Segment żelbetowej skrzyni

Zastosowanie takiej konstrukcji pozwala na wykonanie w ślizgu segmentu żelbetowej skrzyni o znacznej wysokości w ciągu kilku dni oraz na przeniesienie rusztowań dźwigiem portalowym na następne stanowisko budowy drugiej żelbetowej skrzyni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Cykl wykonania jednego segmentu może trwać ok. pięciu dób, przy zatrudnieniu następującej załogi: dwóch zbrojarzy, sześciu betoniarzy (łącznie z obsługą betoniarki), dwóch cieśli awaryjnych oraz dwóch mechaników do obsługi dźwigu i wciągarek, razem dwunastu robotników i jeden kierownik ślizgu. Daje to około 13x24x5 = 1560 roboczogodzin. W ciągu roku budowlanego trwającego około 10 miesięcy można wykonać w ten sposób odcinek mola o długości ok. 700 m.
Dla przyspieszenia realizacji lub dla wykonania dłuższych odcinków budowy można stosować dwa lub więcej zespoły robocze rozpoczynające swoją pracę na różnych odcinkach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku budowy ścian (skrzyń) falochronów o dużej wysokości podyktowanej głębokością morza oraz warunkami fali morskiej wykonuje się je w następujący sposób: skrzynię wykonuje się do pewnej wysokości, natomiast pozostałą jej część betonuje się w ślizgu na morzu przy jednoczesnym jej zatapianiu.
Deskowanie filarów i przyczółków mostowych wykonuje się na tych samych zasadach co deskowanie ścian betonowych lub żelbetowych. Różnica polega jedynie na tym, że przyczółki i filary mogą mieć znacznie większe wymiary od ścian budynków (uprawnienia budowlane). Duże masy betonu, przy znacznych grubościach podpór mostowych, mogą wywierać znacznie większe parcie poziome na deskowanie i dlatego zachodzi potrzeba stosowania grubszych desek oraz żeber, kleszczy, zastrzałów i innych elementów usztywniających o większych przekrojach poprzecznych. Z deskowaniami ścian jest połączone rusztowanie robocze przy ścianie, na którym są ułożone pomosty robocze (program egzamin ustny).

Stężenia poziome

Podstawowymi elementami składowymi deskowania podpór mostowych są żebra lub słupki pionowe, na których opierają się deski deskowania lub tarcze, jeśli deskowanie składa się z tarcz przeznaczonych do wielokrotnego użycia, oraz krawędziaki dociskowe lub kleszcze poziome, na których opierane są żebra (opinie o programie). Kleszcze deskowań przeciwległych ścian przyczółka są połączone ściągami z drutu o średnicy 2-8 mm i często rozparte prowizorycznymi (usuwanymi w czasie betonowania) rozporkami lub rozporkami betonowymi. Usztywnienie deskowania uzyskuje się stosując zastrzały, stężenia ukośne i poziome.
Deskowanie tych budowli składa się z pionowo ustawionych desek opartych na poziomych żebrach z krawędziaków. Żebra te opiera się na deskach przybitych do słupków z krawędziaków.
Parcie boczne betonu przekazuje się zwykle na ściągi stalowe umocowane w słupkach (segregator aktów prawnych). Sztywność deskowania (filarów wysokich) uzyskuje się za pomocą stężeń poprzecznych poziomych i ukośnych. Stężenia poziome są również rozporkami w miejscach ściągów i są wykorzystane do oparcia pomostów roboczych.

Usuwa się je w miarę postępu betonowania, natomiast ściągi pozostają zwykle w betonie.
Deskowanie powierzchni czołowych filarów o tworzących krzywoliniowych wykonuje się w sposób wyżej opisany z tą różnicą, że żebra poziome z pojedynczych krawędziaków zastępuje się krążynami. Deskowania skrzydełek wiszących wymagają podparcia rusztowaniem ze stojaków i zastrzałów.

Przyczółki i filary o większych wysokościach wykonuje się najczęściej w deskowaniach przestawnych (promocja 3 w 1). Deskowania te składają się z tarcz usztywnionych krawędziakami, które umocowuje się do śrub wbetonowanych w warstwie betonu uprzednio wykonanej. Ostatnio przy bardzo wysokich filarach znajdują zastosowanie deskowania ślizgowe.