Rozstawy liniowe

Zarówno powyższe rozumowanie, jak i jego rezultat mogą być uważane za oparte na dość subiektywnym wyprowadzeniu kryteriów i przyjęciu dla nich punktacji; należy jednak stwierdzić, że uwzględniono wszystkie kryteria, wymieniane w czasie ostatniej, przeszło dziesięcioletniej dyskusji o modułach (co nie wyklucza ewentualnego pojawienia się nowych). Ponadto praktycznie każda niemal sensowna zmiana sposobu punktowania prowadzi do tego samego rezultatu ostatecznego - do wykazania bezapelacyjnej wyższości zespołu podanego w kolumnie 14, tj. zespołu modułów M = 12,5 cm; MO = 62,5 cm; MOs = 125 cm; MOp = 250 cm; oraz cegły 24 X 11,5 X 7,1 cm nad wszystkimi innymi propozycjami (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na drugim miejscu, poza pozostałymi zespołami opartymi na M = = 12,5 cm, stoją zespoły 30-120-240 oraz 40-120-240. Spełnianie bądź niespełnianie postulatów przyjętych kryteriów przez poszczególne rozpatrywane zespoły modularne i wielkości cegły (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wspólną cechą wszystkich czterech rysunków jest zestawienie różnych zjawisk wymiarowych, zachodzących w różnych skalach skali modułu podstawowego i skalach modułów osiowych MO, MOs i MOp. Każdy rysunek podzielony jest na pasy poziome, odpowiadające tym skalom, a więc w pasie najwyższym podano rozstawy liniowe równe wielkości M, w drugim od góry rozstawy równe wielkości MO, w trzecim równe MOs i w ostatnim równe MOp (uprawnienia budowlane). Już to samo zestawienie rozstawów wykazuje, czy i w jakim stopniu spełnione są warunki całkowitych wielokrotności wielkości modularnych wg kryterium a.

Linie siatek modularnych

Na tych rozstawach modularnych w każdym pasie wrysowano szereg przykładowych materiałów, elementów budowlanych i fragmentów przekrojów poziomych lub pionowych budynków odpowiednio do właściwych im skal modularnych. Różne okoliczności, dotyczące wymiarowania tych elementów, materiałów i fragmentów planów zaopatrzono na rysunkach odpowiednimi uwagami, wiążącymi się tematycznie z przyjętymi kryteriami od a. do g (program egzamin ustny).

Linie siatek modularnych uszeregowano wg skali logarytmicznej, pozwalającej na rozpatrywanie poszczególnych zjawisk wymiarowych w dowolnych zmniejszeniach, zależnych od tego, czy rozpatrzeniu podlega cały budynek, wymagający silnego zmniejszenia (np. 1 : 100-1 :200), czy też np. cegła przy zmniejszeniu małym (np. 1 : 5-1 : 10). Zastosowanie skali logarytmicznej powoduje pewne skażenia rysunku w kierunku poziomym, a więc w proporcjach przedstawionych elementów i ustrojów budowlanych; skażenia te są jednakże nieistotne dla naszych rozważań. Natomiast pokazano te same okoliczności, jednakże zamiast zastosowania skali logarytmicznej zastosowano różne zmniejszenia dla poszczególnych pasów poziomych, zawierających przedstawienie zjawisk wymiarowych podporządkowanych czterem różnym modułom danego zespołu (opinie o programie). Zastosowanie kilku różnych zmniejszeń jednocześnie przerywa ciągłość rysunkowego przedstawienia; unika się jednakże dzięki temu skażenia wynikającego ze stosowania skali logarytmicznej.    

Omówimy obecnie poszczególne rysunki. Jest ilustracją zjawisk wymiarowych, zachodzących przy stosowaniu zespołu wielkości modularnych M = 10 cm; MO = 50 cm; MOs - 100 cm; MOp = 300 cm; oraz formatu cegły 25 X 12 X 6,5 cm (segregator aktów prawnych).

W pierwszym pasie od góry, tuż pod podziałką centymetrową, przedstawiono rozstawy linii siatki M X M z naniesionymi przykładowo tymi elementami budowlanymi lub zespołami elementów, których wymiarowanie podporządkowane jest zasadom stosowania modułu podstawowego M. Zakreskowano te fragmenty, elementy lub ich części, które przy wykonaniu z cegły normalnej nie mają wymiarów modularnych (jest to niespełnienie postulatów wg kryterium. Ponadto sam fakt stosowania formatu cegły 25 X 12 X 6,5 ocenić należy negatywnie na podstawie kryterium d (promocja 3 w 1).