Pustaczarki o napędzie ręcznym

Pustaczarki o napędzie ręcznym przenośne. Forma pustaczarki służącej do produkcji jednocześnie 4 pustaków czterocegłowych, 8 dwucegłowych lub jeszcze innej ilości cegieł (program uprawnienia budowlane na komputer). Formę przenosi się za pomocą dwóch rączek przymocowanych do boków formy. Do dna formy przyspawane są dojrzewania, gdzie pustak za pomocą specjalnego wypychacza zostaje wyjęty z formy.

Wypychacz jest to metalowa ramka z kątowników, do której przyspawranych jest 16 trzpieni o takim rozstawieniu, że trafiają one w odpowiednie otwory w7 dnie formy.
Prócz opisanej wyżej prymitywnej pustaczarki stosuje się dziś powszechnie mechaniczne pustaczarki o napędzie ręcznym. Typ takiej pustaczarki.
Pustaczarki o napędzie mechanicznym (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pustaczarka mechaniczna ma obudowaną formę i zasilana jest betonem z zasobnika lub betoniarki. Po napełnieniu formy masą betonową beton jest ubijany 2-3 uderzeniami wolno spadającego ubijaka lub może być utrząsany za pomocą wmontowanego w maszynę wibratora. Po zagęszczeniu betonu formę pustaka podnosi się dźwignią ku górze, a gotowy wyrób zostaje wypchnięty na przygotowaną podkładkę i usunięty na miejsce wstępnego dojrzewania elementu (uprawnienia budowlane).

Dachówczarka pedałowa składa się z następujących części:
z podstawy 1, czyli stołu żeliwnego (może być również wykonany z kształtowników żelaznych),
z żelaznej skrzynki formowej 2, dostosowanej do kształtu dachówki,
z rusztu 3, czyli ruchomej ramki leżącej wewnątrz skrzynki na czterech śrubach, którymi regulowana jest grubość dachówki, z dwóch szyn (suwnic) strychulcowych umieszczonych po bokach skrzynki formowej 4, umocowanych do stołu za pomocą śrub; śruby te służą jednocześnie do regulowania rozstawu szyn, z przyrządu wypychającego 5 (przy użyciu pedału), ze zgarniacza żeliwnego (strychulca) z wymiennymi kątownikami i profilowaną nakładką stalową 6, służącą do ubijania betonu w skrzynce formowej, strychowania i glazurowania górnej powierzchni dachówki oraz do wyprofilowania jej wierzchniej płaszczyzny, z sitka 7 do posypywania dachówki glazurą (program egzamin ustny).

Układ taśmy

Ceglarki są to maszyny żelazne zaopatrzone w formę bateryjną dla pięciu do dziesięciu cegieł, wspartą na czterech
nogach. Dna formy bywają płaskie lub są zaopatrzone w trzpienie, które żłobią w cegle wgłębienia (opinie o programie).
Uformowane cegły spoczywające w formach na metalowych podkładkach są wypychane z formy za pomocą naciśnięcia pedału. Wydajność pięciocegłowej ceglarki przy obsłudze dwóch ludzi wynosi od 1000 do 1650 cegieł w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy. Przy masowej produkcji cegły stosuje się ceglarki mechaniczne, natomiast przy stosunkowo niewielkiej produkcji cegły betonowej ceglarki pedałowe.

W zakładach prefabrykacji i betoniarniach najczęściej stosowanym przenośnikiem jest przenośnik taśmowy.
Praca przenośnika taśmowego jest następująca: za pomocą przekładni pasowej i zębatej silnik elektryczny obraca bęben. Wirujący zaś bęben wprawia w ruch taśmę gumową, która posuwając się po zespole wałków biegnie po obwodzie zamkniętym (segregator aktów prawnych).
Jeżeli wałki ustawione są w ten sposób, że środkowy dolny wałek znajduje się w położeniu poziomym, a dwa krańcowe ustawione są w stosunku do niego pod kątem od 20 do 30°, wtedy taśma tworzy nieckę. Taki układ taśmy i wałków jest najkorzystniejszy.

Przenoszenie materiałów może się odbywać w poziomym położeniu taśmy przenośnika lub pod kątem najwyżej 30° w stosunku do poziomu.
W Polsce stosuje się bardzo dużo typów i wielkości przenośników; najczęściej spotykanymi są przenośniki o trzech długościach: 5, 15 i 25 m.

Długości te zostały znormalizowane.
Załączone zestawienie podaje charakterystyczne dane techniczne przenośników taśmowych (promocja 3 w 1).
Prędkość posuwania się taśmy związana jest z szeregiem czynników: szerokością taśmy, budową i stanem maszyny oraz ciężarem przenoszonego materiału. Prędkość ta może wahać się w granicach od 0,5 m/sek do 4 m/sek.