Składniki nierozpuszczalne

Granicznym rozpuszczalnikiem dla asfaltów jest czterochlorek węgla CC14. Mniej trwałe asfalty, np. nieodpowiednio destylowane, zawierające mniej żywic, rozpuszczają się w nim niecałkowicie.
Składniki nierozpuszczalne w czterochlorku węgla nazwano karbenami (program uprawnienia budowlane na komputer).
Odporność micel asfaltowych i trwałość układu koloidalnego asfaltu zależą od temperatury ich powstawania.

W niższych temperaturach, przy krótszym czasie ogrzewania, otrzymuje się trwalsze i lepsze asfalty niż przy długich okresach ogrzewania. Asfalty długo ogrzewane, np. otrzymywane z destylacji kotłowej periodycznej, mają wygląd matowy i zawierają więcej składników nierozpuszczalnych w CC14 niż asfalty z destylacji próżniowo-wieżowej.
Najnowsze badania wykazały, że układ koloidalny asfaltów jest bardziej złożony niż to założył Nellensteyn [34]. Asfalty zawierają dwa oddzielne układy koloidalne: asfaltenów i żywic. Badania te wskazują na duże znaczenie żywic asfaltowych, od których uzależnione są pożądane właściwości asfaltów.

Penetracja, temperatury mięknienia, oznaczane metodą PiK lub metodą KS, temperatury kropienia oraz temperatury łamliwości asfaltów związane są ze sobą pewną wzajemną zależnością (program uprawnienia budowlane na ANDROID).Wszystkie te oznaczenia są właściwie pomiarami temperatur, w których badane asfalty mają pewne, właściwe dla każdej metody pomiaru, lepkości. Wszystkie te właściwości są ze sobą powiązane w sposób charakterystyczny dla różnych asfaltów. Na przykład zależności między penetracją a temperaturą mięknienia asfaltów, a zależność między temperaturą kropienia, temperaturą mięknienia a temperaturą łamliwości dla różnych typów asfaltów (uprawnienia budowlane).

Uprawnienia budowlane

Wadą tych wszystkich metod jest brak wspólnego mianownika, pozwalającego na jednolite ujęcie wszystkich tych wyników. Ostatnio prowadzone badania dążą do usunięcia tych wad przez badanie przebiegu zmian termoplastycznych i wyznaczanie krzywych Teologicznych asfaltów (program egzamin ustny).

Penetracja asfaltu jest właściwością konwencjonalną, nie dającą się wyrazić w jednostkach układu cgs. Właściwością zbliżoną do penetracji, opartą na ścisłych fizycznych podstawach, jest lepkość (wiskoza). Ponieważ jednak lepkość asfaltu w temperaturach, w jakich znajdują się np. izolacje asfaltowe jest bardzo duża - rzędu setek tysięcy puazów - wprowadzenie pomiarów lepkości wymaga zastosowania wiskozymetrów dostosowanych do cieczy o ogromnych lepkościach. Jak dotąd, wiskozymetry takie opisywane w literaturze nie są przyrządami dostosowanymi do badań bieżących i kontrolnych (opinie o programie).
Bardziej szczegółowe badanie właściwości fizycznych asfaltów wskazują, że mają one dwoisty charakter ciał stałych i cieczy, z dość szerokim interwałem, w którym wykazują one właściwości pośrednie, przy czym zachowanie się ich w tym interwale zależy nie tylko od temperatury, lecz także od sposobu działania siły, jakiej są poddane.

W wyższych temperaturach wszystkie asfalty zachowują się jak prawdziwe ciecze newtonowskie (segregator aktów prawnych). W temperaturach niskich, w pobliżu temperatury łamliwości, asfalty nabierają właściwości ciał stałych sprężystych. W interwale między tymi temperaturami mają one właściwości pośrednie między cieczami i ciałami stałymi, stając się tzw. ciałami Binghama.
W tym interwale właściwości zależą nie tylko od temperatury, lecz także od sposobu działania siły. Przy siłach działających gwałtownie, przez krótki okres asfalty zachowują się jak ciała stałe: uderzone pękają i kruszą się, przy długotrwałym powolnym działaniu siły zachowują się jak ciecze, płynąc powoli pod działaniem siły.

To zachowanie się asfaltów obrazuje krzywa reologiczna Binghama (promocja 3 w 1)..
Dla wyjaśnienia zachowania się asfaltów w danych warunkach należałoby znać warunki i temperatury przechodzenia asfaltu od ciała o właściwościach cieczy newtonowskiej, przez ciało o właściwościach ciała Binghama do ciała stałego sprężystego. Zagadnienie to nie jest jeszcze ostatecznie rozwiązane.