Ściany komory śluzowej

Drzwi w ścianach laterny są niepożądane, chyba w postaci małego hermetycznie zamykanego otworu w dolnej ich części. Galeryjka powinna być osiągalna z pokoju dyżurnego.
W niektórych latarniach pomiędzy pokojem latarnika a laterną znajduje się tzw. przedsionek. Stanowi on śluzę uniemożliwiającą dostanie się z pokoju do laterny ciepłego powietrza, które w zimie spowodowałoby powlekanie się szyb kopułki od wewnątrz mgłą i szronem (program uprawnienia budowlane na komputer).

W naszym klimacie przedsionek taki należy uważać za konieczność.
Latarnie morskie stojące na lądzie obsługiwane są przez latarników mieszkających w zwykłych budynkach mieszkalnych, wznoszących się obok latarni. W budynkach takich mieści się również maszynownia obsługująca latarnię, składy oraz warsztaty. Zespół zabudowań latarnina francuskiej wyspie Quessant. (Nawiasem mówiąc, jest to obecnie najsilniejsza latarnia świata o światłości 500 min cd).
Na ścianach komory śluzowej, a także nieraz i w komorach bramowych umieszcza się stalowe drabinki, służące do komunikacji między mniejszymi statkami znajdującymi się w komorze z wierzchem śluzy, oraz jako urządzenie ratownicze. Drabinki te chowa się w odpowiednich pionowych wnękach ścian komory, a konstrukcja ich jest taka sama jak drabinek nabrzeży (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Poza tym na wewnętrznych ścianach śluz przymocowuje się w odstępach kilku metrów silne belki dębowe, sfazowane na krawędziach, które służą jako belki odbojowe chroniące statek i ściany przed zbyt silnymi uderzeniami. Belki te przytrzymywane są stalowymi opaskami, wpuszczonymi w drewno i zakotwionymi w murze. Obecnie coraz częściej belki te zastępowane są odbojnicami gumowymi stałymi lub przenośnymi.

Próg śluzy

Na wierzchu ścian bocznych śluzy, a czasem i na wierzchu głów, umieszcza się pachoły do cumowania statków znajdujących się w komorze. Do tego celu, podobnie jak na nabrzeżach, służą również pierścienie i krzyże cumownicze osadzone często w odpowiednio ukształtowanych płytkich wnękach w murze (uprawnienia budowlane).
Niekiedy śluzy zaopatrzone są także we wciągarki (kabestany), poruszane elektrycznie lub hydraulicznie, które służą do wciągania statków do komory śluzy i wyprowadzania z niej. Umieszcza się je na głowach śluzy, a przy dłuższych komorach także i w ich środku.
Dojazdy do śluz muszą mieć kształt leja, tak aby doprowadzenie statku do bramy było ułatwione (program egzamin ustny).

Uzyskuje się to za pomocą szeregu dalb, bądź też przez zbudowanie odpowiednich skrzydeł betonowych lub żelbetowych, stanowiących skośne do osi śluzy mury oporowe, wykonywane podobnie jak skrzydła mostów. Skrzydła takie, jeżeli są odpowiednio posadowione i otoczone ściankami szczelnymi, powiększają szczelność śluz i utrudniają ucieczkę wody z komory do akwenów lub odwrotnie.
Obliczenia statyczne należy wykonywać osobno dla komory śluzy i osobno dla jej głowy.
W obu wypadkach obliczeniu podlegają: ściany (komór i głów) i ich fundamenty, dno komory oraz próg śluzy i ich fundamenty (opinie o programie).

W wypadku śluz o dnie szczelnym należy obliczenia te poprzedzić sprawdzeniem stateczności całej śluzy pod względem warunku równowagi sił pionowych. Ponadto oblicza się niektóre elementy drugorzędne. Obliczenie przeprowadza się jak dla doku suchego. Na opróżnioną z wody śluzę (np. na czas oczyszczania czy remontu) działa od spodu znaczny wypór wody (gruntowej lub wody w otaczającym śluzę akwenie) i celem obliczenia w tej fazie jest sprawdzenie czy zapewniona jest co najmniej 1,05-1,2-krotna przewaga ciężaru śluzy i pionowych sił trwałych nad wyporem. Obliczenie to należy przeprowadzić na wstępie, gdyż wyniki jego decydują o głównych wymiarach elementów śluzy, tj. o grubości dna i ścian bocznych (segregator aktów prawnych).
Najczęściej śluzy takie oblicza się jako odwrócone ramy.

Obliczenie należy przeprowadzić dla dwu wypadków:
- komory opróżnionej;
- komory wypełnionej wodą do maksymalnego przewidzianego poziomu (promocja 3 w 1).