Przejście od nawierzchni

Przejście od nawierzchni ułożonej na pomoście do nawierzchni ułożonej na nasypie sprzyja powstawaniu rys w nawierzchni jezdni i zawilgoceniu nasypu 34 poprzez te rysy i szczeliny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dlatego wskazane jest układanie za ścianami przy czółków, za oczepami filarów wpuszczonych w nasyp lub za skrajnymi poprzeczniami - warstw odsączających ze żwiru, tłucznia lub kamienia łamanego. Warstwy te powinny mieć grubość ok. 0,5 m, zalegać na całej szerokości nasypu przyległej do podpory lub przęsła i sięgać tak głęboko, aby woda spływając przez nie nie zamarzała i mogła być odprowadzana drenami na zewnątrz nasypu.
Warstwy odsączające mają szczególne znaczenie wówczas, gdy między podporami przęseł i nasypem może powstać odpór nasypu wskutek termicznych wydłużeń przęseł. W gruntach piaszczystych jest on dziewięciokrotnie większy od parcia gruntu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stąd siły wywołane przezeń w konstrukcji mostu są duże i mogą być jeszcze znacznie większe w razie zamarznięcia nasypu. Aby przeto nie wywołać uszkodzenia konstrukcji mostu w przypadkach, w których godzimy się na występowanie odporu, musimy mieć pewność, że będzie on utrzymany we właściwych granicach, a więc, że grunt zamarzać nie będzie wobec całkowitego odwodnienia i zdolności swobodnego odkształcania pod naporem wydłużającego się przęsła (uprawnienia budowlane).
Zwykłym sposobem umocnienia skarp nasypów jest darniowanie i kołkowanie. Jest to najsłabszy sposób umacniania skarp, stosowany na niewysokich nasypach nie stykających się z wodą. Trwalszym umocnieniem skarpy jest obruko- wanie kamieniem łamanym lub polnym, na darni lub zaprawie cementowej.

Skarpa obrukowana na darni z czasem zarasta trawą i ma wygląd zbliżony do skarpy odarniowanej. Skarpa obrukowana na zaprawie nie porasta trawą i ma wygląd nieestetyczny. Dlatego nie należy jej stosować na skarpach nie zanurzonych w wodzie, a szczególniej w miastach. Obłożenie skarpy płytami betonowymi daje jej nie tylko trwałość, ale porządkuje jej rysunek przez właściwy układ szczelin między płytami. Wymaga to odpowiedniego opracowania (program egzamin ustny).

Pokrycie skarp płytami

Pokrycie skarp płytami pozwala na zwiększenie jej pochylenia. Chociaż jest to sposób drogi, jednak może dać oszczędności przez zmniejszenie robót ziemnych, kubatury podpór, długości mostu i zajętej powierzchni. Ma to istotne znaczenie w miastach, gdzie wartość użytkowa gruntu jest duża (opinie o programie).
Do zabezpieczenia trwałości skarpy należy właściwe rozmieszczenie jej załamań. Obowiązują przy tym dwie zasady:
- powierzchnia nasypu powinna przecinać powierzchnię konstrukcji podpór lub przęseł pod kątem prostym,
- pas poziomy nasypu między krawędzią skarpy i ścianą podpory lub przęsła powinien być dostatecznie szeroki.
Zasada pierwsza wynika stąd, że nasyp dochodzący do ściany konstrukcji pod kątem prostym wytwarza ławę zdolną do utrzymania swego kształtu przy osiadaniu nasypu. Natomiast linie przecięcia ścian konstrukcji z powierzchniami nasypów dochodzących pod kątem ostrym do ściany podpory lub przęsła są trudne do utrzymania we właściwym miejscu wskutek obsypywania się krawędzi nasypu. Przykład zniekształcenia linii przecięcia skarp doprowadzonej do ściany podpory pod kątem ostrym (segregator aktów prawnych).
Druga zasada wytwarzania ław szerokich ma również na celu utrzymani kształtu załamań nasypu. Ulegają one bowiem zniekształceniu wskutek osiadani i obsuwania skarp. Krawędzie ich przesuwają się tak, jak zmienia się z czasen pochylenie powierzchni skarpy: górne załamania przesuwają się w głąb nasypu a dolne na zewnątrz.
Zastosowanie tych zasad do łączenia skarpy z przyczółkiem prowadzi do kształtów. Górne załamanie skarpy, w przecięciu z ko roną drogi, dotyka do skrzydła przyczółka w odległości mj od jego tylnej ściany Odległość tę na nasypach piaszczystych przyjęto obierać zazwyczaj równą 0,50 m (promocja 3 w 1).