Roztwory soli

Dla wyższych stężeń kwasu należy stosować powłoki ochronne, np. z mas plastycznych. Zaleca się nasycenie drewna siarką lub żywicami fenolo- formaldehydowymi dla zwiększenia odporności na działanie kwasów: solnego, octowego i siarkowego. Bakelityzowane drewno nadaje się do przewodów odprowadzających gazy wylotowe przy produkcji magnezu, zawierające 15% kwasu solnego HC1, 5% chloru Cl2, 10% bezwodnika kwasu siarkowego S03, 10% pary wodnej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kwas węglowy H2C03. Na kwas węglowy drewno jest odporne. W miejscowościach kąpielowych, w których źródła są bogate w bezwodnik kwasu węglowego C02, używa się wanien drewnianych.
Sole jako ciała stałe czy w postaci roztworów oddziałują na drewno. Niektóre sole w stanie stałym łączą się z wodą wskutek swej higroskopijności, a drewno ma zwykle pewną wilgotność. Roztwory soli wnikają mniej lub
więcej głęboko w drewno, w zależności od rodzaju roztworu, lepkości, stałej dielektrycznej, temperatury, ciśnienia roztworu, rodzaju i ciężaru objętościowego drewna, kierunku cięcia drewna i wartości pH. Stężone roztwory higroskopijnych soli odwadniają drewno, wskutek czego drewno pęka (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obecnie omówimy działanie poszczególnych soli na drewno.
Sole amonowe. Sole amonowe, np. chlorek amonu NH4C1, w rozcieńczonym roztworze nie działają na drewno, w stężonym roztworze może wydzielić się wolny kwas solny i hydrolizować drewno (uprawnienia budowlane).
Chlorek cynkowy ZnCl2. Chlorek cynkowy w stanie suchym względnie w stężonym roztworze powoduje wydzielanie się koloidalnego roztworu celulozy względnie rozpad drewna. W rozcieńczonym wodnym roztworze jest nieszkodliwy. F. Kollman twierdzi, że chlorek cynku działa szkodliwie w postaci par (program egzamin ustny).

Siarczek sodowy Na2S. Siarczek sodowy w roztworze silnie atakuje drewno, wpływa ujemnie na ligninę, szczególnie pod ciśnieniem i w podwyższonej temperaturze. Suchy siarczek sodowy można przechowywać w drewnianych zbiornikach.

Sole obojętne

Węglan sodowy Na2C03. Węglan sodowy lub kwaśny węglan sodowy NaHC03 atakują w znacznym stopniu dębinę; pozostałe gatunki naszych drzew substancje te atakują silnie, działając głównie na ligninę (opinie o programie). Wszystkie gatunki drewna włącznie do dębu ulegają szybkiemu uszkodzeniu pod działaniem gorącego roztworu węglanu sodowego.
Sole żelaza. Przegrody dla chlorku żelazowego FeCl3 wykonane z drewna zabezpiecza się powłoką ochronną ze smoły lub miękkiej gumy. Drewniane zbiorniki na krystaliczny chlorek żelazowy FeCl3 i siarczan żelazawy FeS04 nie wykazują uszkodzeń.

Woda morska. Drewno jest bardzo odporne na sole zawarte w wodzie morskiej; należy je chronić przez impregnację przed szkodliwym działaniem muszli.
Sole obojętne. Sole obojętne, np. sól kuchenna NaCl nie atakuje drewna; w stanie stałym odciąga od niego wilgoć, powodując pękanie. Zimne roztwory soli kuchennej nieznacznie atakują dębinę; znaczniej natomiast klon. Nagromadzona w suchym drewnie sól wchłania silnie wilgoć z powietrza, zawilgaca drewno i powoduje pęcznienie.
Betony. Betony na cemencie portlandzkim w pewnym stopniu mogą rozkładać pentozany i ligninę zawarte w drewnie.

Beton na cemencie glinowym działa szkodliwie w znacznie mniejszym stopniu (segregator aktów prawnych).
Barwniki. Barwniki naturalne lub sztuczne rozpuszczone w wodzie lub organicznych rozpuszczalnikach są silnie absorbowane i zatrzymywane przez włókna drzewne. W zależności od składu chemicznego barwników i rozpuszczalników należy liczyć się z różnym oddziaływaniem ich na drewno.
Garbniki. Garbniki są chciwie wchłaniane przez włókna drewna i zatrzymywane.

Rozpuszczalne w wodzie nie działają ujemnie na drewno i chronią je przed grzybami i gryzoniami.
Zabezpieczenie strukturalne konstrukcji drewnianych od ujemnego działania wody można podzielić na 3 podstawowe grupy, które obejmują przypadki, kiedy konstrukcje są stale omywane przez wody, kiedy są w warunkach stałego nawilżania i pracują w ośrodku wód agresywnych (promocja 3 w 1).