Przekrycia z panwi i płatwi żelbetowych

Gotowe prefabrykaty jednego stosu mogą być rozłożone na podłodze hali produkcyjnej i wykorzystane jako szablony dla dalszych stosów.

Wykonanie elementów w stosach w formach podnoszonych jest znacznie prostsze od wykonania każdego elementu z osobna w formach zwykłych. Przy wykonaniu każdego elementu z osobna wiele pracy wymaga prawidłowe rozmieszczenie i stężenie poszczególnych części ferm. Przy wykonaniu w formach podnoszonych kłopotliwe te czynności występują tylko przy ustawianiu form dla pierwszego elementu (program uprawnienia budowlane na komputer).
Do innych zalet produkcji elementów w formach podnoszonych należą prostota form i oszczędność miejsca hali produkcyjnej.

Dokładność wymiarów w tym przypadku jest jednak mniejsza niż przy innych metodach wykonania. Błędy stale się tu zwiększają, gdyż do błędu elementu już wykonanego dodawane są błędy wynikające z niedokładnego ustawienia form dla wykonania elementu następnego. Z tych względów konieczna jest dokładna kontrola wykonania i regulacja form.
Ze względu na małe grubości żeber i bezprzekątniowy układ kraty ruszty są elementem wiotkim w płaszczyźnie kraty, a więc wymagającym dużej ostrożności przy czynnościach związanych z przechowywaniem, transportem i montażem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wszelkie czynności dokonywane z rusztami ustawionymi pionowo na rąb są dla tego rodzaju elementów bardzo niebezpieczne. W tej pozycji bowiem tylko oparcie na całej długości może być uważane za bezpieczne, wszelkie natomiast wspornikowe nadwieszenia lub oparcia w 2 dowolnych punktach grożą załamaniem elementu.

Z tych względów wskazane jest, aby przy przechowywaniu, transporcie i montażu ruszty zawsze znajdowały się w pozycji poziomej.
Ruszty mogą być ustawione w stosach jedne nad drugimi. Przy transporcie rusztów na platformach samochodowych i montażu na platformach podnośników obowiązują te same środki ostrożności, jakie są zalecane dla platwi żelbetowych.

Porównanie ciężarów i zużycia stali

Porównanie ciężarów i zużycia stali w przekryciach prefabrykowanych stosowanych w budownictwie stalowym i betonowym. Rozpiętość przekryć przyjęto 6,0 m. Rozstaw płatwi niezależnie od materiału wynosi 3,0 m. Przekrycia liczono jako wolnopodparte. Przyjęto przekrycia nieocieplone (uprawnienia budowlane).
Na płatwiach i rusztach zastosowano płyty gazobetonowe o grubości 10 cm i ciężarze objętościowym 950 kG/m3.
Płatew stalowa została obliczona metodą stanów granicznych. Przyjęto stal marki OW37 i naprężenie zredukowane w wysokości 2000 kG/cm3. Otrzymano przekrój płatwi (dwuteowy) Nr 18 (ciężar 21,9 kG/m).
Wysokość płatwi betonowych oraz panwi i rusztów przyjęto 25 cm. Zbrojenie pracujące przyjęto we wszystkich konstrukcjach betonowych ze stali żebrowanej.
Płatwie betonowe liczone z wykorzystaniem współpracy z płytą gazobetonową (program egzamin ustny).

Współczynnik bezpieczeństwa dla wszystkich przekryć betonowych przyjęto w wysokości 1,6.
Zużycie stali jest najmniejsze w przekryciach z płatwi strunobetonowych. Przekrycia z panwi i płatwi żelbetowych są równorzędne. Ruszty są również niekorzystne i pod względem zużycia stali.
W konstrukcjach stalowych płatwie stalowe zużywają poważne ilości stali. W zależności od rozstawu dźwigarów zużycie to waha się na ogół w granicach od 6 do 20 kG/m2 rzutu poziomego dachu.
Płatwie stalowe z punktu widzenia konstrukcyjnego mogą być zawsze zastąpione konstrukcjami betonowymi (opinie o programie). Należy jednak zbadać, czy zamiana płatwi stalowych innymi konstrukcjami wynikająca z poszukiwań zmniejszenia zużycia stali jest zawsze celowa. Zyski na stali przy zastąpieniu przekrycia z płatwi stalowych prefabrykowanymi przekryciami innych typów. Przy zestawianiu tablicy przyjęto następujące założenia.

Zwiększenie ciężaru przekryć powoduje straty na ilości stali w dźwigarach stalowych (segregator aktów prawnych). Przy obliczaniu wielkości strat (podanych w kolumnie 3) przyjęto, że rozchód stali na dźwigary dachowe wynosi przeciętnie 20 kG/m". W tym przypadku zwiększenie ciężaru przekrycia, np. 1,09 raza (zamiana płatwi stalowych na panwie), powoduje zwiększone zużycie stali w dźwigarach w wysokości (20* 1,09 - 20) = 1,8 kG/m2. Wpływ zwiększenia ciężaru przekrycia na zużycie stali w slupach pominięto jako nieistotny, gdyż udział ciężaru przekrycia w całokształcie sił działających na słupy (ciężar własny, wiatr, suwnice) jest bardzo mały. Pominięto też i zyski na stali wynikające z możliwości zmniejszenia lub wyeliminowana przy prze- kryciach betonowych stalowych stężeń połaciowych (promocja 3 w 1).