Siły kapilarne

Zanikanie sił kapilarnych oraz siły tarcia. W następstwie tego mieszanka zbliża się swymi właściwościami fizycznymi i układem sił do tzw. „cieczy ciężkiej”, co objawia się w sposób następujący:
- mieszanka wywołuje ciśnienie hydrostatyczne, proporcjonalne do ciężaru właściwego i wysokości, p = yh,
- składniki lżejsze są na zasadzie wyporu wypychane ku górze (program uprawnienia budowlane na komputer).
Dotyczy to przede wszystkim zaczynu cementowego, wody, powietrza i ewentualnie różnych zanieczyszczeń jakie mogą w kruszywie wystąpić (części roślinne),
- składniki cięższe (ziarna żwiru i grubszego piasku) opadają ku dołowi,
- mieszanka ściśle wypełnia formę, podobnie jak w przypadku cieczy.

W rezultacie ruchów, jakie powstają w mieszance - większe ziarna jako najcięższe opuszczają się w dół - ześlizgując się po sobie i układając jak najszczelniej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wszystkie pustki między nimi zapełnia zaprawa i utrzymuje się tam dzięki przyczepności do ziarn kruszywa, jakkolwiek jej ciężar jednostkowy jest mniejszy. Na powierzchnię mieszanki wypływa natomiast powietrze oraz mleko cementowe (zaczyn), które pozostaje w nadmiarze w stosunku do tej ilości zaczynu, jaka była potrzebna do wypełnienia części próżnych między ziarnami, czyli do tej ilości, jaka mogła być przytrzymana i uwięziona siłami przyczepności do składników cięższych, tj. kruszywa.

Dzięki opisanym wyżej zjawiskom występuje ścisłe ułożenie składników betonu, czyli zagęszczenie mieszanki betonowej. Można ogólnie powiedzieć, że dzięki wibrowaniu mieszanka betonowa staje się ciekła, w wyniku czego dochodzi do jej samoczynnego zagęszczenia na skutek działania sił ciężkości oraz sił wyporu cieczy (uprawnienia budowlane).
Po zakończeniu wibracji mieszanka betonowa przybiera z powrotem stan wilgotnej, ale bardzo zwartej, bo zagęszczonej masy. Jej konsystencja jest galeretowata, co przy niskim wskaźniku wodocementowym może prowadzić do przenoszenia naprężeń rzędu 1-2 kG/cm2 bezpośrednio po zawibrowaniu.
Wynik zagęszczania przez wibrowanie zależy nie tylko od typu wibratora, ale przede wszystkim od rodzaju składu mieszanki betonowej. Dlatego też rodzaj wibratorów i proces wibrowania muszą być dostosowane do rodzaju elementu i rodzaju betonu (program egzamin ustny).

Lepkość masy betonowej

Jeśli się tego nie uwzględni, można doprowadzić nie do zagęszczenia, lecz nawet do rozluźnienia mieszanki i do wprowadzenia do niej powietrza.
Istotnym parametrem jest tutaj prędkość ruchu drgającego cząstek betonu, która jest długością drogi, jaką przebiega cząstka w jednostce czasu.

Wielkość i/o zależy od temperatury i nie może być większa od zwykłej lepkości środowiska. Krzywe zależności lepkości strukturalnej od szybkości przesuwu. Widać, że tę samą wartość lepkości uzyskuje się przy niższej amplitudzie ze wzrostem częstotliwości drgań i odwrotnie (opinie o programie).

Doświadczalnie stwierdzono [7], że z chwilą zwiększenia częstotliwości współczynnik tiksotropii zmniejsza się, co wskazuje na mniejszą lepkość mieszanki betonowej przy wyższej częstotliwości i jednakowej szybkości drgań. Zagadnienia te mają ważne znaczenie w wibracji. Zalecaną lepkość masy betonowej po przemieszaniu w zależności od rodzaju konstrukcji i sposobu układania podano w tabl. 8-4. Aby spowodować przejście mieszanki ze stanu półplastycznego do stanu chwilowej ciekłości, należy osiągnąć pewną graniczną szybkość przesuwu, czyli przekroczyć tzw. próg ścinania. Utrzymanie stanu chwilowej ciekłości wymaga podtrzymywania szybkości granicznej. Wynika stąd, że masa betonowa musi być tak długo wibrowana, jak długo ma pozostać w stanie ciekłym (segregator aktów prawnych). Po ustaniu wibracji staje się ona natychmiast ciałem półplastycznym, w wyniku nagłego wzrostu lepkości strukturalnej.

Wytrzymałość betonu wibrowanego rośnie dopiero po przekroczeniu pewnej granicznej prędkości drgań, której odpowiada upłynnienie mieszanki i należyte jej zagęszczenie. Wibrowanie przy amplitudzie drgań powyżej minimalnej daje stosunkowo jednakową wytrzymałość, poza wypadkami zbyt dużej amplitudy drgań. W tym przypadku na skutek zbyt gwałtownych ruchów może nastąpić przezwyciężenie lepkości strukturalnej i rozwarstwienie mieszanki betonowej (promocja 3 w 1).