Roboty ziemne wykonywane za pomocą koparek

Koparkami można prowadzić roboty ziemne w różnych gruntach i warunkach terenowych. Koparka, niezależnie od jej rodzaju, jest wyposażona w:
- zespół roboczy przeznaczony do odspajania i przemieszczania gruntu,
- zespół jezdny przeznaczony do przemieszczania się w czasie pracy oraz podczas zmiany stanowiska roboczego,
- silnik lub silniki wraz z urządzeniami sterowniczymi (program uprawnienia budowlane na komputer). Najogólniej biorąc koparki dzieli się na jednonaczyniowe pracujące cyklicznie i wielonaczyniowe pracujące w sposób ciągły.

Koparki jednonaczyniowe, ze względu na swoje właściwości dzielimy na uniwersalne o wymienianym sprzęcie roboczym i specjalistyczne o jednym rodzaju wyposażenia.
Ze względu na rodzaj podwozi rozróżniamy koparki: gąsienicowe, kołowe, samochodowe i kroczące (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Koparki mają napęd spalinowy lub rzadziej elektryczny. Ze względu na sposób sterowania mechanizmów roboczych dzielimy koparki na linowe i hydrauliczne.

Podstawowym parametrem technicznym koparek jest pojemność naczynia roboczego (łyżki). Nasz przemysł maszynowy produkuje koparki o pojemności łyżki 0,25, 0,5, 0,6 i 1,2 m3. Na świecie są również produkowane koparki o pojemności łyżki 2,5, 5 m3 i więcej. Do robót ziemnych używa się przeważnie koparek jednonaczyniowych na podwoziu gąsienicowym, rzadziej kołowym, o napędzie spalinowym. Wielonaczyniowe koparki stosowane są głównie w kopalniach odkrywkowych, również inne wyżej wymienione koparki występują raczej w przemyśle niż w budownictwie (uprawnienia budowlane). Z tego względu bliżej omówimy tylko jednonaczyniowe koparki przedsiębierne, podsiębierne, zbierakowe i chwytakowe.

Koparka przedsiębierna. Zespół roboczy koparki przedsiębiernej składa się z wysięgnika, ramienia i łyżki, która jest bezpośrednim elementem roboczym. Stanowi ona skrzynię o otwieranym dnie i wymiennych zębach skrawających.
Koparka przedsiębierna pracuje następująco: najpierw ustawia się łyżkę w położenie wyjściowe na poziomie gąsienic. Przez włączenie mechanizmu dociskającego łyżkę do gruntu uzyskuje się nacinanie gruntu przez naczynie robocze, unoszenie go ‘i napełnianie urobkiem. Gdy łyżka jest pełna, następuje obrót nadwozia do położenia wyładowania oraz opróżnienie łyżki przez otwarcie jej dna (program egzamin ustny).

Po wyładowaniu przez ponowny obrót nadwozia w stronę wykopu z równoczesnym opuszczeniem łyżki wraca się do położenią wyjściowego. Koparki przedsiębierne w budownictwie najczęściej stosuje się do wykonywania wykopów fundamentowych oraz do załadowywania na środki transportu urobku odspojonego przez inne maszyny, np. spycharki.

Grubość warstwy skrawanej

Grubość warstwy skrawanej zależy głównie od kategorii gruntu i wysokości kopania. Waha się ona od 10 cm dla gruntu kat. I do 50 cm dla gruntu kat. I (opinie o programie).
Podstawowymi parametrami roboczymi koparek przedsiębiernych są:
q - pojemność geometryczna łyżki. Jest to charakterystyczna wielkość, od której zależy przede wszystkim wydajność koparki.
Rki - najmniejszy promień kopania. Ustala on najmniejszą odległość stanowiska pracy maszyny od miejsca odspajani! Rk2 - największy promień kopania, który określa największą szerokość rozkopu.
Hk - największa wysokość kopania. Parametr ten stanowi poć stawę doboru typu maszyny do wykonania wykopu o da nej głębokości (segregator aktów prawnych).
Hkp - największa głębokość kopania poniżej poziomu gąsieni< Parametr bierze się pod uwagę podczas wykonywani zjazdu do wykopu.
Rw - najmniejszy promień wyładunku. Określa on najmniej szą odległość jednostek transportowych podstawianych pod załadunek.
Hw - największa wysokość wyładunku. Stanowi ona największi dopuszczalną różnicę poziomów pracy koparki i jednostek transportowych.

Przekrój poprzeczny rozkopów zależy, oprócz wielkości promieni roboczych, od usytuowania tras środków transportowych odwożących urobek. Stosuje się dwa sposoby ruchu środków transportowych: czołowy w rozkopach czołowych i boczny w rozkopach przelotowych. W razie ruchu czołowego środki transportowe nie mają możliwości swobodnego podjazdu na miejsce załadunku. Muszą one być cofane na wstecznym biegu (promocja 3 w 1).