Rusztowanie wiszące

Każda poprzecznica z rury o długości 1,50 m była wzmocniona balem o wymiarach 7,5 x22,5 cm ustawionym na kant, mogącym przenieść w środku rozpiętości obciążenie 1170 kG (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pomost roboczy został zbudowany z krawędziaków o wymiarach 7,5 x 22,5 cm ułożonych na płask i mógł przenieść w środku swej rozpiętości równej 1,10 m, obciążenie 530 kG. Dwa bale mogły przenieść obciążenie 1000 kG. Podczas montażu blok można było oprzeć na krawędzi rusztowania, znajdującej się bliżej ściany budynku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rusztowanie wiszące, którego słupki wewnętrzne opierają się na występie muru. Słupki zewnętrzne są podparte na dwóch poziomach, w myśl zasady, że stateczność rusztowania nie powinna zależeć od wytrzymałości tylko jednego elementu. Słupki zewnętrzne podparto w sposób następujący: na pierwszej kondygnacji rusztowania zastrzały oparto jednymi końcami na występie muru, a drugie końce połączono ze słupkami. W celu uniemożliwienia wywrócenia rusztowania zastosowano zakotwienie w ościeżach otworów.

Rusztowania nieruchome. Schemat rusztowania zawieszonego. Sztywna konstrukcja rusztowania CDEF jest zamocowana do muru za pomocą elementów kotwiących A i B utwierdzonych w ścianie budynku. Elementy kotwiące przenoszą ciężar P całego rusztowania (uprawnienia budowlane). Oba zakotwienia poddane są siłom pionowym skierowanym w dół

o wartości Pj2 oraz siłom poziomym b =, przy czym w zakotwieniu górnym siła F działa na zewnątrz, starając się oderwać rusztowanie od budynku, a siła pozioma F w punkcie B jest skierowana przeciwnie, a więc przyciska rusztowanie do ściany budynku. Zarówno elementy kotwiące A i B, jak i elementy łączące e z rusztowaniem powinny być obliczone na działanie tych sił (program egzamin ustny).

Punkty zawieszenia były wykonane na każdym piętrze budynku w rozstawie co 2,30 m. Otwory służące do zamocowania zostały wykształtowane podczas wylewania wieńców na całą ich szerokość¹⁵. Urządzenie do zawieszania składało się z rur przechodzących przez otwory w wieńcu i sięgających aż do zewnętrznego stojaka rusztowania. Rura ta była połączona z podłużnicą założoną wewnątrz budynku oraz podłużnicą zamontowaną na zewnątrz, której oś była

oddalona o 5 cm od lica elewacji. Podłużnice te przenosiły siły poziome przekazywane na nic przez rury przechodzące przez otwory w wieńcu. Na każdej kondygnacji budynku założono daszek ochronny zabezpieczający przed spadającymi materiałami (opinie o programie).

Rusztowania ruchome

Ten rodzaj rusztowania jest zawieszany na urządzeniu poruszającym się na rolkach, umieszczonym w górnej części obiektu (segregator aktów prawnych). Rusztowanie to może być zastosowane tylko wtedy, gdy budynek ma dach płaski o dostatecznej szerokości bez wystających ścian ogniowych, kominów itp. Zastosowanie tego typu rusztowania dla robót budowlanych jest dość ograniczone, natomiast jest ono powszechnie stosowane dla robót wykończeniowych zapór, murów oporowych, belek i łuków mostowych itp.

Przekrój poprzeczny rusztowania tego typu, wykonanego przez Societe des Grands Travaux de jest dla robót wykończeniowych mostu w Bamako w Sudanie.

Rusztowaniem kolumnowym nazywamy takie rusztowanie robocze, którego wysokość jest znacznie większa od pozostałych wymiarów. Do tej kategorii rusztowań należą wieże, maszty itp. Rusztowania kolumnowe stosuje się na ogół w następujących okolicznościach:

• dla zapewnienia transportu materiałów (szyby dźwigowe, podstawy żurawi wolnostojących itp.),
• dla wykonywania robót w jednym określonym miejscu na znacznej wysokości,
• dla podparcia elementów budowlanych ponad wykonywanymi robotami,
• jako podstawa pod urządzenia oświetleniowe itp,,
• jako stanowiska obserwacyjne lub sygnalizacyjne.

Rusztowanie kolumnowe składa się ze stojaków połączonych między sobą ryglami oraz stężeniami wiatrowymi (promocja 3 w 1).

W zależności od rozmiarów rusztowania kolumnowego stojaki ustawia się najczęściej według schematów. Posadowienie stojaków powinno być w rusztowaniu tego typu dokładnie obliczone.