Skład ropy naftowej

Ujemną stroną importowanych asfaltów albańskich jest ich niezgodność z normami obowiązującymi w Polsce. Ponadto asfalty te dostarczane są w bębnach blaszanych o ciężarze blisko 300 kG, co powoduje utrudnioną manipulację.
Rurociąg naftowy „Przyjaźń”, łączący turkiestańskie pola naftowe z Polską, dostarcza ropę, która jest przerabiana głównie w Mazowieckich Zakładach Petrochemicznych w Płocku (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stały wzrost zapotrzebowania w kraju na produkty naftowe spowodował budowę nowej rafinerii na wybrzeżu, której produkcja ma być oparta na ropie dowożonej morzem z Bliskiego Wschodu. Uruchowienie tej rafinerii spowoduje również zwiększenie produkcji asfaltów, co zapewni pokrycie zapotrzebowania na ten produkt, zarówno dla budownictwa, jak i drogownictwa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Skład chemiczny ropy naftowej jest bardzo złożony i do dnia dzisiejszego nie całkowicie wyjaśniony. Głównymi składnikami ropy naftowej są węglowodory należące do szeregów węglowodorów parafinowych (alifatycznych) o budowie łańcuchowej, aromatycznych o budowie pierścieniowej z podwójnymi wiązaniami, naftenowych
o budowie pierścieniowej bez podwójnych wiązań (zwanych też cykloparafinami) i węglowodorów o nie wyjaśnionej budowie.

Klasyfikację rop naftowych według zawartości wyżej wymienionych składników. Jak z powyższego rysunku wynika, nie ma rop o jednolitym składzie. Wszystkie znane ropy są mieszaninami różnych grup węglowodorów w różnych proporcjach. Ropy charakteryzuje się składnikami występującymi w największych ilościach. Asfalty otrzymywane z rop różnych typów różnią się bardzo składem i właściwościami fizykochemicznymi, nawet gdy należą do tej samej grupy użytkowej (uprawnienia budowlane).
Najlepsze asfalty otrzymuje się z rop typu asfaltowego i asfaltowo-naftenowego. Takimi są ropy albańskie, meksykańskie, wenezuelskie i niektóre inne. Asfalty z rop parafinowych i naftenowo-parafinowych dają asfalty mniej wartościowe, przy czym powodem tego są właściwości węglowodorów parafinowych występujących w tych ropach, zwłaszcza łatwo krystalizujących parafin, które pogarszają fizyczne właściwości asfaltów.

Asfalty ponaftowe

Asfalty ponaftowe są pozostałościami podestylacyjnymi ropy naftowej, poddawanymi często dodatkowej obróbce (program egzamin ustny).
Asfalt, który jest pozostałością po oddestylowaniu lotnych składników ropy, nie daje się destylować; dalsze ogrzewanie powoduje jego rozkład.
Zasadnicze schematy przeróbki ropy naftowej zależą od gatunku i składu chemicznego ropy, a także od koniunktury rynkowej, która w danej chwili istnieje dla różnych produktów przeróbki ropy naftowej (opinie o programie).

Ponieważ asfalty zawierające parafinę (pochodzące z rop parafinowych) uważane są przez przemysł za produkt mniej wartościowy, poddaje się często
pozostałości po destylacji rop parafinowych destylacji, tzw. rozkładowej, przy której otrzymuje się dalsze ilości benzyn i olejów, koks ponaftowy, ceniony w przemyśle elektrod, oraz ciężką smołę krakową.
Jedyną obecnie stosowaną metodą destylacji ropy jest destylacja rurowo-wieżowa uniemożliwiająca rozkład ropy naftowej lub jej produktów,
spowodowany przez dłuższe działanie wysokich temperatur jak to miało miejsce przy destylacji periodycznej kotłowej (segregator aktów prawnych).

W urządzeniach tych ogrzewanie destylowanego produktu do najwyższej temperatury, w której następuje destylacja oraz odparowanie destylatów, odbywa się w oddzielnych urządzeniach.
Destylację ropy prowadzi się w dwóch rzutach (dwustopniowo), przy czym w pierwszej wieży odpędza się i odbiera z ropy składniki lżejsze, aż do oleju gazowego (dieslowego), a w drugiej oleje ciężkie, po których jako pozostałość otrzymuje się asfalt. Tę drugą destylację prowadzi się pod zmniejszonym ciśnieniem (promocja 3 w 1).

Odparafinowywanie asjaltów. Ponieważ ilość rop bezparafinowych dających bezpośrednio przez destylację dobre asfalty jest w niektórych krajach ograniczona, istnieje konieczność produkcji asfaltów z rop zawierających parafinę. Te ostatnie jednak wymagają dodatkowych operacji do uzyskania dobrych asfaltów o małej zawartości parafiny.