Przednia ścianka

Jako dowód konieczności zmiany dotychczasowego głównego parametru koparki przytacza się, że np. w spotykanych na Zachodzie rozwiązaniach konstrukcyjnych koparek o nominalnej pojemności łyżki 0,6 m³ daje się zaobserwować następujące zasadnicze różnice pozostałych, istotnych dla wydajności parametrów, a mianowicie: moc silnika od 50 do 100 KM, udźwig nominalny od 5 do 30%, ciężar własny od 10 do 25 T. Tego rodzaju różnice, rzecz jasna, dezorientują nabywców opierających się na jednakowych pojemnościach łyżek, często istotnie różnych pod względem konstrukcyjnym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Natomiast w naszych warunkach, przy małej liczbie typów tych koparek, obawy co do prawidłowości posługiwania się jako głównym parametrem koparki pojemnością łyżki nie są uzasadnione. Zęby zużywają się znacznie szybciej niż pozostałe części łyżki, wskutek czego powszechnie stosowane są typy łyżek z zębami wymiennymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Łyżki stosowane w gruntach skalistych i ciężkich spoistych wykonuje się ze staliwa. Przednia ścianka skonstruowana jest zazwyczaj ze stali manganowej, przy czym jest ona z reguły wyższa niż ścianki boczne i ścianka tylna, wreszcie jest ona odgięta ku przodowi, wszystko celem lepszego utrzymania urobku w łyżce. W celu zapobieżenia przylepianiu się urobku do ścianek łyżki wszystkie naroża wewnątrz łyżki są zaokrąglone (uprawnienia budowlane).

Łyżka koparki

Łyżka koparki KM-602 przymocowana jest do ramienia 1 za pomocą przegubu 2, zaś rozporka 3 utrzymuje ją w określonym położeniu w stosunku do ramienia. Przez zmianę miejsca umocowania rozporki (trzy otwory regulacyjne w ramieniu) położenie łyżki może się zmieniać w stosunku do ramienia w granicach 110-130°. Dno 4 otwiera się przez pociągnięcie liny 5, natomiast zamyka się automatycznie (na zatrzask) pod wpływam własnego ciężaru dna. Otwory 6 w przedniej ściance łyżki służą do umocowywania w nich wymiennych zębów 7 (program egzamin ustny) .

Spotyka się również w niektórych konstrukcjach łyżki z półkolistym dnem odcinkowym zawieszonym na wahliwych ramionach połączonych z korpusem łyżki za pomocą przegubu. Lina umożliwia częściowe lub całkowite uchylenie dna i dowolne regulowanie szybkości opróżniania łyżki z urobku. Taka konstrukcja umożliwia wyładowanie urobku bezpośrednio nad samym dnem pojazdu. Poza tym dno odcinkowe umożliwia w razie potrzeby wyładowanie części urobku łyżki na jeden środek transportowy, reszty zaś na inny (opinie o programie).

Efektywnym pomysłem jest zastosowanie w określonych warunkach do łyżek koparek przedsiębiernych zamiast zębów jednolitych półokrągłych obrzeży, w wyniku czego następuje powiększenie wydajności koparek aż do 1,5 raza, bez zmiany konstrukcji łyżki. Działanie koparki wyjaśniają opisy schematów działania jej elementów roboczych :

Schemat mechanizmu podnoszenia łyżki stosowany w koparce KM-602. Jeden koniec liny 5 podnoszenia łyżki zamocowany jest w zacisku 1 przy lewym głowicowym krążku (na wysięgniku), po czym lina przechodzi przez lewy krążek 2 na głowicę, następnie przez krążek 3 przy łyżce i dalej przez prawy krążek (segregator aktów prawnych).

Jeden koniec liny I zawieszenia wysięgnika zamocowany jest na dwunożnym stojaku w zacisku 2, po czym lina przechodzi przez lewy krążek 3 umieszczony z lewej strony wysięgnika, następnie przez krążki 4 dwunożnego stojaka, prawy krążek 3 i krążek kierunkowy 5; drugi koniec liny zamocowany jest na bębnie wciągarki 6. Schemat mechanizmu napom. Mechanizm napo- ru stosowany jest tylko w koparkach z wyposażeniem przedsiębiernym: służy on do wywierania na ramię, a tym samymi łyżkę naporu (nacisku) w czasie skrawania gruntu i cofania łyżki z wykopu po jej napełnieniu, co osiąga się przez ruch powrotny ramienia. Mechanizm naporu jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów konstrukcyjnych koparek przedsiębiernych (promocja 3 w 1).