Przepustowość prostego skrzyżowania

Komplikuje to rozwiązanie geometryczne węzła, gdyż wymaga zazwyczaj rozsunięcia jezdni jednokierunkowych na wlocie na węzeł. W punkcie K trzeba wtedy zaprojektować wiadukt o dużym ukosie i znacznej długości. Często należy również wykonać mury oporowe dla nasypu jezdni prowadzonej w górnym poziomie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przepustowość prostego skrzyżowania o jezdniach dwupasowych bez wysepek kierujących poszerzenia wlotów i sygnalizacji świetlnej wynosi, około 750 pojazdów umownych na godzinę łącznie dla wszystkich 4 wlotów.

Przepustowość węzła z sygnalizacją świetlną obliczamy, jako sumę przepustowości wszystkich pasów wlotowych w linii „stop”. Jest ona różna dla pasów przeznaczonych dla jazdy wprost, w prawo i w lewo (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Maksymalną przepustowość węzła z sygnalizacją świetlną obliczamy przy następujących założeniach:

• wszystkie przejeżdżające przez węzeł samochody zatrzymują się przed sygnalizatorem,
• w czasie zielonego sygnału wszystkie samochody przejeżdżają skrzyżowanie w minimalnych dopuszczalnych odstępach czasowych (uprawnienia budowlane).

Przy większej liczbie wlotów na rondo przyjmuje się przeciętny procentowy rozkład potoków ruchu, przy czym podane na rysunku liczby odpowiadają założeniu maksymalnego natężenia ruchu na kierunku wprost, a liczby w nawiasach założeniu minimalnego natężenia ruchu na kierunku wprost (program egzamin ustny).

Długości odcinka

Przeprowadzone obliczenia wykazują, że ze wzrostem liczby wlotów na rondo maleje wartość współczynnika wykorzystania jezdni a, dlatego stosowanie węzłów o ruchu okrężnym dla liczby n> 4 staje się nieopłacalne; jako górną granicę stosowania przyjmuje się n = 6. Obserwacje wykazały, że ruch na rondzie odbywa się zasadniczo według schematu, tzn., że pojazdy skręcające w prawo korzystają ze skrajnego prawego pasa ruchu, natomiast na pozostałych pasach odbywa się ruch tranzytowy połączony z przeplataniem ruchu (opinie o programie).

Stosowanie dla ruchu tranzytowego liczby pasów większej od dwóch mijałoby się z celem, gdyż wymagałoby zwiększenia długości odcinka przeplatania zgodnie ze wzorem 2.21, a więc nieekonomicznego zwiększania promienia wyspy centralnej i powierzchni zajętej przez węzeł. Zazwyczaj stosuje się zatem dla jezdni na rondzie przekrój poprzeczny o trzech pasach ruchu, a mianowicie: a) 2 pasy tranzytowe, w tym jedno awaryjne, pas dla prawoskrętów zwykle niewyzyskany z braku odpowiednio dużego potoku pojazdów. Jako przepustowość jednego pasa ruchu bezkolizyjnego na rondzie przyjmujemy 1200 pu/h (segregator aktów prawnych). Zakładając wtedy, że prawe skręty stanowią 20% całkowitego potoku ruchu, obliczamy orientacyjną przepustowość jezdni 3-pasowej na rondzie następująco:2 pasy tranzytowe (w godzinach szczytu uwzględniamy przepustowość obu pasów. Przy małej liczbie lewoskrętów (< 20%) i przy przejściach dla pieszych w innym poziomie przepustowość obwiedni samoczynnej może dojść do 3600 pu/h, a wyjątkowo do 4000 pu/h. Uzyskanie takiej przepustowości uwarunkowane jest obecnością wystarczająco długiego odcinka przeplatania a więc wymiarami geometrycznymi ronda.

Przyjmując szybkość jazdy w czasie przeplatania 10 m/s (36 km/h) oraz zakładając, że na wykonanie manewru przeplatania potrzeba co najmniej 3 s otrzymamy minimalną długość przeplatania L = 30,0 m. Normatyw MGK (p. 6.18) zaleca przyjmować min L - 35,0 m(promocja 3 w 1).

Długości odcinka przeplatania obliczone w zależności od promienia wysepki centralnej oraz liczby wlotów na węzeł. Kreska w odnośnej rubryce tablicy oznacza, że przy danych wielkościach długość linii przeplatania jest mniejsza od wymaganych 30 m.