Powierzchnia stali

Powierzchnia stali powinna być przed malowaniem dokładnie oczyszczona. Zasadniczo rozróżnia się 3 stopnie oczyszczania stali, a mianowicie:

• I stopień, najwyższy powierzchnia o jednolitym, metalicznym wyglądzie, uzyskuje się ją wyłącznie przez śrutowanie, piaskowanie lub trawienie;
• II stopień, średni powierzchnia matowoszara, po oczyszczeniu pozostaje miejscami ściśle przylegająca warstwa tlenkowa, uzyskuje się ją przez śrutowanie, piaskowanie (strumieniem piasku pod ciśnieniem), trawienie i staranne oczyszczenie mechaniczno-płomieniowe;
• III stopień, najniższy powierzchnia niejednorodna szara i brudnawo- szara, którą uzyskuje się przez szczotkowanie (szczotkami stalowymi), skrobanie lub opalanie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Właściwe odtłuszczenie, osuszenie i oczyszczenie powierzchni stali stanowi najistotniejszy warunek trwałości ochronnej powłoki malarskiej. Oczyszczenie według III stopnia stosuje się jedynie w przypadku małej agresywności i dla konstrukcji drugorzędnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W czasie prowadzenia prac malarskich wilgotność względna powietrza nie powinna być większa od 70%, a temperatura otoczenia powinna wynosić od +5 do +30 C. Nie należy malować w czasie deszczu i silnych wiatrów. Powierzchnie malowane nie powinny być wilgotne. Zaleca się, aby prace malarskie na wolnym powietrzu zaczynać nic wcześniej niż w 2-3 godziny po wschodzie słońca, a kończyć na 2 godziny przed zachodem (uprawnienia budowlane).

Warstwę gruntującą należy nakładać najpóźniej po 3 godzinach po oczyszczeniu podłoża. Farby należy używać zasadniczo bez’rozcieńczenia. W wyjątkowych przypadkach, np. dla uzyskania lepkości, do natrysku farbę można rozcieńczyć, ale tylko rozcieńczalnikiem podanym przez producenta farby (program egzamin ustny).

Gruntowanie podłoża

Gruntowanie podłoża powinno odbywać się wyłącznie za pomocą pędzli. Sposobem natryskowym mogą być nakładane tylko niektóre farby, o czym decydują wskazówki podane przez producenta. Dobór odpowiedniej farby lub powłoki malarskiej w zależności od środowiska agresywnego. Odpowiedniego doboru farby dokonuje się na podstawie jej właściwości i przeznaczenia podanego przez producenta (opinie o programie).

Wszystkie powłoki malarskie są błonami półprzepuszczalnymi i dla uzyskania pełnej izolacji podłoża od zewnętrznych czynników agresywnych należy stosować kilkakrotne nakładanie powłok, które uszczelniają się nawzajem, o łącznej grubości co najmniej 125 mikronów względnie o grubości zaleconej przez producenta farby.

Szczególną uwagę należy zwrócić na wszelkie krawędzie, naroża, obrzeża nitów i śrub, gdyż na ich powierzchni, wskutek działania sił powierzchniowych, następuje ściąganie farby i grubość powłoki ochronnej staje się kilkakrotnie mniejsza. Od tych miejsc najczęściej rozpoczyna się pierwsze ogniwo korozji podpowłokowej. Zaleca się szlifowanie tych krawędzi oraz zabezpieczenie dodatkowo jedną lub dwoma warstwami farby nawierzchniowej (segregator aktów prawnych).

Farby stosowane do powłok ochronnych. Powłoka olejna przeciwrdzewna miniowa 60-procentowa do malowania konstrukcji stalowych użytkowanych w atmosferze miejskiej, wiejskiej oraz umiarkowanie zanieczyszczonej gazami agresywnymi. Sposób przygotowania podłoża może być wykonany według stopnia III. Na oczyszczone podłoże nakłada się farbę miniową za pomocą pędzla. Po 48 godzinach schnięcia nakłada się drugą warstwę tej farby. W 14 dni po drugim nałożeniu farby miniowej nakłada się na zagruntowaną powierzchnię pierwszą warstwę farby nawierzchniowej, a po 48 godzinach drugą warstwę farby nawierzchniowej. Farbę nawierzchniową można nakładać ręcznie pędzlem lub mechanicznie pistoletem natryskowym.

Opisana powłoka jest nieodporna na działanie atmosfery chemicznie agresywnej i długotrwałe działanie wody. Podobny zakres zastosowania i podobne właściwości mają farby olejne cynkowe i ftalowo-olejne. Sposób ich nakładania jest nieco inny niż wyżej opisany (promocja 3 w 1).