (program egzamin ustny). Zaprawę przenosi się do miski mieszarki i po 20 obrotach miski wyjmuje. Tak przygotowaną zaprawę przenosi się do form, ubija i po wygładzeniu powierzchni przechowuje się przez 24 godziny w środowisku wilgotnym. Następnie wyjmuje się beleczki z form, zanurza całkowicie w kąpieli wodnej i przetrzymuje aż do chwili badania.

Przez cały czas, od chwili zarobienia cementu wodą aż do momentu rozpoczęcia przeprowadzania prób na wytrzymałość należy trzymać próbki w temperaturze pokojowej w granicach od 17 do 20°C (opinie o programie).
Po upływie 28 dni od chwili zarobienia zaprawy bada się beleczki na zginanie. Badanie przeprowadza się w aparacie Michaelisa (PN/B-04302), przyjmując jako ostateczny wynik badania wytrzymałości zaprawy na zginanie średnią arytmetyczną wyników badań 3 beleczek (segregator aktów prawnych).
Badanie wytrzymałości na ściskanie przeprowadza się w prasie na połówkach beleczek pozostałych po wykonaniu badania na zginanie.

Połówki te wkłada się pomiędzy 2 płytki metalowe o powierzchni 25 cm każda i zgniata się je przy stopniowym wproście nacisku. Średnią arytmetyczną 6 wyników przyjmuje się jako wytrzymałość na ściskanie danej zaprawy.
Cement portlandzki 250 powinien mieć następujące cechy wytrzymałościowe (PN/B-02780).

Wytrzymałość na ściskanie powinna wynosić po 7 dniach co najmniej 130 kG/cin2, a po 28 dniach - co najmniej 250 kG/cm2 (promocja 3 w 1).
Wytrzymałość na zginanie powinna wynosić po 7 dniach co najmniej 30 kG/cm2, a po 28 dniach co najmniej 50 kG/cm2. Dla cementu portlandzkiego 150 cechy wytrzymałościowe są następujące. Wytrzymałość na ściskanie po 7 dniach - co najmniej 80 kG/cm2.