Ściany i lica

Przy proporcji składników 1 : 2 : 2 + 75% sieczki w stosunku do objętości pozostałych składników potrzeba orientacyjnie na 1 m3 mieszaniny: cementu portlandzkiego marki 250 ok. 230 kg
lub marki 150 ok. 400 b) \Q30 kg, zawiesiny gliny 0,40 m3, piasku 0,40 m3 i sieczki ok. 50 kg (program uprawnienia budowlane na komputer). Dla proporcji tych samych składników 1:3:3+66% sieczki na 1 m3 mieszaniny potrzeba cementu marki 250 ok. 180 kg, zawiesiny gliny 0,45 m3, piasku 0,45 m3, sieczki ok. 56 kg, uzyskana wytrzymałość masy wynosi 16 kG cm2.

Glina może być chuda i zapiaszczona (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ściany i lica cementowo-gliniane górują nad glinobitymi tym, iż prędzej wysychają i twardnieją, wskutek czego czas budowy tych ścian nie jest ograniczony jak w przypadku ścian glinobitych od maja do połowy lipca, ale od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Poza tym ściany z masy cementowo-glinianej mniej osiadają, wytrzymałość ich jest większa, są mrozoodporne i mniej nasiąkli we. Można obyć się bez wypraw zewnętrznych, a wewnętrzne tynki bardzo dobrze trzymają się na ścianach (uprawnienia budowlane).

Grubość ścian zewnętrznych z żużlobetonu powinna wynosić co najmniej 35 cm, a z żużlobetonu z dodatkiem sieczki - 40 cm. Jeden pracownik może wykonać dziennie około 0,80 m3 ubijanego muru. Ściany monolityczne mogą być wykonane na fundamentach z kamieni, cegieł lub masy zużytej do ścian, wzmocnionej przez dodanie cementu. Fundamenty muszą być izolowane, aby wilgoć z wód gruntowych nie przedostawała się do ścian. Dla wzmocnienia połączeń ścian należy naroża przewiązywać wkładkami stalowymi, drutem itd.

Budynki dobrze wykonane nie wykazują zawilgocenia, są ciepłe i suche (program egzamin ustny). W ściany te łatwo można wbijać gwoździe. Koszt ścian jest niższy od kosztu ścian murowanych. Budowa domków ze ścian monolitycznych jest tania i prosta. Dzięki temu posiadacz działki budowlanej, zwłaszcza na wsi, może nakładem pracy własnej i rodziny wznieść budynki dla niebie i dla inwentarza.

Mury szczelinowe z wypełnieniem

Pewną odmianę ścian murowanych i monolitycznych stanowią mury mieszane ceglano-betonowe wg pomysłu inż. Czajki. Cechą tych murów jest zastąpienie połowy objętości muru lekkim be- fonem, tj. mieszaniną cementowo-glinianą z lekkim wypełniaczem żużlowym (opinie o programie). Beton taki posiada lepsze własności izolacyjne od cegły i wytrzymałość równą wytrzymałości otulających ścianek z cegieł, a więc współdziała statycznie ze ścianami. Proces technologiczny wznoszenia murów mieszanych przedstawia się następująco.

Na fundamencie wznosi się dwie ścianki grubości 12 cm w odstępie (światło) 27 cm dla muru grubości 51 cm. Ścianki muruje się od wewnątrz na puste spoiny. Dla lepszego połączenia muru z betonem, który wypełnia wnętrza między ściankami, daje ię co kilka warstw mijankowo, warstwą główkową sięgającą w głąb wypełnienia. Ścianki wznosi się na połowie budynku do ‘/a wysokości kondygnacji.
Zastępują one deskowanie i stanowią izolację wodochronną.

Nazajutrz po wymurowaniu wypełnia się ścianki i jednocześnie wznosi się ścianki na drugiej połowie budynku (segregator aktów prawnych). Taki sposób pozwala wykonać jedną kondygnację wraz ze stropem w ciągu 9 dni. Beton można transportować ręcznie lub kolebami, a dla przyspieszenia roboty przy zmechanizowanych większych budowlach - urządzeniami pneumatycznymi. Zużycie cementu na 1 m3 betonu wynosi w przybliżeniu na parterze ok. 90 kg i ok. 70 kg na wyższych kondygnacjach.

Szczegółowa analiza wykazuje, że w grubych murach na 100 nł muru można zaoszczędzić 2600 sztuk cegieł kosztem zużycia 340 kg cementu, co w przybliżeniu odpowiada liczbie 8 sztuk cegieł na 1 kg cementu. Dochodzą do tego jeszcze korzyści wynikające z zastąpienia deficytowej cegły ceramicznej miejscowymi materiałami i odpadami, jak glina i żużel, co z kolei powoduje zmniejszenie ilości przewozów kolejowych i samochodowych (promocja 3 w 1).