Przygotowanie betonu

Przygotowanie betonu z domieszką emulsji odbywa się w zwykłych betorniarkach. Dawkowanie cementu, domieszki i wody powinno być dokładnie określone ciężarowo i oparte na uprzednich badaniach kontrolnych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Urabialność betonu uzyskuje się również przez wyzyskanie zjawiska zwilżalności. Wymagana ilość domieszki hydrofilowej jest mała (0,14-0,2% w stosunku do objętości masy betonowej). Większe ilości wpływają często szkodliwie. Dlatego domieszki te dostarczane są w stanie rozcieńczonym.
Najlepsze domieszki peptyzujące są oparte na ługach posulfitowych (posiarczynowych).

Proces otrzymywania koncentratów odpadów posulfitowych polega na tym, że przy produkcji celulozy na 1 tonę miękkiej suchej celulozy otrzymuje się 10 m3 ługu posulfitowego. Ług o ciężarze właściwym 1,04 zawiera 10% suchych substancji. Przy biochemicznej przeróbce ługu na spirytus i drożdże pozostają słodziny sulfitowo-spirytusowe, a po odparowaniu słodzin - koncentraty. Zależnie od zawartości suchych substancji koncentraty te bywają trzech rodzajów: płynne (zawierające 50% suchych substancji), twarde (zawierające 80% suchych substancji) i sproszkowane (zawierające około 90% suchych substancji). Ciekłe koncentraty są gęstą cieczą o kolorze ciemnobrązowym, a twarde i sproszkowane są bezpostaciową masą tej samej barwy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Koncentraty wywierają różny wpływ na urabialność betonu, co świadczy o niejednorodnym ich składzie. W celu otrzymania bardziej jednorodnej domieszki słodziny posulfitowe poddaje się obróbce w temperaturze 1704-180°C, otrzymując (wskutek polimeryzacji wapniowych sulfoligninowych związków i rozpadu innych substancji i cukrów) uplastyczniające domieszki - termopolimery słodzin posulfitowych, stanowiące ciemnobrązowy proszek (uprawnienia budowlane).

Przepuszczalność kruszywa

Na ogół domieszki poprawiające urabialność betonu zmniejszają jego wytrzymałość. Najmniej obniżają wytrzymałość domieszki termopolimerów. Znaczny wpływ na wytrzymałość wywiera zawartość gipsu w cemencie. Najwyższą wytrzymałość otrzymuje się stosując cementy z dodatkiem gipsu w ilości odpowiadającej zawartości glinianiu trójwapniowego oraz domieszki uplastyczniające z niewielką zawartością 15-f-10% substancji redukujących (program egzamin ustny).
Przepuszczalność betonu jest przede wszystkim następstwem tworzenia się porów i pustek w miejscu zetknięcia się zaczynu cementowego z ziarnami kruszywa (wskutek rozwarstwiania się i odwodnienia masy betonowej w okresie jej układania), w mniejszym zaś stopniu wskutek powstawania mikroporów i kapilarów w stwardniałym zaczynie. Potwierdza to fakt, że przepuszczalność zaczynu cementowego jest mniejsza niż betonu (opinie o programie).

Przepuszczalność kruszywa jest mniejsza niż zaczynu cementowego, a zatem przy zmniejszeniu ilości zaczynu cementowego (przy stałym W/C) i powiększeniu jego kosztem ilości kruszywa przepuszczalność betonu powinna być mniejsza. W betonie z domieszką polepszającą urabialność przy zmniejszeniu ilości cementu o 8-12% zmniejsza się objętość zaczynu, co musi się przyczynić do zwiększenia szczelności betonu (segregator aktów prawnych).
Największe obniżenie filtracji ma beton o obniżonym stosunku wodno-cementowym dzięki wprowadzeniu domieszki polepszającej urabialność betonu.

Tak np. stwierdzono, że współczynnik filtracji betonu przygotowanego na cemencie portlandzkim można obniżyć z 0,00092 do 0,00020, tj. ponad 4 razy, a przy zaoszczędzeniu w betonie 13% cementu współczynnik filtracji obniży się do 0,00043 cm/sek, tj. w przybliżeniu dwukrotnie.
Poniżej podaje się obecnie stosowane domieszki uplastyczniające (promocja 3 w 1).

Abiesod PI jest mieszaniną soli potasowych kwasów lignosulfonowych i kwasów żywicznych. Abiesod PI jest to domieszka napowietrzająco-uplastyczniająca do betonu (o łagodnym działaniu napowietrzającym). Abiesod PI dostarczany jest w postaci 33-procentowego roztworu wodnego, o zabarwieniu ciemnobrązowym, o gęstości około 1,15.