Przekrój pasów górnych

Most w Treguier na linii kolei wąskotorowej Treguier-Plouha w departamencie Cótes du Nord we Francji. Całość obejmuje przęsłowy wiadukt na filarach kamiennych w łukach odwrotnych z prostą w części środkowej wiaduktu, łuk kratowy dwuprzegubowy o rozpiętości 70,00 m, oparty na wspornikach stosownie połączonych z filarami kamiennymi, most obrotowy o dwóch przęsłach różnej rozpiętości i 9-cio przęsłowy wiadukt w łuku na filarach kamiennych. Łuki kratowe przęsła głównego, podtrzymujące pomost za pomocą żelbetowych słupów wiszących, posiadają pasy górne uzwojone (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przekrój pasów górnych jest ośmioboczny, o średnicy koła wpisanego 0,65 m. Wzdłuż całej długości pasów górnych biegną wkładki podłużne 8 <f> 25 mm, objęte na całej długości uzwojeniem t[> 16 mm; krok uzwojenia s 6 do 10 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Odstęp łuków w świetle, a zarazem szerokość użyteczna mostu, wynosi 3,90 m. Łuki oparte są za pośrednictwem przegubów żelaznych na wspornikach, zakotwionych belką wzdłuż osi pomostu za pomocą filara żelbetowego (poza filarem kamiennym), przechodzącego u spodu w belki żelbetowe, obejmujące filar kamienny z trzech stron. Na partii wsporników przekrój poprzeczny mostu jest więc teowy z jednym żebrem w osi mostu, przechodzącym nad filarem kamiennym i zgiętym następnie pod kątem prostym w dół w celu połączenia się z dodanym dla zakotwienia filarem żelbetowym (uprawnienia budowlane). Usztywnienie łuków zapewniają tężniki górne. Tężniki skronstruowano jako pręty żelbetowe w kształcie krzyża. Zamknięcie tężników uskuteczniono za pomocą silnych portali.

Oparcie mostu obrotowego zaprojektowano na czopie 1 m wysokości ze stali lanej, spoczywającym na silnym ośmiobocznym filarze żelbetowym, o średnicy koła wpisanego 1,40 m. Wysokość belki mostowej na czopie wynosi 2,20 m, na filarach skrajnych mostu obrotowego 1,16 m (program egzamin ustny). Ustrój niosący stanowią dwie belki w odstępie 0,525 m, stężone poprzecznicami, płytą górną i dolną.

Żelazne przeguby

Łuki betonowano w deskowaniu, oparłem na dwóch trójprzegubowych lukach kratowych drewnianych. Żelazne przeguby wezgłowiowe rusztowania oparto na występach poprzecznych z betonu wzmocnionego w wysokości pomostu. Tok betonowania przęsła głównego był następujący. Naprzód wybetonowano pasy górne, postępując z robotą równocześnie z dwóch stron od przegubów, następnie tężniki, krzyżulce i pas dolny, a nakoniec pomost i słupy wiszące, odstępując od zasadniczego projektu przez wykonanie pomostu z wypukłością ku górze, o strzałce / = 0,30 m (opinie o programie).

Projekt mostu w Treguier opracowało biuro konstrukcyjne Considere, Pelnard i Caquot w Paryżu. Wykonanie trwało przez szereg lat, z przerwą w czasie wojny światowej, a budową kierowali miejscowi inżynierowi państwowi. W ostatniej fazie prowadził roboty Inż. Allanie.

Robocizna odbywała się w sposób prymitywny. Wkładki gięto ręcznie na zimno. Również i beton wytwarzano ręcznie. Pewną przeszkodą w budowie był dochodzący tu przypływ morza. Rusztowanie przęsła głównego w postaci drewnianych łuków kratowych uniezależniono w zupełności od stanu wody w rzece i żeglugi. Widoczne w założeniu ogólnym szerokie filary przęsła głównego wykonano jako kamienne, gdyż kamień znajduje się w nadmiernej ilości w całym departamencie (segregator aktów prawnych).

Most na rzece Vesubie w południowej Francji jest typem mostu ustroju Considere’a o bardzo wielkiej rozpiętości. Łuk, o rozpiętości - 96,00 m, obliczono jako trójprzegubowy. Aby to usprawiedliwić, zastosowano przy wykonywaniu trzy przeguby tymczasowe, po zdjęciu deskowania obetonowano je tak, że łuki działają jako utwierdzone. Przekroje łuków mają charakterystyczne wzmocnienia u góry i u dołu, złączone ścianką. Średnica wkładek podłużnych łuków wynosi 25 mm, uzwojenia 15 mm; krok uzwojenia s - 5 do 7 cm (promocja 3 w 1).