Skład komisji

Skład komisji tworzą: przedstawiciel instytucji przeprowadzającej badania, geolog i przedstawiciel kamieniołomu. Komisja ustala warunki naturalne kamieniołomu albo złoża i wszystkie szczegóły, mogące mieć znaczenie przy określaniu wartości materiału kamiennego, pobiera próbki i sporządza protokół komisyjnego zbadania kamieniołomu lub złoża oraz pobrania próbek (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy sporządzaniu protokołu należy podać: nazwę kamieniołomu, nazwisko właściciela, miejscowość (charakterystykę geograficzną miejscowości), dokładne oznaczenie położenia kamieniołomu na mapie w dużej skali (nie mniej niż 1:100 000), ogólną charakterystykę petrograficzną z oznaczeniem dostępu, występujące odmiany skał z podaniem ich wyglądu i procentowego udziału w całości złoża, grubość 1 wygląd powłoki zwietrzałej, formę występowania geologicznego pokładów użytkowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla skał wybuchowych należy wyszczególnić: formę występowania geologicznego masy skalnej, oddzielność, spękania widoczne i ukryte, oznaczyć na planie i blokach próbnych ułożenie i płaszczyzny łupliwości. Dla skał osadowych należy podać wiek geologiczny ustalony na podstawie skamieniałości, formę i miąższość pokładu, szczeliny i ich ułożenie w przestrzeni, miejscową nazwę, odmiany i zastosowanie. Dla wszystkich rodzajów skał należy zaznaczyć gęstość i rozłożenie spękań, wygląd płaszczyzn spękań lub uwarstwienia, wielkość osiągalnych bloków, kostek, płyt itp. oraz własności odpadków (gruzu), wreszcie wygląd starych ścian materiału skalnego (uprawnienia budowlane).

Przy oględzinach niektórych skal, zwłaszcza bazaltów i diabazów, należy zwrócić uwagę na ewentualne zjawisko zgorzeliny słonecznej. Należy podać również dotychczasowe zastosowanie materiału skalnego, wyniki dotychczasowych badań, warunki eksploatacji i wydajność kamieniołomu, wyrażoną w m³ kamienia, jaką produkuje kamieniołom w normalnych warunkach pracy. Wskazać okoliczności sprzyjające lub utrudniające eksploatację (położenie warstw, spękań, obecność wody, łatwość lub trudność w wierceniu, rozsadzaniu itp.) (program egzamin ustny).

Miejsce i głębokość

Do badań petrograficznych pobrać należy po kilka próbek o wymiarach 10 x 8 x 4 cm z charakterystycznych pokładów badanej masy skalnej. Próbki należy ponumerować kolejno, zgodnie z oznaczeniami miejsc d głębokości na planie, z których zostały pobrane (pożądane fotografie). Próbki powinny dawać pojęcie o zjawiskach wietrzenia i rozpadu w badanej masie skalnej (opinie o programie).

Przy pobieraniu próbek, na podstawie któiych stwierdzona będzie przydatność materiału kamiennego do celów drogowych, należy sprawdzić, czy dana masa skalna przedstawia materiał jednorodny gatunkowo, czy też nie. W przypadku materiału różnorodnego należy wyodrębnić pewne gatunki nadające się do użytku.

Z każdego gatunku materiału kamiennego należy wybrać blok próbny o wymiarach co najmniej 20 x 20 x 20 cm i oznaczyć na jednej z powierzchni bloku trwałą farbą liczbą arabską kolejny numer gatunku. Strzałką oznacza się kierunek zalegania, a linią falistą - kierunek uwarstwienia (segregator aktów prawnych).

Każdy blok powinien przedstawiać przeciętną próbkę odpowiedniego gatunku, a jeśli wybór takiego bloku przedstawia trudności, należy wybrać kilka bloków tego samego gatunku. Późniejsze badania petrograficzne rozstrzygną, czy do dalszych prób wziąć wszystkie pobrane bloki, czy też niektóre z nich. Miejsce i głębokość, licząc od poziomu pobrania próbek, należy oznaczyć na planie lub szkicu kamieniołomu. Miejsca pobierania próbek oznacza się w stosunku do pewnych punktów stałych, np. budynków. Oprócz bloków, należy pobrać 5.0 - 75 kg kawałków masy skalnej wielkości 4 - 6 cm (promocja 3 w 1).

Próbki gotowych materiałów produkcji danego kamieniołomu (materiałów brukowych, kruszywa) pobierać należy ze składów, hałd i przygotowanych transportów gotowego materiału lub wprost z maszyn produkujących dany produkt (w miejscu gdzie produkt opuszcza maszynę). Sposób i miejsce pobrania próbki powinno być w protokole zaznaczone. Z materiałów brukowych pobrać należy jako próbkę 6 kostek każdego gatunku.