Rola kaolinu

Korobkina zaleca następujące stosunki molowe zunifikowanego zestawu szkliwa porcelanowego: krzemionka:tlenek glinowy 9, tlenek potasowy:tlenek sodowy- 2; zawartość tlenku wapniowego 0,45-0,5 mol. Zaleca się wprowadzenie do szkliwa: 5-7% wollastonitu, do 4% tlenku glinowego, 0,5% tlenku cynkowego, do 10% złomu porcelany poszkliwionej bez zanieczyszczeń. Współczynnik rozszerzalności cieplnej szkliwa (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kaolin. Rola kaolinu polega głównie na zwiększeniu odporności mechanicznej, termicznej i chemicznej czerepu i nadaniu mu białości. Porcelana z masy nie zawierającej gliny ma większą białość i dlatego w niektórych zestawach glina jest zastąpiona zmniejszoną dwukrotnie ilością bentonitu, nadającą masie niezbędną plastyczność (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rolę kaolinu należy także rozpatrywać w powiązaniu z rozpuszczającym działaniem stopu skalenia. Jony glinu z metakaolinitu dyfundują do tego stopu, stężenie ich w stopie wzrasta, co prowadzi do powstania w nim fazy mulitu, która wykrystalizowane się w postaci igiełek z kropli stopionego skalenia. Ten proces powstawania mulitu wtórnego przebiega w sposób widoczny (rentgenometrycznie) począwszy od temperatury 1050°C i osiąga dużą intensywność w temperaturze 1200-1250°C (uprawnienia budowlane). Równocześnie mulit, w postaci struktur punktowych (łuskowatych), tworzy się w resztkach odwodnionego kaolinu (w metakaolinic) w temperaturze ok. 1150°C w procesie samoistnym; mulit ten w odróżnieniu od mulitu wtórnego, nazywa się pierwotnym. Reakcja ta polega na przebudowie sieci krystalicznej metakaolinitu z A1₂0₃ • 2Si0₂ na 3A1₂0₃ • 2Si0₂ ze stopniowy przemianą pozostałości krzemionki w krystobalit (program egzamin ustny).

Taką odmianę mulitu określa się jako pseudomorfozę mulitu pokaolinitowego. Ta część mulitu nie zmienia się mniej więcej do temperatury 1400°C, a następnie może zacząć rozpuszczać się w stopie, w szczególności w stopie bogatym w składnik sodowy, przy czym ogólna ilość mulitu w czerepie zmniejsza się. Inna natomiast czyść mulitu, utworzona w kroplach stopu skaleniowego, rozrasta się stopniowo w duże igiełkowate i wzajemnie przeplatane kryształy (opinie o programie).

Krystalizacja mulitu

Podobna krystalizacja mulitu w kroplach stopu skaleniowego jest typowa dla zwykłej porcelany o temperaturze wypalania rzędu 1320-1350°C. W twardej porcelanie, bardziej jednorodnej pod względem struktury, mulit powinien być rozwinięty równomiernie w postaci małych igiełek (segregator aktów prawnych).

Duży wpływ na intensywny i równomierny przebieg reakcji metakaolinitu ze stopem skaleniowym ma wielkość ziaren kaolinitu. Zmniejszenie wielkości tych ziaren sprzyja wzrostowi intensywności reakcji.

Ponadto masa lejna z zawartością kaolinu o uziarnieniu poniżej 2 pm jest bardziej spoista, wytrzymałość mechaniczna czerepu w stanie powietrznosuchym i wypalonym jest większa, a spiekalność czerepu przebiega w temperaturach niższych (o 30-50°C) od temperatury spiekania czerepu mas z zawartością kaolinu gruboziarnistego. Dzięki temu pierwsze punktowe tworzenie się mulitu i rozwijanie się igiełek mulitu przebiega intensywniej, a pory stają się okrąglejsze.

Odnośnie do spoistości leiwa porcelanowego i sypkości mas w pracy podkreślono, że zwiększoną skłonność do sypkości przejawiają właśnie te masy, w których zmniejszono ilość drobnej frakcji kaolinu. Filinciew i Pyżowa jako pierwsi wykazali możliwość przemysłowego stosowania takich frakcjonowanych kaolinów do korygowania technologicznych właściwości mas porcelanowych (promocja 3 w 1).

Podczas wypalania porcelany część kwarcu rozpuszcza się w szkle skaleniowym, a część w postaci częściowo rozpuszczonych ziaren, pokrytych siatką pęknięć, pozostaje jako wtrącenia obramowane otoczką izotropową o większej lub mniejszej grubości i o współczynniku n = 1,485. Z charakteru zmiany tego wskaźnika w otoczce można wywnioskować o obecności w części zewnętrznej kwaśnego szkła o współczynniku n = 1,48, który jest mniejszy od współczynnika n dla krystobalitu (1,487) i większy od współczynnika n dla szkła kwarcowego (1,450).